Mit o pejotlu

 ,,Zgodnie z indiańskimi mitami, pejotl został zesłany na ziemię, by pomóc przetrwać pogrążonym w smutku i cierpiącym. Bóg dał pejotl, aby mieli swoją wersję chrześcijaństwa. Traktowany jest zarazem jako lek - panaceum na wszelkie choroby, moc nadprzyrodzona, opiekun, nauczyciel, symbol Boga (i sam Bóg lub Jezus). Dawno temu Bóg zlitował się nad Indianami i aby zaradzić ich niedolom, stworzył pejotl wkładając weń część swej mocy dla ich użytku. Zgodnie z pewnymi legendami kaktusy pejotlowe pojawiły się w miejscu, gdzie spadła krew cierpiącego na krzyżu Chrystusa. W innej wersji Kiowów dwóch braci długo nie wracało do domu. Po długim oczekiwaniu ich siostra poszła na wzgórze, by opłakiwać ich śmierć. 'Wtedy przyszedł do niej duch pejotlu i powiedział: 'Opłakujesz swoich braci, lecz oni jeszcze żyją. Gdy się obudzisz, spójrz, a znajdziesz tam, gdzie leży twoja głowa, to, co ci ich przywróci'. Kiedy kobieta się obudziła, znalazła tam pejotl, wykopała, i zabrała do obozu. Zorganizowano wielką wyprawę na wrogów, która dała (z mocą pejotlu) zwycięstwo, i uwolniono zaginionych braci. 'Odtąd ludzie jedzą pejotl, aby im dawał wizję i wiedzę, a młoda dziewczyna, siostra dwóch braci jest czczona jako Pejotlowa Kobieta. Inna wersja mówi o kobiecie, szukającej syna, której ukazywał się w snach wódz i poprowadził do pejotlu, dzięki któremu odkryła, gdzie jest jej syn. Względnie szukając syna dziewczyna w końcu wyczerpana padła, by umrzeć, a wówczas jej ręka trafiła na pejotl w ziemi. Zjadła go i odzyskała siły. Głos powiedział: 'To Ojciec dał mi to, abym przyniósł na ziemię dla Indian świętą roślinę''' - Andrzej Szyjewski ,,Etnologia religii''