środa, 5 czerwca 2019

Strigoi







,, [...] Strigoi rodzą się w czepkach; osiągnąwszy wiek dojrzały, zakładają je i stają się niewidzialni. Przypisuje im się moce nadprzyrodzone; na przykład potrafią wchodzić do domów o zaryglowanych drzwiach, bawić się bezkarnie z wilkami i niedźwiedziami. Oddają się wyrządzaniu wszelkiego rodzaju zła, o jakie posądza się czarowników; wywołują zarazę wśród ludzi i u bydła, 'ujarzmiają' i odmieniają ludzi, sprowadzają posuchy i 'rządzą' deszczem, doją krowy, przede wszystkim zaś rzucają złe uroki. Mogą się przemieniać w psy, koty, wilki, konie, świnie, ropuchy i inne zwierzęta. Uważa się, że w pewne noce - szczególnie na św. Jerzego i na św. Andrzeja - rozlatują się po świecie. Powróciwszy do siebie, wykonują potrójny obrót i odzyskują postać ludzka. Po opuszczeniu ciała dusze strigoi cwałują na koniach, kijach od mioteł bądź beczkach. Gromadzą się z dala od wiosek, na jakimś polu lub 'na końcu świata, tam gdzie nie rośnie trawa'. Znalazłszy się w takim miejscu, przybierają kształty ludzkie i rozpoczynają między sobą walkę  na pałki, siekiery, kosy i inne tego rodzaju narzędzia. Bitwa trwa przez całą noc, aby zakończyć się płaczami i powszechnym pojednaniem. Wracają wyczerpani, bladzi, nie wiedząc, co się z nimi działo, po czym zapadają w głęboki sen. Niestety nic nie wiadomo na temat znaczenia i przedmiotu owych nocnych zmagań'' - Mircea Eliade ,,Okultyzm, czary, mody kulturalne''



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz