,,Cała filozofia to zbiór przypisów do Platona’’
- Alfred North Whitead (1861 – 1947)
Platon (424/ 423 p. n. e. - 348/347 p. n. e.) był greckim filozofem idealistycznym, uczniem Sokratesa i nauczycielem Arystotelesa. Napisał takie dzieła jak: ,,Państwo’’, ,,Uczta’’, ,,Prawa’’, ,,Obrona Sokratesa’’, ,,Gorgiasz’’, ,,Menon’’, ,,Fedon’’, ,,Eutyfron’’, ,,Kriton’’, ,,Kratylos’’, ,,Teajtet’’, ,,Sofista’’, ,,Polityk’’, ,,Fajdros’’, ,,Laches’’, ,,Ion’’ i inne 1.
W marcu 2025 r. przeczytałem jego dialogi; ,,Timajosa’’ i ,,Kritiasa albo Atlantyk’’, przedstawiające najwcześniejszą wersję mitu o Atlantydzie. ,,Timajos’’ zawiera ponadto rozważania o idealnym ustroju, najwyższym Bogu (rozumianym na sposób panteistyczny), kosmologii, ludzkich zmysłach i anatomii oraz reinkarnacji. Niedokończony ,,Kritias’’ jest objętościowo krótszy. Skupia się na porównaniu między dawnymi Atenami i Atlantydą. Podaje przy tym więcej szczegółów o tej ostatniej niż ,,Timajos’’.
Mit o Atlantydzie prawdopodobnie wywodzi się od egipskiej ,,Opowieści rozbitka’’ (4000 lat p. n. e.), w której pojawił się wielki, mówiący wąż, będący władcą tonącej wyspy. Według ,,Timajosa’’ ateński prawodawca Solon, jak pierwszy Grek usłyszał o Atlantydzie od egipskich kapłanów bogini Neith z Sais (utożsamianej z Ateną). Kapłan w rozmowie z Solonem podkreślał starożytność cywilizacji Egiptu, przy której Grecy zdawali się dziećmi.
Atlantyda była wyspą na Oceanie Atlantyckim (przez późniejszych atlantologów poszukiwaną w bardzo różnych zakątkach świata 2), większą od Libii i Azji. Istniała 9 000 lat przed Platonem. Znajdowały się na niej góry i doliny oraz źródła z wodą zimną i gorącą. Posiadała cenne złoża: złota, srebra i niezidentyfikowanego metalu, zwanego orichalkiem i wyróżniającego się ognistym połyskiem. Niektórzy, w tym alchemicy identyfikowali orichalk z mosiądzem 3. Na Atlantydzie rosły bliżej nieznane owoce (przypominające zarówno kokosy jak też granaty) oraz żyły wszelkie gatunki zwierząt domowych i dzikich, w tym słonie.
Nazwa wyspy i otaczającej ją oceanu pochodziła od jej pierwszego króla, Atlasa, syna boga mórz, Posejdona i śmiertelnej kobiety, Klejto, córki Euenora i Leukippe. Atlas miał dziesięciu braci: Eumelosa (Gadejrosa), Amferesa, Euajmona, Mneseasa, Autochtona, Elasipposa, Mestora, Azeasa i Diapreposa. Chłopcy ci przychodzili na świat parami. Gdy dorośli objęli władzę nad dziesięcioma prowincjami królestwa. Platon podaje wyłącznie greckie wersje imion Atlantów, zastrzegając, że posiadali własny barbarzyński język 4. Wyspa była poświęcona Posejdonowi, który wylosował ją w trakcie podziału świata. W stolicy mieściła się świątynia Posejdona, a w niej posągi przedstawiające boga morza w rydwanie zaprzężonym w skrzydlate konie i sto nereid na delfinach. Atlanci byli zdolnymi budowniczymi. Owoc ich kunsztu stanowiły porty morskie, system kanałów w kształcie okręgów otaczających stolicę oraz liczne budowle z białego, czerwonego i czarnego kamienia. Prawa wyryte na tablicy z orichalku i mniejszych stellach ze złota zabraniały bratobójczych walk między książętami i nakładały obowiązek wzajemnego wspierania się w potrzebie. Początkowo Atlanci postępowali w sposób sprawiedliwy i umiarkowany.
Upadek Atlantydy zapoczątkowały późniejsze pycha i chciwość jej mieszkańców. Wyruszyli na podbój świata, lecz zostali pokonani przez Ateńczyków. Następnie w ciągu jednej doby wyspę zatopiło trzęsienie ziemi. Miejsce, w którym niegdyś znajdowało się Atlantyda, stało się niezdatne do żeglugi. Niektórzy atlantolodzy uważają ten fragment za dowód na wiedzę starożytnych Fenicjan i Greków o Morzu Sargassowym 5. Ponadto według ,,Timajosa’’ na zachód od Atlantydy rozciągał się nieznany kontynent (dziś zwany Amerykami Północną i Południową) 6.
Podczas gdy zwolennicy Platona wierzyli w historyczność Atlantydy, jego były uczeń, Arystoteles jako pierwszy uznał ją za wymysł. Po wiekach mit ten stał źródłem inspiracji dla pisarzy fantastów, a tym samego Tolkiena 7 a także dla okultystów, takich jak Helena Bławatska, Rudolf Steiner, William Scott – Elliot i Edgar Cayce 8.
1 Filozof ten występuje w moich dostępnych na tym blogu opowiadaniach fantasy: ,,Platon i Karkonosz’’ oraz ,,Nawojka’’. Polecam też wpisy: ,,Małpowanie starożytnych’’, ,,Minos – dobry czy zły?’’, ,,Mit o cykadach’’, ,,Nowe Ateny. Traktat dubitantius’’ i ,,Pożytek z chorej wątroby’’.
2 Listę tych miejsc znajdzie Czytelnik w poście ,,Gunung Padang i Atlantyda w Indonezji’’.
3 Swoją drogą ciekawe czy J. R. R. Tolkien wymyślając metal, zwany mithrilem, największy skarb krasnoludów, mógł inspirować się orichalkiem.
4 Wiele mitycznych i historycznych postaci ze starożytnego Wschodu jest powszechnie znanych pod zhellenizowanym i i zromanizowanymi wersjami ich imion np. Anope (Anubis), Daruszur (Dariusz), Dżehuti (Thot), Eset (Izyda), Jeszua (Jezus), Kambudżija (Kambyzes), Kung – fu – tsy (Konfucjusz), Kurasz (Cyrus), Meng – tzu lub Mengzi (Mengzi), Miriam (Maryja), Szarrukin (Sargon), Usire (Ozyrys) i Zaratusztra (Zoroaster).
5 Odsyłam do postów: ,,Morze Sargassowe, Morze Strachu’’ i ,,Węgorze z Atlantydy’’.
6 Odsyłam do posta: ,,Turbo Grecy’’.
7 Obszerną listę tych autorów znajdzie Czytelnik na początku wpisu ,,Upadek Numenoru’’.
8 Odsyłam do postów: ,,Rudolf Steiner’’ i ,,Edgar Cayce o Atlantydzie’’.