piątek, 10 lipca 2020

,,Kalosze szczęścia''








W lipcu 2020 r. obejrzałem czechosłowacki film comic fantasy ,,Kalosze szczęścia’’ (słowackie: ,,Galoše šťastia’’) z 1986 r. Zrealizował go Juraj Herz (1934 – 2018) na motywach baśni Hansa Christiana Andersena (1805 – 1875) 1.






Akcja rozgrywa się w XIX – wiecznej Kopenhadze i w XIV – wiecznych Czechach.






W ostatni dzień karnawału do stolicy Danii przybyły trzy wróżki: Wróżka Szczęścia (ubrana na różowo), Wróżka Troski (w czarnej kreacji) i najmłodsza z nich imieniem Mina. Wróżki przyniosły ze sobą zaczarowane kalosze szczęścia. Mina zakochała się w ubogim studencie medycyny będącym zarazem wielkim marzycielem. Pierwowzorem tej postaci mógł być sam Andersen, ponieważ rysował postaci pojawiające się w baśniach tego pisarza i później ujrzał je na żywo w ich krainie. Mina wskrzesiła martwego studenta i z miłości do niego została zwyczajną kobietą (nasuwają się skojarzenia z opisanymi przez J. R. R. Tolkiena postaciami elfich kobiet jak Luthien 2 i Arwena).







Tytułowa para kaloszy była szara, nakładana na buty i nie miała wysokich cholewek (XIX – wieczne kalosze różniły się od współczesnych). Kto je założył i głośno wypowiedział życzenie, temu się spełniało. W rezultacie doszło do szeregu zabawnych sytuacji.






Narzekający na współczesność kurator szkolny ciągle powtarzał, że za czeskiego króla Karola IV Luksemburskiego (1316 – 1378) było lepiej pod każdym względem. W oryginalnej baśni Andersena idealizowane były czasy Jana Oldenburga (1455 – 1513) – króla Danii, Norwegii i Szwecji. Kiedy mocą zaczarowanych kaloszy urzędnik przeniósł się w swoje ulubione czasy, spotkało go bardzo bolesne rozczarowanie (min. kiedy zapalił cygaro został uznany za diabła wypuszczającego dym z ust).
Uliczny latarnik zazdrościł losu porucznikowi. Tymczasem kiedy znalazł się na jego miejscu, oszukany w grze przez majora, miał rozkaz się zastrzelić za dług karciany). Potem zapadł w letarg i miał być poddany publicznej sekcji (w ostatniej chwili wybudził się dzięki zdjęciu mu kaloszy).







Młody poeta Schiller (jego pierwowzorem mógł być niemiecki poeta romantyczny Friedrich Schiller żyjący w latach 1759 – 1805) pracujący na komisariacie policji, zgodnie ze swym marzeniem zamienił się w papugę i odleciał. Został w parku złapany przez dwóch małych chłopców i zamknięty w klatce razem z afrykańską papugą Edwardem, która potem zamieniła się w Murzyna.
Łysy i upokarzany przez swego pryncypała, asystent profesora medycyny marzył, aby mieć taką brodę jak on. W rezultacie dostał ją, zaś profesor był teraz bez brody i chciał ją odzyskać. Asystent przeniósł się w ubraniu do łaźni, gdzie kąpał się w surducie i został zgarnięty przez policję.
Student – marzyciel przeniósł się do Krainy Baśni gdzie zabiegał o rękę księżniczki. Król zadał mu trzy zagadki (dotyczące: błyskawicy, człowieka i śmierci). Kiedy student nie odgadł ostatniej, został przez dwóch katów zabrany do piwnicy. Tam niechcący sam zażyczył sobie śmierci i umarł. Na szczęście ocaliła go Mina zdejmując mu kalosze z nóg.
Film skrzy się humorem na wysokim poziomie (jest znacznie lepszy od niejednej polskiej komedii ;P). Na uznanie zasługują też bardzo dobre efekty specjalne i przesłanie mówiące, że to czego mocno pragniemy, zazdroszcząc tego innym, wcale nie musi być dla nas dobre.



1 Odsyłam do posta: ,,Mistrz Andersen i jego uczniowie’’.
2 Odsyłam do posta: ,,Beren i Luthien’’.