sobota, 15 sierpnia 2020

Idiokracja





 W setną rocznice Cudu nad Wisłą przeglądając fanpejdż Rafała Dębskiego - jednego z moich ulubionych autorów, dowiedziałem się, że dziś wiceprezydent Szczecina Krzysztof Soska i przewodnicząca Rady Miejskiej Renata Łażewska złożyli kwiaty pod Pomnikiem Braterstwa Broni Żołnierzy Polskich i Radzieckich (odsłoniętym w 1967 r. w 30 - tą rocznicę rewolucji październikowej). Soska POkrętnie tłumaczył się, całkowicie relatywizując historię, że udział Ukraińców w obronie Warszawy miałby usprawiedliwiać honorowanie najeźdźców zamiast obrońców. Za ten incydent powinien razem z Łażewską wylecieć ze stanowiska w trybie natychmiastowym. Tak się składa, że jestem szczecinianinem od urodzenia i płonę cały ze wstydu!

Cud nad Wisłą 1920 - 2020

 




,,O sprawie tej zadecydowały zresztą nie noty dyplomatów koalicyjnych, ale przebieg wojny z bolszewikami, którzy zajmując opróżnione przez Niemców terytorja, posunęli się w pobliże granic Kongresówki. Wojska polskie, podjąwszy ofensywę, 19. kwiet. 1019 opanowały Wilno, następnie Białoruś, Wołyń, Podole, 8 maja 1920 wkroczyły do Kijowa. W programie Piłsudskiego leżało stworzenie na tych obszarach państwa litewskiego i ukraińskiego, związanych z Polską węzłem federacji. W tym duchu ogłosił odezwę do ludności dawnego W. Ks. Litewskiego (22 kwiet. 1919) oraz Ukrainy (26 kwiet. 1920) i zawarł sojusz z atamanem Petlurą, który zrzekł się zato zachodniej części Wołynia oraz pretensji do Galicji Wschodniej. Przeciw tej koncepcji wypowiedziała się narodowa demokracja, stojąca na gruncie wcielenia do Rzpltej obszarów, w których ludność polska miała przewagę. O zwycięstwie drugiego programu rozstrzygnęły losy wojny. Wojska bolszewickie przerwały około 8 czerw. front polski między Dnieprem i Dniestrem i zajęły tyłu armji poslkiej, która, opróżniając Kijów, poczęła się cofać w pospiesznem tempie. Po przełamaniu lewego skrzydła polskiego bolszewicy opanowali 14 lipca Wilno i wkroczyli do Królestwa, gdy druga ich armja zagroziła Lwowowi. Za armją sowiecką ciągnął złożony z komunistów polskich rząd, który objąć miał panowanie nad krajem. Pośredniej pomocy dostarczyli sowietom Niemcy gdańscy i Czesi, utrudniając transporty materjałów wojennych do Polski. W obliczu najwyższego niebezpieczeństwa ucichły w społeczeństwie spory, wszyscy skupili się do solidarnego oporu. 1 lipca utworzona została Rada Obrony Państwa, jako naczelna władza dla spraw wojny i pokoju. Rządy objął gabinet koalicyjny, na którego czele stanęli przywódca ludowców Witos i socjalistów Daszyński. W całym kraju potworzyły się komitety propagandy, armję zasilono licznym elementem ochotniczym, którego zorganizowaniem zajął się J. Haller. Nastrój bierności i zniechęcenia został przełamany, w szeregach walczących przywrócono w całej pełni dyscyplinę i męstwo. Z pomocą pospieszyła Francja, przysyłając materjał wojenny i zastęp oficerów z gen. Weygandem. W połowie sierpnia siła polska pod osobistym kierownictwem Piłsudskiego uderzyła z nad Wieprza na nieprzyjaciela i odniosła całkowite zwycięstwo. Bolszewicy, zmuszeni do opróżnienia terytorjum polskiego, zgodzili się na podjęcie w Rydze rokowań pokojowych, które doprowadziły 12 paźdz. 1920 do podpisania preliminarjów i rozejmu, 18 marca 1921 definitywnego traktatu. Polska otrzymała ok. 114.000 km² i 4 milj. ludności ponad obszar zakreślony linją Curzona, nadto zapewnienie zwrotu wywiezionego przez rząd carski mienia kulturowego (archiwa, bibljoteki, dzieła sztuki) i wypłacenia 59 milj. rubli tytułem udziału ziem polskich w życiu gospodarczem Rosji i wynagrodzenia za zabrany przez Rosjan tabor kolei szerokotorowych. Uzupełnieniem budowy granicy wschodniej było zajęcie przez dywizję gen. Żeligowskiego (9 paźdz. 1920) Wilna, które bolszewicy oddali uprzednio (12 lipca) Litwinom’’ - ,,Encyklopedia Powszechna Wydawnictwa Gutenberga tom 13 Polska’’


Sława Obrońcom Ojczyzny!