Borys i
Gleb (Boris i Gleb) - bliźniaczy bogowie gwiazd Zarannej i
Wieczornej. Ich pierwowzorami będą św. św. Borys i Gleb.
Melitele
(Melitele) – bogini płodności i wegetacji. Po raz pierwszy
pojawiła się w wierzeniach litewskich, do kultury popularnej
wprowadził ją Andrzej Sapkowski.
Jurata
(Jurata) – bogini morza, stworzycielka ryb i innych morskich
istot, uzbrojona w złoty trójząb. Właścicielka zaczarowanego
bursztynu Pryzmatu, pokazującego przeszłość teraźniejszość i
przyszłość. Jej dwór składać się będzie z syren i trytonów.
Będzie mieszkać na dnie Morza Sinego w pałacu z bursztynu.
Lebioda
(Lebjoda) - dobrotliwy i wiecznie uśmiechnięty bóg
pasterzy, jego atrybuty to: biały owczarek, kij i księga.
Poświęcona mu rośliną będzie lebioda, zaś jego pierwowzorem
będzie prorok Lebioda z ,,Sagi o wiedźminie’’.
Gierałt
(Giriałt) – bóg zabójców potworów, przedstawiany jako
chudy, białowłosy mężczyzna z dwoma mieczami i kocimi oczami,
jeżdżący na czarnym jednorożcu o płonącym rogu, imieniem
Płotka. Ośrodkiem jego kultu będzie gród Osmoróg (Osmorog).
Jego pierwowzorem będzie wiedźmin Geralt),
Wędrus
(Vendrus) – bóg alkoholu, zemsty i łowców wampirów,
mający postać starca z wyłupiastymi oczami, w postrzępionej,
niebieskiej szacie. Jego pierwowzorem będzie Jakub Wędrowycz.
Dziadek
Mróz (Diedok Moroz) – bóg mrozu, rozdający prezenty w
Szczodry Wieczór, razem ze swą córką Śnieżynką (Snieguročka).
Iljuszyn
z Murman’ska (Iljušin
z Murman'ska) – deifikowany heros, syn Peruna, spadły z nieba.
Kiedy spadł, złamał obie nogi, lecz dwóch starców uzdrowiło go
czarodziejskim napojem. Odtąd jeździł na białej niedźwiedzicy
Baśce (Bas'ka) i uzbrojony w srebrny topór zabijał potwory
i rozbójników, w tym Sołowieja Rozbójnika (Sołoviej Chąs'nik)
i cara kikimor Niemal Człowieka (Nemal Čłavik).
Raniony zatrutym ostrzem Mamaja – chana cyklopów w bitwie pod
Kałką, został ułożony w żelaznej łodzi, która zawiozła jego
ciało ku gwiazdom na spotkanie, gdzie bogowie przyjęli Iljuszyna do
swego grona.
Krokodyl
Gienia ze Szczeburska (krakadił Gjenja ze Ščeburska)
– demon mieszkający w zgniłej rzece, nad którą wznosił się
gród widm i upiorów. Zadawał spotkanym ludziom zagadki, a tych co
ich nie odgadli – pożerał.
Niesioł
(Nesoł) – bóg szczawiu, któremu składano ofiary z
owadów.
Konopielka
– Konopnica (Konopiłka – Konopnica) – bogini
konopi, na której cześć kobiety całowały się nawzajem z usta.
Bazyliszek
(Vasilišok)
– demon ze zniszczonego przez kataklizm grodu Warszawy, wielki
jaszczur o palącym jadzie. Chciał pożreć warszawską księżniczkę
Hajkę (Gajka), lecz zabił go heros Gierałt.
Smok
(Smok) – bóg i praojciec smoków, które spłodził ze
smoczą boginią Zirnitrą (Zirnitra), przyjazną ludziom.
Przeciwnik Peruna i innych bogów, wróg ludzi. Zginął zabity
maczugą przez boskiego Kraka, władcę zaginionego królestwa Wawel
(Vavel).
Krak
(Krak) – deifikowany król plemienia Wawelan (Vavelani),
syn króla – kowala Ludoli, który wykuł swego syna z żelaza, zaś
bogowie go ożywili. Krak przewyższał wszystkich swych poddanych
wzrostem i walczył wielką, krzemienną maczugą, którą zabił
boga Smoka. Po jego śmierci, Królestwo Wawel otrzymało nową nazwę
– Krakowo (Krakovo).
Wanda
(Vanda) – córka herosa Kraka, wcielona bogini wody Vada –
tyła, która złożyła się w ofierze samej sobie i zamieniona w
wodę popłynęła do Morza Sinego.
