sobota, 16 sierpnia 2014

,,Quo vadis trzecie tysiąclecie''

,,Crux stat dum volvitur orbis'' – przysłowie.


O powieści ,,Quo vadis trzecie tysiąclecie'' Martina Abrama (pseudonim Marcina Więcława) dowiedziałem się po raz pierwszy na początku XXI wieku z katolickiego katalogu PRODOKS (Promotor Dobrej Książki). Przeczytałem ją w sierpniu 2014 r. Jak łatwo się domyśleć powieść jest wzorowana na genialnym ,,Quo vadis?”' Henryka Sienkiewicza. Jest to antyutopia science fiction. Jej akcja rozgrywa się w XXII wieku w globalnym państwie Stanach Zjednoczonych Świata (odpowiednik Cesarstwa Rzymskiego). To obejmujące cały świat państwo ze stolicą w Nowym Jorku zostało ustanowione pokojowo na drodze ogólnoświatowego referendum. Jego flaga była tęczowa, funkcję waluty pełnił dolar, językiem urzędowym był język angielski, zaś głową państwa był prezydent, rządzący przy pomocy Rady Dwunastu. Panującym ustrojem była ,,demokracja konsumencka'' , w której słowo ,,obywatel'', zastąpiono słowem ,,konsument'', polegająca na rządach światowych megakarteli, zaniku partii politycznych, ideologii hedonizmu i konsumpcjonizmu. Megakartele masowo manipulowały rzekomo demokratycznym społeczeństwem i walczyły z instytucją rodziny poprzez akcję ,,Wolni od Dwunastki''. Choć oficjalnie panowała wolność słowa, karano za wszelkie wypowiedzi naruszające interesy korporacji. W owym świecie dominował powszechny ateizm, tradycyjne religie jak judaizm, islam, czy konfucjanizm były w zaniku. Dla wielu ludzi namiastką duchowości stał się okultyzm i bardzo płytko traktowany buddyzm. Publiczne demonstrowanie wiary np. modlitwa przed posiłkiem, było karana jako zamach na ,,tolerancję''. Chrześcijaństwo, zdelegalizowane za kult św. Matki Teresy z Kalkuty zeszło do podziemia i zjednoczyło się pod przewodnictwem Papieża. Po śmierci Jana Pawła II; ,,ostatniego białego papieża'', siedziba papiestwa przeniosła się z Watykanu na tereny Wybrzeża Kości Słoniowej. Później papież przez jakiś czas nie miał stałej siedziby, aż w końcu nową stolicą papiestwa został uświęcony krwią męczenników Nowy Jork. Przeciwko Stanom Zjednoczonym Świata buntowali się Kurdowie i Hindusi, oraz pokojowo protestujący Tybetańczycy. Państwo dążące do totalitarnej władzy zniszczyło Ligę Rzeczy Niereklamowanych, na której czele stał ,,Toby'' – Tobiasz Stone, późniejszy papież.
Większość bohaterów powieści Abrama ma swych odpowiedników w powieści Sienkiewicza. Należy tu wymienić takie postaci jak:



Szymon O'Neil (odpowiednik Marka Winicjusza) – młody generał, który po powrocie z Indii zakochał się w Angel Dickinson i pod jej wpływem nie bez trudu został chrześcijaninem.

Petroniusz – kreator mody związany z dworem prezydenta. Wylansował modę na starożytny Rzym. Przyjaciel Szymona, nie przyjął chrztu. Po prześladowaniach chrześcijan porzucił dwór prezydenta i razem ze swą konkubiną Heleną (Eunice) wyruszył w podróż dookoła świata. Jego wcześniejsza kochanka, Chloe Lacosta była wzorowana na Chryzostemis.

Angel Dickinson (Ligia) – młoda, odważna i piękna chrześcijanka, która kochała Szymona i przyczyniła się do jego nawrócenia. Pracowała jako weterynarz, była aresztowana i wyrzucana z pracy za publiczne robienie znaku krzyża. Uciekła z orgii w antycznym stylu w pałacu prezydenta.

John Garison III (Neron) – tak jak rzymski cesarz był próżny, rozpustny i okrutny. Pod wpływem filmu SF ,,Konkwiskador'' sztucznie wywołał kryzys gospodarczy, za który obarczył winą chrześcijan, których kazał ukrzyżować w Central Parku.

Anna (Akte) – chrześcijanka, pierwsza żona prezydenta, matka autystycznego chłopca. Prezydent skazał ją na śmierć za wyznawanie chrześcijaństwa.

Nicole Hetch (Popea) – druga żona prezydenta, kobieta rozpustna.

George Pitagoras (Lukan?) - narzeczony prezydenta, szalony artysta, autor koncepcji ,,narcyzmu wyzwolonego'', w ramach którego prezentował jako dzieła sztuki swoje narządy wewnętrzne i odchody. Zajął się oprawą artystyczną krzyżowania chrześcijan.

Dick Straubot (Tygelin) – stał na czele Urzędu Ochrony Konsumenta – odpowiednika gwardii pretoriańskiej.

Rubria – wróżbitka z Bagdadu, która się nawróciła widząc męczeńską śmierć chrześcijan. Jej pierwowzorem była westalka Rubria, kochanka Nerona.

John Smith alias Jan Kowalski (Chilon Chilonides) - Polak, chrześcijanin, detektyw. Pomagał Szymonowi w poszukiwaniach Angel, potem zaś wydawał chrześcijan prześladowcom. Nawrócił się widząc męczeńską śmierć Tom Bates (lekarza Glaukosa), który wcześniej wybaczył mu nieumyślne zabicie jego żony nieprzebadanym lekiem.

Brat Krzysztof (Kryspus) – stał na czele gminy nowojorskiej, człowiek surowy, widzący wszędzie zło, przedkładał sprawiedliwość nad miłosierdzie.

Brat Roger (św. Piotr Apostoł) – czarnoskóry papież, przykładał dużą wagę do miłosierdzia. Po wystawie prac Pitagorasa, wybrał Nowy Jork na siedzibę papiestwa. Choć miał szansę się uratować, wybrał śmierć męczeńską.

Hugh Boldy (Ursus) – aktor, który nawrócił się po pobiciu przez młodocianych przestępców i został ochroniarzem brata Rogera.





W powieści najbardziej spodobała mi się pochwała Bożego miłosierdzia, pokazanie, że chrześcijaństwo jest piękne i daje szczęście, wspaniała, choć nieco smutna historia miłości Szymona i Angel, potępienie chciwości, oraz to, że chrześcijaństwo na koniec zwyciężyło. Jako Polak jestem dumny, że tak wspaniałe dzieło zostało napisane w moim języku ojczystym.