,,Do epigonów należał m. in. Ulryk von Liechtenstein, który napisał swoją autobiografię pt. Frauendienst (Służba damie, 1255). Włączył do niej kilkadziesiąt zgrabnych pieśni. Idea samej służby jest w tym dziele doprowadzona miejscami do absurdu. Rycerz obcina sobie palec tylko po to, by udowodnić swej pani miłość'' - Marian Szyrocki ,,Historia literatury niemieckiej''
Stanowczo odradzam naśladowanie.
,, [...] runy nie są pochodzenia germańskiego, wywodzą się bowiem z północnoitalskiego łacińsko - etruskiego alfabetu mieszanego. Najstarsze z nich pochodzą z w. III. Posiadały one wówczas, zdaje się, wyłącznie znaczenie magiczne, a nie komunikatywne. Pierwotnie opatrywano nimi różnego rodzaju przedmioty, jak np. groty dzid albo ozdobne klamry, później, począwszy od w. V, ryto je w Skandynawii na kamieniach nagrobnych. Miały one chronić zmarłego, a równocześnie zjednywać jego przychylność dla żyjących'' - Marian Szyrocki ,,Historia literatury niemieckiej''
,,Istnieje zapis (Herman z Tournai, 1113), jak sąsiedzi jednego z opactw w Kornwalii zabrali się do bicia służby klasztornej, gdy ta wyraziła wątpliwość, czy Artur jeszcze żyje'' - Przemysław Mroczkowski ,,Historia literatury angielskiej''
Dla porównania. Kiedyś znajomy student historii opowiadał jak kolega z pracy był niemal gotów go zabić za brak wiary w istnienie Wielkiej Lechii...
,,Geoffrey był nader szeroko czytany, ale niekoniecznie traktowany poważnie. Inny Celt, plotkarz - publicysta Giraldus Cambrensis, opowiada złośliwą anegdotę o trapionym przez demony mnichu imieniem Melerius: przyniosła mu ulgę położenia na piersi Ewangelii św. Jana, jednakże gdy zamiast tego przyłożono mu tom Geoffreya, ataki wróciły z nawiązką'' - Przemysław Mroczkowski ,,Historia literatury angielskiej''
Polecam swoje wpisy ,,Historia królów Brytanii'' i ,,Przepowiednie Merlina'' :).
,,Z łoskotem szły ej z łoskotem wysokim lotem nad kopcem mknęły.
Ja im z rozmachem całym wzajem pocisk odrzucą.
Niech leci niech naprzeciw nich pędzi
Precz stąd precz mały grocie jeśliś tu!''
- Przemysław Mroczkowski ,,Historia literatury angielskiej''
W wierzeniach ludowych przyczyną postrzału (lumbago) były strzały czarownic.
Śniło mi się, że:
- w XVI - wiecznej Genewie rozmawiałem z Janem Kalwinem i szybko zraziłem się jego fanatyzmem,
- zdziwiłem się gdy Babcia powiedziała mi, że Stalin był Świadkiem Jehowy, gdy dopytywałem się skąd to wie, powiedziała, że tak mówił filozof Cytrynowski,
- poszedłem do miejsca, skąd można było brać za darmo stare książki, wybrałem dla siebie liczne powieści o Conanie i komiks o Solomonie Kane, zatrudniona tam blondynka kpiła ze mnie i radziła mi wyrzucić te książki do śmieci, chciałem oddać do antykwariatu ,,Świat przyrody'' i atlas ,,Świat wokół nas'', lecz pracownik odmówił z powodu złego stanu książek,
- Lech III spotkał w krainie Ułan Raptor olbrzymiego, nadymającego się jeża, zwanego zamba zaraa,
- Anton Gorodecki miał 40 żon (podobnie jak Siergiej Łukjanienko) zanim Heser wyswatał go ze Swietłaną,
- w Szwajcarii zaliczającej się do krajów Ameryki Łacińskiej żył Chińczyk nazwiskiem He Se Ro,
- autorką ,,Niewolnicy Izaury'' była rozpustna, brazylijska czarownica, Mulatka imieniem Gunimares,
- św. Lalibela, król Etiopii wybudował 40 kościołów na pamiątkę żon, które miał przed nawróceniem,
- prawosławni czczą jako świętego Pyrrusa, króla Epiru, który miał 40 żon,
- św. Leila z Afganistanu miała 40 mężów,
- rozmawiając ze znajomymi o strachu, poruszyłem temat teofobii, czyli strachu przed Bogiem lub bogami, wyjaśniłem, że wierzę w Boga, choć bóstwa pogańskie uznaję za postaci fantastyczne,
- po latach pisałem posta o genetyce na podstawie licznych artykułów z prasy katolickiej o historii najnowszej, postanowiłem też skorzystać z książki popularnonaukowej ,,Co to jest?'',
- w łazience mam dużą dziurę w ścianie, ponieważ Andreus ov Sieniticus wciąż jej nie załatał,
- feministka chciała, aby Ali Baba i 40 rozbójników byli kobietami, odrzekłem jej, że pomniejszyłoby to odwagę Morgany, służącej, która pozabijała zbójców,
- Alexandra Pavelkova napisała zbiór opowiadań fantasy o rudej wiedźmie Sylwii Dzięcioł, postać ta odczuwając głód, obnażała się na polu pszenicy, jej nogi były pokryte psią sierścią, a usta zamieniały się w dziób dzięcioła, którym chwytała korniki,
- spotkałem dorosłego już Jasia w drogim, prążkowanym garniturze i z wyjmowaną szczęką, Jaś opowiadał mi jak w dzieciństwie razem ze swą siostrą Małgosią spalili w piecu czarownicę, która chciała ich zjeść.
