niedziela, 23 maja 2021

,,Thorgal''

 

,, […] łączy w sobie elementy baśni, mitu, legendy i fantasy. Nieco mroczny klimat opowieści zrównoważony został przez niezłomną uczciwość głównego bohatera’’ - Szymon Babuchowski ,,Komiks elitarny’’ [w]: ,,Gość Niedzielny 38/ 2011’’






 


W 2007 r. rozpocząłem przygodę z komiksami o Thorgalu zachęcony przez panów Voytakusa ov Viernitisa i Filipusa ov Falconiusa.







,,Thorgal’’ to seria frankofońskich komiksów fantasy (z elementami science fiction) stworzona przez polskiego rysownika Grzegorza Rosińskiego i belgijskiego scenarzystę Jena Van Hamme w 1977 r. na łamach czasopisma ,,Le Journal de Tintin’’ (1946 – 1993). Jako samodzielne zeszyty ukazują się od 1980 r. nakładem wydawnictwa ,,Lombard’’ (w Polsce od 1988 r. nakładem wydawnictwa ,,Egmont’’). W XXI wieku do do kontynuacji dzieła Rosińskiego i Van Hamme (komiksy o Thorgalu oraz serie poboczne: ,,Kriss de Valnor’’, ,,Louve’’ i ,,Thorgal. Młodzieńcze lata’’) zabrali się scenarzyści: Yves Sente, Xavier Dorison, Yann i Mathieu Mariolle oraz rysownicy: Fred Vignaux, Giulio de Vita i Roman Surżenko.

Akcja rozgrywa się we wczesnym średniowieczu (ok. 1000 roku) zarówno w miejscach rzeczywistych jak też fantastycznych: w Norwegii, Brek Zarith, Aran, Cesarstwie Bizantyjskim, krainie Qa (przypominała prekolumbijską Amerykę, której mieszkańcy potrafili latać balonami), Asgardzie (świecie nordyckich bogów), Krainie Olbrzymów, orientalnym mieście Bag Dadh (Bagdadzie), ruskim grodzie Novgorevie (Nowogrodzie Wielkim), krainie między światami etc.







Głównym bohaterem jest Thorgal Aegirson, syn Vartha (Ogotaja) i Haynee, wnuk Xargosa (Tanatloca). Jego rodzice byli ludźmi z daleko zaawansowanej technicznie, kosmicznej cywilizacji pochodzącej z Atlantydy. Jako niemowlę pływające po morzu w kapsule ratunkowej został w czasie sztormu odnaleziony i przygarnięty przez norweskich wikingów. Otrzymał imię Thorgal Aegirson na cześć boga burzy Thora i boga mórz Aegira. Cieszył się szczególną opieką bogini małżeństwa Frigg, małżonki Odyna (służyły jej stada skrzydlatych kotów). Od swoich przybranych pobratymców wyróżniał się czarnymi włosami. Wybornie strzelał z łuku. Był to bohater niezwykle szlachetny; mężny, uczciwy, unikający zbędnej przemocy wobec ludzi i zwierząt, kochający żonę i dzieci. Mimo, że był poganinem miał wielce cech dobrego chrześcijanina ;).






Aaricia była piękną blondynka; córką króla wikingów Gandalfa Szalonego i Kayli, siostrą Bjorna Gandalfsona, wierną żoną Thorgala i kochającą matką jego dzieci, a zarazem kobietą odważną i dumna. Jej przyjacielem był niewidomy, zmiennokształtny bóg Vigrid.








Jolan był pierworodnym synem Thorgala i Aarici; jasnowłosym chłopcem (później zaś młodzieńcem), który po swoich pozaziemskich przodkach z Atlantydy odziedziczył magiczną zdolność wpływania na połączenia atomów. Siłą swojej wyobraźni powołał do życia upiornego, zielonowłosego chłopca, imieniem Alinoe, który zagroził jego bezpieczeństwu. Jolan kochał i podziwiał swojego ojca i pragnął zostać mężnym wikingiem. W czasie najazdu cesarza Magnusa zawarł strategiczne małżeństwo z … Kriss de Valnor.







Louve (franc. Wilczyca) – córka Thorgala i Aaricii, młodsza siostra Jolana, dziewczynka o czarnych włosach. Aaricia urodziła ją w norze, gdzie przebywała rodząca wilczyca, stąd jej córka posiadała dar komunikacji ze zwierzętami. Louve była czarnowłosą dziewczynką o dobrym sercu, która pomogła czarownicy Arachnei – władczyni pająków, zrzucić ciążący na niej zły czar. Kiedy Thorgal wyruszył na poszukiwanie porwanego Aniela, Louve wyruszyła na własną wyprawę, w której min. podzieliła się na dwie postaci; łagodną oraz dziką.








Muff był wiernym psem rasy owczarek pirenejski (briard) należącym do rodziny Thorgala. Jolan oddał go w prezencie swej przyjaciółce Lehli, siostrze Darka Sveara (Svearowie to dawna nazwa Szwedów).







Argun Drewniana Stopa był przyjacielem Thorgala; brodatym mężczyzną, który nosił protezę w miejsce straconej w bitwie kończyny. Zajmował się wyrobem grotów do strzał.







Strażniczka Kluczy była istotą nadprzyrodzoną, przyjaciółką Thorgala. Miała postać pięknej, czarnowłosej kobiety, nagiej jeśli nie liczyć złotej przepaski na biodrach. Mieszkała w krainie między światami i z woli bogów pilnowała tych, którzy przemieszczali się z jednego świata do drugiego.








Kriss de Valnor - córka maga Kahaniela de Valnor i przyrodnia siostra innego czarownika; Manthora, była piękną, czarnowłosą wojowniczka; kobietą bezwzględną i zepsutą, a jednocześnie spragnioną miłości u boku Thorgala. Była zarazem jego główną antagonistką. W swoim życiu zaznała cierpienia i upokorzeń, które uczyniły ją okrutną. Nim poznała Thorgala na konkursie łuczniczym miała romans lesbijski i morderstwo swego nienarodzonego dziecka. Uprowadziła małego Jolana zmuszając Thorgala i Aaricię do wyruszenia na wyprawę do krainy Qa. Gdy Thorgal stracił pamięć wmówiła mu, że jest okrutnym królem Shaigganem, u którego boku zbudowała pirackie imperium. Uczyniła Aaricię – prawowitą żonę Thorgala swą niewolnicę, która naga i ogolona do łysa musiała patrzeć, jak Kriss spółkuje z jej mężem. Była też dozorczynię w kopalni gdzie pracowali niewolnicy. Wtedy to pomogła rodzinie Thorgala w ucieczce z niewoli, a nawet oddała życie w obronie tych, których jeszcze niedawno krzywdziła. Po śmierci została przez sąd walkirii przywrócona do życia, aby broniła Skandynawii przez wojskami cesarza Magnusa.







Aniel (imię pochodzi od archanioła Haniela z pozabiblijnych wierzeń żydowskich) był synem Thorgala i Kriss de Valnor. Nadzorcy kopalni, w której pracował wycięli mu struny głosowe. Po śmierci Kriss, Thorgal i Aaricia zaadoptowali go; Aaricia publicznie oświadczyła przed całą wioską wikingów, że Aniel jest jej synem. Później chłopiec został porwany przez Czerwonych Magów z Bag Dahu wyznawców dżinów, którzy chcieli wykorzystać magiczną moc odrodzonego w jego ciele maga Kahaniela do obrony przed krzyżowcami. Oczy Aniela stały się czerwone, a sam chłopiec odzyskał głos. Thorgal przybył do Bag Dahu oblężonego przez wojska cesarza Magnusa i mimo protestów Aniela zabrał go z tego niebezpiecznego miejsca gdzie ścierały się dwa fanatyzmy. Po powrocie do wioski wikingów, Aniel nie chciał dłużej przebywać z Thorgalem, zamieszkał za to ze wskrzeszoną przez walkirie Kriss de Valnor.







Volsung z Nichor był podstępnym i zdradzieckim antagonistą Thorgala. Zdawało się, że zginął w czasie prób zarządzonych przez Trzech Starców z Aran (czarnoksiężników uzurpujących sobie prawa boskie), jednak uratował go wąż Nidhogg żyjący w korzeniach kosmicznego jesionu Yggdrasila. Volsung został sługą węża, który kazał mu zdobyć Pas Nieśmiertelności należący do Strażniczki Kluczy. Zdradził swojego pana i został zamieniony w ropuchę.







Cesarz Magnus (najprawdopodobniej wzorowany na Karolu Wielkim toczącym krwawe walki z pogańskimi Sasami) władał potężnym imperium na południu. Wyznawał Boga Javhusa (Jahwe) i w Jego imię podbijał pogańskie kraje narzucając im swoją religię. Podbił min. krainę Qa (od zwyciężonych ludów zapożyczył balony) i atakował Bag Dadh. W końcu zaatakował Skandynawię, zaś bogom Asgardu groziła śmierć z powodu utraty wyznawców. Walczyła przeciw niemu min. Kriss de Valnor (zabiła wojowniczkę; córkę cesarza) i Jolan, który pokonał Magnusa w pojedynku i – niczym prawdziwy chrześcijański rycerz – wspaniałomyślnie darował mu życie. Magnus wycofał swe wojska ze Skandynawii i zawarł pokój z Jolanem.







,,Thorgal’’ (zwłaszcza jego pierwotna wersja) należy do moich ulubionych komiksów, zaś Grzegorza Rosińskiego (mimo różnicy poglądów) zaliczam do tych Polaków, którzy rozsławili imię Polski na świecie i z których możemy być dumni ;). Zachęcam do lektury posta ,,Thorgal – król moich snów’’ :).