poniedziałek, 14 lipca 2025

Oniricon cz. 1041

         Śniło mi się, że:



- Alexandrus ov Coceleise gniewał się na mnie gdy wydrapałem swoje pomysły na podłodze zamiast zapisać je na kartce,



- w przeznaczonym do oddania numerze ,,Życia duchowego'' znalazłem artykuł o fantastycznych  istotach, poprzedzony mottem z C. S. Lewisa, który zamierzałem wpisać do bibliografii dla fantastów,



- byłem na spotkaniu z jakimiś terapeutami w białych kitlach, podczas którego na stole leżał żywy labrador Viskałot,



- na próżno usiłowałem zabić Lenina, jadącego niemieckim pociągiem pancernym przez Szwecję i Finlandię,



- na kursie języka angielskiego prowadzonym przez Jenę ov Blackeyovą, powiedziałem, że największą tragedią XX wieku była I wojna światowa, ponieważ pociągnęła za sobą kolejne katastrofy - rewolucję październikową, narodziny faszyzmu, II wojnę światową oraz podział Ziemi na Pierwszy, Drugi i Trzeci Świat,




- szukając na ulicy niebieskiego pojemnika na makulaturę, usłyszałem religijną pieśń, w której św. Józef został nazwany inżynierem,



- w opowiadaniu Mai Lidii Kossakowskiej byłem aniołem, który chciał  mieć świecące w ciemności oczy tak jak Maryja,




- opisałem jytnas Zdenka i Teosta Cara Słońce jako garncarzy, polemizując z przysłowiem: ,,Nie święci garnki lepią, nie sztukmistrze miotły plotą'', przysłowie to jest znane w Polsce i na Ukrainie o czym dowiedziałem się z książki ,,Banderomachia'' Edwarda Prusa,



- w XVII wieku Ukraina została przekształcona w Ordę Kozacką i przyłączona do Rosji,



- porównywałem Lady Stuart, żonę Makbeta do Alutki z serialu ,,Rodzina zastępcza'',



- Strach na Wróble ze wsi Pawlaczycy należał do rasy słowiańskich demonów, zwanych Samołedcami, nocami chodził po polach i zaglądał przez okna do chłopskich chałup, przestał tak czynić, gdy jakiś heros mu tego zabronił,




- Ferdynand Kiepski włóczył się nocą po polu. 

niedziela, 13 lipca 2025

Internetowe ,,cuda na kiju'' cz. 117

 


1. W czerwcu 2025 r. w Paradzie Równości w Warszawie, oprócz Rafała Trzaskowskiego, wziął udział satanista ma masce Aborcjela, demona przerywania ciąży. Miał on głowę w kształcie zamordowanego, nienarodzonego dziecka ze sterczącymi do góry nóżkami. Swoją drogą demon aborcji nazywa się Kazdeja (Gustav Davidson ,,Słownik aniołów, w tym aniołów upadłych’’).



2. Adelita jest narodową personifikacją Meksyku. Wyobraża wojowniczkę w okresu rewolucji meksykańskiej.



3. Matka Kanada (Mother Canada) jest jest alegoryczną postacią, wyobrażoną przez Nigdy Niezapomniany Pomnik, ustawiony ku czci kanadyjskich żołnierzy poległych w I wojnie światowej.



4. Matka Svea jest narodowym symbolem Szwecji. Przedstawia się ją jako wojowniczkę (walkirię) z tarczą i lwem. Pierwsza wzmianka o niej pochodzi z poematu ,,Svea Lycksaligheets Triumph’’ z 1672 r. autorstwa pisarza, Andersa Lejiostedta (1649 – 1725).



5. Elon Musk ukradł Złotego Graala należącego do Donalda Trumpa (wymysł Dariusza Kwietnia).



6. Zbyt częste korzystanie z AI może powodować choroby psychiczne. Pewna kobieta tak często rozmawiała z Chat GPT, że zaczęła uważać się za prorokinię i uzdrowicielkę.



7. Żydzi zbudowali sieć tuneli pod Nowym Jorkiem (teoria spiskowa).



8. Współcześni astronauci latają w Kosmos ubrani w piżamy i gumofilce (komentarz na Facebooku).



9. Pani Gór (isl. fjallkonan) jest personifikacją Islandii, nawiązującą do mitologii skandynawskiej. Po raz pierwszy pojawiła się w poemacie Eggerta Ólafssona z 1752 r. napisanym na cześć królowej Luizy. Jej atrybutami są kruk (ptak poświęcony Odynowi) oraz korona z lodu i ognia (odwołanie do eddaicznej kosmogonii). Od 17 czerwca 1944 r. (daty utworzenia Republiki Islandii) istnieje tradycja występów kobiety przebranej za Panią Gór. Postać ta jest popularna również wśród Islandczyków mieszkających w Kanadzie.



10. Ola Nordmann, symbol Norwegii jest blondynem w ludowym stroju i czerwonej czapce (atrybut gnomów). Jego żona nazywa się Kari Nordmann.



11. Kathleen Ni Houlihan personifikuje Irlandię. Ma postać kobiety (młodej lub starszej), wzywającej młodych Irlandczyków do walki o niepodległość. Symbol ten był używany min. przez IRA.



12. Dama Walii (ang. Dame Wales, wal. Mam Cymru) jest alegoryczną kobietą w średnim wieku. Pochodzi z karykatur Josepha Morewooda Stainfortha (ok. 1864 – 1921).




13. Fińska Panna (fiń. Suomi – neito) jest używanym od XIX wieku symbolem narodowym Finlandii. Ma postać młodej, bosej blondynki w bieli lub biało – niebieskim stroju ludowym. Nosi imię Aura od rzeki Aury w Turku.

14. Jock Tamson, symbol narodowy Szkotów jest niejako tamtejszym odpowiednikiem polskiej anegdotycznej postaci, Jana Kowalskiego. Powiedzenie ,,wszyscy jesteśmy dziećmi Jocka Tamsona’’ oznacza równość wszystkich ludzi, pomimo różnic majątku i pochodzenia społecznego.



15. Brainrot (ang. ,,gnicie mózgu’’) oznacza bezsensowne w zamierzeniu treści internetowe, podobne do halucynacji np. opona samochodowa z głową żaby i parą ludzkich nóg, baletnica z filiżanką kawy zamiast głowy, rekin w trampkach, samolot z głową krokodyla i głowa zielonej małpy, wynurzająca się ze skórki banana.



16. Zdaniem pewnego youtubera rosyjski serial animowany ,,Masza i Niedźwiedź’’ został oparty na historii dziewczynki zabitej przez cyrkowego niedźwiedzia.



17. W Teksasie (USA) można zjeść ogórki kiszone w czekoladzie (ang. Chocolate Covered Pickles). Niektórzy żartują, że ta potrawa została wymyślona dla zaspokajania zachcianek kobiet w ciąży.



18. ,,Daily Star’’ podaje, że Amelia Earhart (1897 – 1939?) mogła zostać zjedzona żywcem przez kraby kokosowe w Indonezji.



19. Węgierska teoria spiskowa dotyczy soli. Doktor budownictwa, Andras Tejfalussy sprzedaje Węgierską Sól. Zachwala ją jako alternatywę dla soli zatrutej przez Żydów. Tejfalussy kłamie, że ,,Biblia’’ nakazuje zatruwać sól używaną przez gojów.



20. W 1998 r. w Janowicach Wielkich grasował Drzewołaz, małpolud podobny do Predatora. Okazał się wymysłem chłopca o bujnej wyobraźni, przebywającego na zielonej szkole (relacja Filipa Kurzy w komentarzu na you tube).



21. Legenda miejska z lat 90 – tych XX wieku mówi o śmierci żołnierza w Hrubieszowie. Awanturujący się żołnierz, uwięziony przez kolegów w lochu, został zabity przez nieznanego potwora.

sobota, 12 lipca 2025

Pierwszy łańcuszek



,,W 1888 roku członkowie grupy metodystycznych misjonarzy w Chicago potrzebowali pieniędzy i wpadli na pomysł, który nazwali 'wędrującą puszką' - rozesłali półtora tysiąca listów z prośbą o datki w wysokości dziesięciu centów i o przekazanie kopii tego listu trzem znajomym osobom. Zarobili ponad sześć tysięcy dolarów, chociaż niejeden adresat mocno się złościł, gdy po raz kolejny dostawał list. Tak oto narodził się łańcuszek szczęścia'' - Tom Phillips ,,Ludzie. Krótka historia o tym, jak s*ieprzyliśmy wszystko''



Sam zetknąłem się z ,,łańcuszkami'' w tym stuleciu, zarówno w realu jak i w Internecie. Nie cierpię ich. 

Rafa Lassetera



 ,,W 1930 roku [Lewis Harold Bell] Lasseter [1880 - 1931] poprowadził grupę poszukiwaczy w środkowej Australii, żeby odnaleźć wielką 'rafę' z czystego złota, którą jak twierdził, znalazł przed laty. Nie ma czegoś takiego. Towarzysze go porzucili, a później, gdy stawiał klocka, wielbłądy uciekły - i taki był jego koniec'' - Tom Phillips ,,Ludzie. Krótka historia o tym, jak s*ieprzyliśmy wszystko''



 

Można powiedzieć, że był to taki australijski odpowiednik Eldorado. 

Malijczycy w Brazylii



 ,,Mogłoby być inaczej, gdyby Abubakari II, władca Imperium Mali z czternastego wieku, wrócił ze swojej podróży. Król [...] poświęcił tron, władzę i bogactwo dla zaspokojenia ciekawości, czy po drugiej stronie oceanu jest jakiś brzeg. W 1312 roku wypłynął z dzisiejszej Gambii, podobno z flotą złożoną z dwóch tysięcy statków - żadnego z nich więcej nie ujrzano. Niektórzy malijscy historycy twierdzą, że mógł rzeczywiście dotrzeć do brzegów Brazylii, ale jeśli tak, to nigdy stamtąd nie wrócił, co, bądźmy szczerzy, jest kluczowym elementem eksploracji nowych terenów'' - Tom Phillips ,,Ludzie. Krótka historia o tym, jak s*ieprzyliśmy wszystko''



 

,,Thorgal. Szron i ogień''

 



W lipcu 2025 r. przeczytałem francuski komiks fantasy ,,Thorgal. Szron i ogień’’ (franc. ,,Thorgal Saga. De Givre et de Feu’’), autorstwa Oliviera Legranda i Jeana – Blaise Djiana (tekst), Davida Etiena (rysunki) i Bruno Tattiego (kolory).



Thorgal Aegirson płynął morzem do domu w towarzystwie niespełnionego skalda, Ottara. Sztorm wyrzucił ich na zaczarowaną Wyspę Szronów. Thorgal nim znów zobaczył ukochana Aaricię i dzieci, musiał wyprawić się do Muspelheimu po ogień Surta. Tylko tak mógł ochronić świat przed nadciągającą Fimbulwetr (inaczej: Fimbulwinter), katastrofalną zimą, stanowiącą zapowiedź Ragnaröku, zmierzchu bogów i końca świata. Zjawisko to zostało zapożyczone z ,,Eddy’’, średniowiecznego, islandzkiego eposu. Pojawia się również w twórczości Andrzeja Sapkowskiego jako Białe Zimno oraz C. S. Lewisa i George’a R. R. Martina jako zima trwająca całymi latami.

Odniesień do mitologii skandynawskiej jest zresztą w komiksie więcej.

Odyn, najwyższy z bogów Asgardu czuwał nad misja Thorgala za pośrednictwem jednego ze swoich kruków. Mówiący ptak nie chciał zdradzić czy nazywał się Hugin czy Munin.



Surt, władca Muspelheimu był pradawnym, ognistym olbrzymem. Tak jak ogień potrafił przybierać różne kształty (min. smoka). Dążył do rozprawy z bogami i próbował zabić Thorgala. Podejrzewał go bowiem o próbę zamachu na siebie. Autorzy pomysłowo przedstawili wykreowane przez siebie demoniczne istoty z otoczenia Surta; nagie kobiety z żółtymi płomieniami zamiast włosów i olbrzymy o płonących głowach.



Dziełem inwencji Autorów jest Wyspa Szronu, zamieszkana przez dwie czarodziejki; Królową Szronu i jej córkę, wojowniczkę, Vakvę, oraz służbę pozbawioną magicznie głosu. Odyn nakazał Królowej Szronu strzec magicznego, białego płomienia, powstrzymującego nadejście apokaliptycznej zimy. (Przyniesienie przez Thorgala ognia z Muspelheimu stało się konieczne wówczas gdy tamten płomień wygasł). Ojcem Vakvy był Odyn. Miała też brata imieniem Akko, który dążył do obalenia bogów na czele demonów z Niflheimu, mrocznej krainy zmarłych niebohaterską śmiercią (zapożyczonej z mitologii skandynawskiej). Vakvie służyły ulfy (olbrzymie białe wilki) i niedźwiedzie polarne ciągnące sanie. (Możliwy jest tu wpływ ekranizacji ,,Lwa, czarownicy i starej szafy’’ z 2006 r.). Po śmierci matki, Vakva została królową i żoną skalda Ottara. Na jego prośbę przywróciła dar mowy swoim sługom. Zaadoptowała też dziewczynkę – czarodziejkę imieniem Runa i podjęła się uczyć ją na swoją następczynię.

W Międzyświecie mieszkała trzecia z kolei Strażniczka Kluczy, w przeciwieństwie do swoich poprzedniczek będąca brzydką staruchą. Uratowała Thorgala przed spaleniem przez Surta, wdzięczna za to, że okazał jej szacunek.

W komiksie tym najbardziej cenię jego walory wizualne, bogatą wyobraźnię twórców i szlachetną głównego bohatera, która zostaje wynagrodzona.

piątek, 11 lipca 2025

Oniricon cz. 1040

         Śniło mi się, że:



- na ulicy obserwowałem nagrywanie teledysku przez satanistyczny zespół muzyczny, aby móc napisać artykuł ostrzegający przed satanizmem, młoda satanistka w skąpym, czarnym stroju zabrała mnie do swego domu, gdzie podniosła na mnie głos,



- zacząłem czytać po raz drugi ,,Drogi przez morze'' Andrzeja Pilipiuka, jedno z opowiadań było o chudej, czarnowłosej dziewczynie o surowym wyrazie twarzy, zawsze ubierającej się na biało, w trakcie lektury przypomniałem sobie gdzie ostatnio skończyłem i wróciłem do tego miejsca,



- rano znalazłem w domu wielką tabliczkę czekolady, prezent od matki Pietera ov Petruxa, przełamałem ją na pół i poczęstowałem nią Adamusa ov Handristiacusa,



- czytałem książkę o medycynie, napisaną przez Hipokratesa, którą zamierzałem zrecenzować,



- zdziwiłem się, że małe ciasteczka są nazywane dziwkami, dowiedziałem się też od pewnego Rosjanina o Elżbiecie Bierackiej, szwedzkiej pisarce dziecięcej pochodzenia polskiego,



- wkrótce po premierze ,,Rozdroża kruków'' Andrzej Sapkowski wydał kolejną krótką powieść o wiedźminie, aż przestraszyłem się, że nie zdążę przeczytać wszystkich książek tego autora,



- kiedy na ulicy młoda dziennikarka o blond włosach poprosiła mnie o komentarz w sprawie procesu Piekara - Wellman, odpowiedziałem, że choć Jacek Piekara jest kontrowersyjnym autorem, szanuję w nim to, iż jest polskim patriotą.