Trójkąt Bermudzki

 

 ,,BERMUDZKI TRÓJKĄT, akwen na Zachodnim Atlantyku (nazwany tak w 1964 przez Vincenta Gaddisa, ale zwany też Diabelskim Trójkątem), pomiędzy Bermudami, Puerto Rico i Floryda, z którym łączy się jedna z najbardziej uporczywych legend XX w. Głosi ona, że od 1945 w akwenie tym zaginęła jakaś nieokreślona, ale wielka, liczba statków i samolotów, większa niż wynikałoby z rachunku prawdopodobieństwa, przy czym nigdy nie udaje się odnaleźć  wraków ani rozbitków. Niektórzy przypisuję te zniknięcia panującej tam zmiennej pogodzie, niebezpiecznym prądom morskim i wielkim nasilenie ruchu, inni twierdzą, że nie zdarza się tam więcej tajemniczych wypadków niż gdzie indziej; wielu jednak sądzi, że działają tam jakieś paranormalne siły, niszczące statki i samoloty, czy też porywający je w inny wymiar przestrzeni albo czasu, lub - przez małych zielonych ludzików z UFO - na planety innych układów. Są też głosy wyjaśniające te katastrofy w bardziej przyziemny sposób, działaniem generatorów zatopionej niegdyś Atlantydy. Nie brak wreszcie osób twierdzących, że zjawiska te wysnuły się ze zbiorowej wyobraźni. Nazwa spopularyzowana dzięki książce Charlesa Berlotza (...) The Bermuda Triangle (1974)'' - Władysław Kopaliński ,,Słownik wydarzeń, pojęć i legend XX wieku''

 

Twarze z Belmezu

 

 ,, (TWARZE Z) BELMEZU niewyjaśnione pojawienie się ponurych obrazów twarzy na podłodze kuchni pewnego domu we wsi Bélmez w płd. Hiszpanii w sierpniu 1971, a więc w okresie kanikuły, kiedy politycy korzystają zasłużonych urlopów, w prasa i RTV pilnie poszukują sensacyjnych wiadomości. Smutne oblicza przerażały mieszkańców domu, zerwanie podłogi nie przyniosło poprawy. Oficjalne śledztwo wykazało, że dom stoi na terenie średniowiecznego cmentarza, co jednak nie było wyjaśnieniem wystarczającym. Powrót sezonu politycznego sprawił, że koszmarne zjawiska ustały samorzutnie'' - Władysław Kopaliński ,,Słownik wydarzeń, pojęć i legend XX wieku''

 

Widmowi autostopowicze

 ,, [...] Jedną z legend 2. połowy XX w. są widmowi autostopowicze, którzy zabrani przez kierowcę do wozu okazują się Chrystusem, jednym ze świętych pańskich, wysłannikiem z Kosmosu lub po prostu wędrownym wróżbitą; wszyscy oni, po wygłoszeniu jakiejś przepowiedni, znikają lub, prozaiczniej, wysiadają na najbliższym postoju'' - Władysław Kopaliński ,,Słownik wydarzeń, pojęć i legend XX wieku''

 

Aryjczycy

 

 ,, (MIT) ARYJSKI. Aryjskość jest pojęciem czysto językoznawczym. Aryjczykiem jest człowiek, którego językiem ojczystym jest jeden z języków aryjskich, czyli indoirańskich, należących do indoeuropejskiej grupy wschodniej (takich jak bengalski, urdu, afgański); pojęcie to rozszerzano czasem na wszystkie języki indoeuropejskie (również takie jak grecki, polski, francuski, duński, jidysz, bretoński). Aryjskość propagowana przez rasistowski faszyzm hitlerowski miała oznaczać jakąś fantastyczną 'czystą krew' jakiejś rzekomej nordyckiej rasy panów i władców świata, której dziedzicznym przywilejem była władza nad innymi, gorszymi, 'nieczystymi' rasami. Niektóre z tych ras nadawały się do roli niewolników Ariów, inne jak Żydzi i Cyganie, do całkowitego wytępienia. Aryjczykami byli oczywiście Niemcy oraz te narody, które Hitler za Ariów w danej chwili uważał. W Generalnym Gubernatorstwie Aryjczykami nazywano po prostu nie - Żydów'' - Władysław Kopaliński ,,Słownik wydarzeń, pojęć i legend XX wieku''

 

    W XXI wieku mit aryjski odżył za sprawą polskich turbolechitów, ukraińskich wyznawców Runwiry i rosyjskich inglistów. Święta księga tych ostatnich nazywa się ,,Słowiańsko - Aryjskie Wedy''.

Antypsychiatria

 ,,ANTYPSYCHIATRIA teoria psychiatry bryt. Ronalda Davida Lainga (1927 -89), głosząca, że choroba psychiczna może być uprawnioną, a nawet leczniczą drogą ucieczki od nieznośnej presji społecznej, zmuszającej do zachowań konformistycznych, wywieranej przez opinię, instytucje i rodzinę, od niepewności bytu i braku akceptacji. Jako przewodniczący w 1964 - 82 Philadelphia Association dążył do praktycznego zastosowania  swej antypsychiatrii umieszczając swych pacjentów w takim otoczeniu społecznym, w jakim mogli żyć bez stresu. Był przeciwnikiem hospitalizacji i elektrowstrząsów. Chociaż jego teoria nie zdobyła powszechnego uznania, otworzyła od lat 60. XX w. szeroką debatę na temat przyczyn i leczenia chorób psychicznych'' - Władysław Kopaliński ,,Słownik wydarzeń, pojęć i legend XX wieku''

 

    W naszych czasach zwolennikami antypsychiatrii są bardzo niebezpieczni foliarze, zwani  neuroanarchistami, którzy negują istnienie chorób psychicznych i sprzeciwiają się ich leczeniu. 

Anastazja Nikołajewna Romanowa

 

 

,,'ANASTAZJE' kobiety, które twierdziły, że są Anastazją Nikołajewną (1901 - 18) najmłodszą córką cara Mikołaja II, wielką księżną rosyjską, niemal na pewno zamordowaną przez bolszewików wraz z całą rodziną w nocy z 16 na 17 lipca 1918, w Jekaterynburgu (w 1924 - 91) Swierdłowsk) we wschodniej Rosji. Kilka z nich utrzymywało, że udało im się uciec cało i zdrowo; żądały więc wydania sobie majątku Romanowów zdeponowanego w bankach szwajcarskich. Najsłynniejsza z tych pretendentek  nazywała się Anna Anderson (1902 - 84), choć była podobno Polką; pretensje jej odrzucił w 1970 Sąd Najwyższy RFN. Za odtworzenie jej postaci w filmowej wersji Litvaka (1955) sztuki telewizyjnej Anastazja Marcello - Maurette, opartej na tej sprawie, Ingrid Bergman, która filmem tym powróciła w triumfie do Hollywood, otrzymała Oscara'' - Władysław Kopaliński ,,Słownik wydarzeń, pojęć i legend XX wieku''

W dzieciństwie oglądałem amerykańską kreskówkę ,,Anastazja'' z 1997 r., w której Rasputin był złym czarnoksiężnikiem mającym białego nietoperza. 

Georgios Gemisthos Plethon

 

Dobrze znaną postacią jest starożytny grecki filozof Platon. Mniej liczni słyszeli o neoplatoniku Plotynie. Jednak naprawdę mało kto wie kim był Plethon…

Georgios Gemisthos Plethon (1355 – 1452) był bizantyjskim filozofem; średniowiecznym neopoganinem (wyłącznie teoretykiem), uczniem Elissaiosa (u jego boku pobierał nauki na dworze sułtana Turków Osmańskich) i mistrzem Bessariona, księcia Demetriusza, Jerzego Monachosa i Hieronima Charitonimosa. Zwalczaniem jego nauk zajmował się późniejszy patriarcha Konstantynopola, Gennadios Scholaris.

Napisał zachowane do dziś: ,,Prawa’’ (w trzech tomach, z których do naszych czasów przetrwało zaledwie dwanaście rozdziałów), ,,Komentarz do Wyroczni Chaldejskich’’, ,,Streszczenie doktryn Platona i Zaratusztry’’, ,,O cnotach’’, ,,O predestynacji’’ oraz ,,O różnicy między Arystotelesem i Platonem’’.

Plethon był henoteistą. Na czele jego panteonu stał Bóg Najwyższy (Zeus), któremu podlegali bogowie pomniejsi: Posejdon (demiurg), Hera (materia), Apollo (tożsamość), Artemida (różnorodność), Hefajstos (spoczynek) i Dionizos (ruch).

Państwo idealne miało się składać z elitą rządzących i wojska, rzemieślników oraz chłopów.

Krytykował chrześcijaństwo, które nazywał sofistyką i zarzucał mu, że jakoby nie szuka prawdy.

Choć żył w epoce potocznie uważanej za nietolerancyjną, nie skończył bynajmniej na stosie. Był szanowanym dworzaninem cesarza Jana VIII Paleologa, w którego orszaku w 1439 r. przybył na sobór florencki.