,, 3. Korelacja nauczania religii z edukacją szkolną. Język polski […]. Teksty kultury: Astrid Lindgren 'Bracia Lwie Serce' […]'' - ,,Podstawa programowa katechezy Kościoła katolickiego w Polsce'', dokument z 8 marca 2010 roku [w]: www.katecheza.episkopat.pl.
Już
w wieku przedszkolnym oglądałem w telewizji film o Pipi Langstrump
– rudowłosej dziewczynce, która była silna, przyjaźniła się
ze zwierzętami i nie chodziła do szkoły, co mi się bardzo
podobało ;-). Do dziś pamiętam jej określenie: ,,tabliczka
schorzenia'',
zamiast ,,tabliczka
mnożenia''
:-). O jej Autorce, Astrid Lindgren (1907 – 2002) dowiedziałem się
w klasie drugiej czy trzeciej szkoły podstawowej w trakcie omawiania
ciekawej lektury ,,Dzieci
z Bullerbyn''
(początkowo myślałem, że była … mężczyzną – sic!, bo nie
wiedziałem, że Astrid to imię żeńskie ;- ). Jeszcze w latach 90
– tych sięgnąłem po książki: ,,My
na wyspie Saltkråkan'',
,,Bracia
Lwie Serce''
i ,,Słoneczny
kamień''
(?). W czasie jednej z podróży po Internecie dowiedziałem się, że
rządzący Szwecją socjaliści kazali Lindgren oddać na rzecz
państwa prawie całą nagrodę za twórczość.
Powieść
,,Bracia
Lwie Serce''
(szwedzkie: ,,Bröderna
Lejonhjärta'')
została wydana w 1973 r. Akcja rozgrywa się w XX wieku w aż
trzech światach – w naszym (w Szwecji), w Nangijali, oraz w
Nangilimie. Nangijala to jakby szwedzka odpowiedź na Narnię. Jest
to fantastyczna, pseudo – średniowieczna kraina znajdująca się
po drugiej stronie gwiazd, z której pochodziły wszystkie baśnie. W
Nangijali podobnie jak w Narnii czas biegł szybciej niż w naszym
świecie. Tyran Tengil wybudował most łączący Nangijalę z
Karmaniaką – niejako odpowiednikiem Mordoru. W Nangijali ludzie,
którzy dostawali się tam po śmierci, żyli szczęśliwie i
pomagali sobie nawzajem. Jednak nie był to do końca odpowiednik
Nieba. Nangijalę najechali mieszkańcy Karmaniaki, którym
przewodził zły Tengil mający na swe usługi smoczycę Katlę.
Notabene Katla, słuchająca głosu magicznego rogu jest jakby
odpowiednikiem Jedynego Pierścienia z trylogii Tolkiena – nie
można jej wykorzystać w dobrym celu, trzeba ją zabić, co
ostatecznie czyni wodny wąż Karm (scena śmierci Katli przypomina
więc scenę zniszczenia Pierścienia w ogniu Orodruiny, w którym
został wykuty przez Saurona). Drugim fantastycznym światem jest
Nangilima – świat, do którego udawali się ludzie zmarli w
Nangijali; w jakiś sposób nawiązujący do chrześcijańskich
wyobrażeń Nieba (tytułowi bohaterowie po niszczącej bitwie
dostali się do Nangilimy skacząc w przepaść). Owi tytułowi
bohaterowie to 13 – letni Jonatan i 9 – letni Karol ,,Sucharek''
Lew. Podczas gdy Jonatan był silny, zdrowy i powszechnie lubiany,
jego młodszy brat był chorowity i nielubiany. Mimo to bracia bardzo
się kochali. Jonatan zginął w czasie pożaru ratując brata i
otrzymał przydomek Lwie Serce nawiązujący do średniowiecznego,
angielskiego króla Ryszarda I Lwie Serce (1157 – 1199). Karol
zmarł niedługo potem i dołączył do ukochanego brata w Nangijali,
gdzie żyli szczęśliwie aż do czasu wojny z tyranem Tengilem.
Ciekawie
przedstawiają się nawiązania kulturowe w powieści. I tak
rudobrody myśliwy Hubert – najlepszy łucznik, lubiący siwe konie
może nawiązywać do postaci św. Huberta. Walcząca przeciw
Tengilowi Sofia, zwana Królową Gołębi, sądząc po imieniu może
symbolizować mądrość. Karczmarz Jossi Złoty Kogut – szpieg
Tengila mógł być wzorowany na Judaszu, zaś wypalone na jego
piersi piętno Katli wyraźnie nawiązuje do Apokalipsy św. Jana,
gdzie mowa o znamieniu Bestii. Katla i Karm nawiązują do biblijnej
symboliki smoków i węży jako obrazów diabła, z czego Karm
ponadto może nawiązywać do morskiego węża Jormundgandra, syna
Lokiego z wierzeń skandynawskich.
Książka
choć nie wspomina bezpośrednio o Bogu (podobnie jak dzieła
Tolkiena i Lewisa) to mówi o tęsknocie za Niebem, co ma szczególną
wartość w ojczyźnie Autorki – silnie zlaicyzowanej Szwecji.
Powieść jest wielką pochwałą rodziny, patriotyzmu (motyw walki o
wolność Nangijali – dla mnie opowieści o wyimaginowanych
krainach też mogą przemycać wątki patriotyczne), a także
przestrogą by nie oceniać ludzi po pozorach. Wpisałem ją do
swojej wersji kanonu fantasy (patrz post ,,Dopisane
do kanonu'').