Warszawa

 

,,Są różne piękne wielkie stolice

A ja Warszawą tylko się szczycę

Tu mi jest dobrze, tu mi radośnie,

Gdy ona rośnie, serce mi rośnie

I sam do siebie nieraz się śmieję

Że tak spełniła nasze nadzieje

Że tak młodzieje i tak pięknieje’’

- Jan Brzechwa ,,Nasza Warszawa’’

Pamiętam jak w szkole wielokrotnie uczyłem się o Warszawie (starokrasne: Sirenopolis, runwirskie: Varsograd), stolicy Polski, o jej herbie, zabytkach, legendach, historii. Miasto stołeczne odcisnęła swoje piętno również na polskiej fantastyce; na twórczości takich autorów jak Michał Studniarek czy Andrzej Pilipiuk. Istnieje nawet praca Pawła Dunina – Wąsowicza ,,Warszawa fantastyczna’’ (2011).

W kwietniu 2004 r. pojechałem do Warszawy razem z Mamą i panem Andreusem ov Leovishinerem na konkurs filozoficzny. Było dla mnie niezwykłym przeżyciem zobaczyć na własne oczy zabytki takie jak Kolumna Zygmunta, Pomnik Syrenki czy Nike, o których wcześniej jedynie czytałem w książkach. Miasto bardzo mi się spodobało (zwłaszcza z powodu licznych pamiątek historycznych), choć początkowo przytłaczało swym ogromem. Żałuję jedynie, że nie byłem w ogrodzie zoologicznym i Muzeum Ziemi.

Warszawa odgrywa ważną rolę w mojej powieści ,,Pawlaczyca’’ (niedawno przesłałem ją do wydawnictwa ,,Odesfa’’ ;). W opowiadaniu fantasy ,,Pieśń o Sowim’’, dostępnym na tym blogu, Sowi i rusałka Marycha bawili min. w Sirenopolis, czy współczesnej Warszawie. Wykorzystałem w nim legendy o Warsie i Sawie, Syrenie, bazyliszku i Złotej Kaczce.

Śniło mi się, że Warszawa leży nad Bałtykiem.