Bogowie Runwirów cz. I

Panteon rekonstruowany na podstawie ,,Bursztynowej Księgi'': 

Świętowit (Svantevit) – najwyższy bóg Runwirów, przedstawiany jako potężny mężczyzna z czterema twarzami, z rogiem do picia u pasa. Jego wierzchowcem będzie biały rumak Śnieżywit. Siedzibą Świętowita będzie twierdza Zamik w Zaziemiu strzeżona przez trójgłowe orły. Z krwi, nasienia i potu Świętowita zrodzą się pozostali bogowie i boginie Runwirów, którzy stworzą świat.

Czarnobóg i Białobóg (Černobog i Biełobog) – bliźniaczy synowie Świętowita, mający postać splecionych ze sobą węży – czarnego i białego. Wspólnie stwarzali świat. Podczas gdy domeną Czarnoboga będą noc, Księżyc, kobiecość, wilgotność i ciemność, we władaniu jego brata znajdą się: dzień, Słońce, męskość, suchość i światłość. Kiedy są spleceni razem nazywa się ich: Żmiją Auryną.

Perun (Perun) – najwyższy z bogów po Świętowicie, car Ziemi zasiadający na tronie w zamku na szczycie świętej góry Gromnicy; najwyższego szczytu Ziem Runwirskich. Jego żoną jest bogini Perperuda (Perperuda), która niegdyś była śmiertelną kobietą za swe cnoty wyniesioną do boskości, matka dziewięciu Jeźdźców Ognistego Pioruna (Jezditiele Vatristija Pierona) i bogini Kurki (Kurko). Perun walczy ze strzygami, diabłami i smokami za pomocą złotej siekiery i srebrnej włóczni wykutych przez krasnoludy, co ludzie widzą i słyszą jako uderzenia pioruna. Z ptaków poświęcony jest mu orzeł, zaś z drzew – dąb. Jest patronem wojowników, a jego synem był wielki bohater Iljuszyn z Murmańska.

Swaróg (Svarog) – bóg Słońca, potężny mąż o skórze pokrytej złotą łuską. Z boginią morza Juratą – Jurasmat spłodził boskiego kowala Swarożyca. Kiedyś objawił się ludziom z zaginionej krainy Jegipt w ludzkiej postaci jako car Teost i wprowadził metalurgię i monogamię (żony zdradzające mężów karał paleniem w piecu).

Chors (Chors) – bóg Księżyca, mąż Chorsiny (Chorsina) i ojciec Chorsawy (Chorsava), stwórca srebra – świętego metalu chroniącego przed wampirami i wilkołakami. Dał ludziom wódkę. Stworzył Księżyc umieszczając na nim białe, owłosione smoki i białe, skrzydlate wilki. Czasem zsyła na ludzi szaleństwo.

Neptun (Neptun), - jeden z bogów morza, deifikowany król zniszczonego przez kosmiczny kataklizm miasta Gdańska (Gdan'sk). Jego bronią był trójząb.

Weles (Veles), - bóg krainy zmarłych, zwanej Nawią, magii, przysiąg i bydła. Miał postać czarnego byka o świecących w ciemności czerwonych oczach. Jego odchody zamieniały się w złoto. Miał żonę Kamę – Welewitkę (Kama - Velevitka); kobietę o głowie czarnej wilczycy, zaś w wypasaniu dusz wcielonych w bydło pomagał mu czarny owczarek podhalański Wołosatka.

Nike (Nike) – bogini zwycięstw odnoszonych na polach walki. Miała postać pięknej dziewczyny, do pasa nagiej, uzbrojonej w dwuręczny miecz obosieczny. Żyła z zniszczonym przez kataklizm mieście Warszawie (Varsograd), jako córka lokalnych bóstw Warsa i Sawy (Vars i Sava), oraz jako siostra bogini Syreny i boga Zygmunta Słupnika (Sigmund Słupnik).

Borowiła (Boroviła) – bogini lasów, matka dzikich zwierząt, stworzyła pieśnią leśne drzewa, krzewy, kwiaty i grzyby. Miała postać pięknej, półnagiej kobiety, uzbrojonej w łuk, której towarzyszył dzik.

Boruta (Boruta) – bóg lasów, brat i mąż Borowiły, miał postać mężczyzny z głową jelenia. Był uzbrojony w czarną szablę. Mieszkał razem z żoną Borowiłą w drewnianej chacie na bagnach zwanych Rokitnickim Siołem. Polował na biesy i strzygi razem z dwoma czarnymi psami – Stawrem i Gawrem (Stavr i Gavr).

Rokita (Rokita) – bóg bagiennych skrzatów. Mieszkał w dziupli wierzby. Jeździł na grzbiecie kota Mlekodaja (Mlikodaj), który dawał ludziom mleko.

Bolek i Lolek (Bolok i Lolok) – bliźniaczy bogowie, do których będą się modlić runwirscy szpiedzy i skrytobójcy.

Stach z Varty (Stach z Varti) – deifikowany wodnik, który został królem zaginionego Królestwa Zadrugi, po tym jak obronił je przed atakiem Niemej Hordy (Nemaja Orda).

Valentina (Valentina) – deifikowana gwiazda spadła z nieba, która przebywając wśród ludzi, uczyła ich przyrządzania klusek i kwasu chlebowego, po czympo upływie czterdziestu lat wsiadła do żelaznej i powróciła na swą orbitę. Jej pierwowzorem będzie Walentina Tiereszkowa (Valentina Tjereškova).

Halu (Galu) – deifikowany car krainy zwanej Rosz (Roš). Odniósł liczne zwycięstwa na polu walki, lecz zginął ukąszony przez jadowitego węża Gadzënę, który opętał jego konia.

Olga (Olga) – deifikowana caryca i kapłanka Ognioboga. Z pomocą żar – ptaków spaliła Iskaresteń; siedzibę króla olbrzymów Mała, który chciał ją poślubić wbrew jej woli. Jej pierwowzorem będzie św. Olga (svjatyja Olga).