Sfinks w kulturze egipskiej

,,Odwieczna metafora czyniąca z króla lwa doprowadziła do powstania postaci sfinksa, lwa z głową królewską. Sfinks (stwór rodzaju męskiego, wbrew żeńskiemu rodzajowi gramatycznemu greckiego słowa sphinks) pojawił się za Starego Państwa przy wejściu do świątyń jako symbol potęgi króla, a w Epoce Późnej spadł do rangi zwykłego strażnika grobów i świątyń. Najbardziej znanym sfinksem królewskim jest sfinks Chefrena w Gizie. Późniejsze pokolenia czciły go jako wizerunek 'Horusa z horyzontu'. Miejsce przejścia zwierzęcego tułowia w ludzką głowę zakryte jest najczęściej chustą królewską; natomiast typ tzw. sfinksa z Tanis z okresu Średniego Państwa ma w tym miejscu lwią grzywę. Za Nowego Państwa postać sfinksa związana była w sposób szczególny z królem bogów, słonecznym Amonem - Re, przy czym zamiast głowy ludzkiej pojawia się głowa barana; znana jest aleja baranich sfinksów z Karnaku'' - Manfred Lurker ,,Bogowie i symbole starożytnych Egipcjan''