piątek, 12 maja 2017

,,Cantio ursina''








,,Piękna małżonko,
Pani dobra i przychylna,
Przybywaj łup nakierować
W stronę męża, który łowi,
Junaka polującego.

Tapiatar, dbała żono,
Hongas, przychylna włodarko,
Wypij leśną miodu czaszę
Spod ręki świętej Dziewicy,
Ale nie pij krwi człowieka.

Użycz mnie polującemu
Z matecznika przyjemnego,
Z bystrej i czujnej Tapioli,
Spod gałęzi choinowej,
Ze złotego kraju złota.

Przybądź do polującego,
Co gna za tobą na nartach,
Słodkie dać pocałowanie
I ręką rękę uścisnąć.

[...] Teraz to ja cię zabiorę
Z leśnej kępy na bagnisku,
Od Panny czystej bez zmazy,
Od jedynej dawczyni,
I tak skończę sprawę z tobą.

[...] Przybądź, złota gospodyni,
Przybądź wziąć ode mnie złoto,
Srebro ze mną powymieniać.
Mamy tu złoto troiste,
Srebro w rozlicznej postaci:
Jedno z niemieckiego kraju,
Drugie przyniesione z Rusi,
Trzecie etc.
Tym ciebie, Babciu, pocieszę.









W ten sposób zawiera biegły w czarach myśliwy fiński porozumienie z boginią Tapiatar. Jego runy są trudne do zrozumienia i wątpliwe, czy zrozumie je ktoś inny poza tymi, którzy się oswoili z gwarą z Rautalampi, jak mi wyjaśnił nauczyciel z tej miejscowości, znawca piśmiennictwa wielce zasłużony dla naszej Akademii w Turku. Żegnaj'' - Petrus Bång (1633 - 1696) ,,Cantio ursina'' [w]: Martti Haavio ,,Mitologia fińska''

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz