Chiński smok jako symbol akwatyczny

,,Smok i wąż są według Zhuangzi symbole życia rytmicznego, ponieważ smok przedstawia ducha wód, których harmonijne falowanie karmi życie i umożliwia rozwój cywilizacji. Smok Jing zbiera wody i kieruje deszczem, gdyż sam jest zasadą wilgoci. 'Gdy panuje susza, sporządza się podobiznę smoka Jing, i wtedy zaczyna padać deszcz'.
  Zespół smok - grom - płodność występuje często w archaicznych tekstach chińskich. 'Zwierzę grzmotu ma ciało smoka z głową ludzką'. Młoda dziewczyna zachodzi w ciążę od śliny smoka. Fu - i, jeden z twórców cywilizacji chińskiej, urodził się w stawie słynnym ze smoków. 'Ojciec herosa (Kao - Tsu) nazywał się T'ai - Kong, jego matką była czcigodna Liu. Kiedyś czcigodna Liu, odpoczywając nad brzegami wielkiego stawu, śniła, że zetknęła się z bogiem; w tej samej chwili dał się słyszeć grzmot, błysnęło, nastała wielka ciemność. T'ai - Kong poszedł zobaczyć co się dzieje, i ujrzał łuskowatego smoka nad swoją żoną. Skutkiem tego zaszła ona w ciążę i urodziła Kao - tsu'.
  W Chinach smok - symbol uraniczno - akwatyczny - występuje stale w związku z cesarzem [...]. Król dynastii Hia połykał smoki, aby zapewnić rozwój swego królestwa. Smoki, stróże rytmów, ukazywały się zawsze wtedy, gdy siła zapewniająca panowanie dynastii Hia słabła lub też była w stadium regeneracji. Po śmierci, a nieraz i za życia, cesarz wracał do nieba, na przykład Huang - Ti, Żółty Władca, został porwany do nieba przez brodatego smoka wraz ze swymi żonami i doradcami w liczbie siedemdziesięciu osób. [...] W Annamie pierwszy król mityczny nosi tytuł 'long quan', 'król - smok'. [...]'' - Mircea Eliade ,,Traktat o historii religii''