Mircea Eliade o bylinach

,,Niektórzy bohaterowie bylin rosyjskich związani są najprawdopodobniej z historycznymi prototypami. O wielu bohaterach cyklu kijowskiego wspominają kroniki. Ale na tym kończy się ich historyczność. Nie można nawet ustalić, czy książę Władimir, który stanowi oś cyklu kijowskiego, jest Władimirem I, zmarłym w 1015 roku, czy też jego prawnukiem Władimirem II, który panował w latach 1113 - 1125. Z kolei elementy historyczne zachowane w postaciach i przygodach wielkich bohaterów bylin z tego cyklu - Światogora, Mikuły i Wolgi - sprowadzają się prawie do niczego. W końcu podobni są do złudzenia do bohaterów mitów i baśni ludowych. Jeden z bohaterów cyklu kijowskiego Dobrinja Nikiticz, figurujący niekiedy w bylinach jako bratanek Władimira, najlepszą część swej renomy zawdzięcza wyczynowi czysto mitycznemu: zabija smoka o dwunastu głowach. Inny bohater bylin, św. Michał z Potuka, powala smoka tuż przed pożarciem dziewczyny dopiero co przyniesionej mu w ofierze.
[...] Wolga z cyklu kijowskiego przemienia się w ptaka lub w wilka, ni mniej, ni więcej jak szaman lub postać z dawnych legend; Egori przechodzi na świat ze srebrnymi stopami, złotymi ramionami i głową pokrytą perłami; Ilja z Murom podobny jest raczej do olbrzyma z baśni folklorystycznych - czyż nie twierdzi, że sprawił, iż Niebo styka się z Ziemią? - itd. [...].
W bylinie poświęconej katastrofom kampanii napoleońskiej 1812 roku zapomniano o roli cara Aleksandra I jako wodza armii rosyjskiej, zapomniano o nazwisku i znaczeniu Borodina, na wierzch zaś wypływa jedynie postać Bohatera ludowego Kutuzowa'' - Mircea Eliade ,,Mit wiecznego powrotu''