,,Palana - kraina turów''

,,Tur – przodek bydła domowego – był dużym, masywnie zbudowanym zwierzęciem. Dorosły samiec miał prawie dwa metry wzrostu i około trzech metrów długości. Ostro zakończone, skierowane ku przodowi rogi osiągały 80 centymetrów rozpiętości. Wzdłuż brunatnoczerwonego grzbietu tego olbrzyma biegła jasna pręga, a czoło pokrywała gęsta, kędzierzawa sierść. Znacznie mniejsze, ale też rogate samice miały podobne ubarwienie. Liczne szczątki z wykopalisk wskazują, że kiedyś zwierzęta te występowały w prawie całej Europie, Azji i północnej Afryce. Żyły w gęstych lasach mieszanych. W Polsce było ich najwięcej na Mazowszu. Wskutek polowań ich liczba jednak stale się zmniejszała. Ostatni okaz został zabity w Puszczy Jaktorowskiej w 1627 roku’’ - ,,Zwierzaki nr 2/ 1995’’ (dział: .,,Listy’’)

W trzeciej klasie gimnazjum pod wpływem ,,Wyspy Pingwinów’’ Anatola France’a ¹ pisałem powieść fantasy ,,Palana – kraina turów’’. Jej akcja toczyła się w tytułowej Palanie – odpowiedniku Polski w równoległym świecie od starożytności aż do początku XXI wieku. W języku starokrasnym Polska nazywa się Palana, zaś Analapia – nazwa starożytnego i wczesnośredniowiecznego państwa słowiańskiego w mojej mitologii slawianistycznej jest właśnie anagramem od słowa Palana. Była to opowieść o historii Palańczyków – mężnego narodu, który wywodził się od turów zamienionych w ludzi.

Wielu bohaterów tej powieści miało odpowiedniki w postaciach z polskiej historii bądź z legend:

Apis – święty byk Ptaha czczony przez starożytnych Egipcjan. W mojej powieści był turem, który przyjaźnił się z pierwszym faraonem Menesem. Przez wiele wieków mieszkał w Egipcie otoczony czcią. Jednak kiedy Egipcjanie zaczęli uciskać Izraelitów, na znak protestu opuścił kraj nad Nilem i razem z innymi turami założył nad rzeką Visaną nową państwo Palanę.

Vana – pogańska królowa Palany, wzorowana na Wandzie, córce Kraka. Była kobietą z głową krowy tura. Ślubowała dziewictwo, lecz możni palańscy przymuszali ją do małżeństwa słowami: ,,Krowa musi mieć byka!’’. Vana w obliczu najazdu germańskiego księcia wybrała śmierć w falach rzeki Visany.

Św. Łukasz Ewangelista (? - 84), którego symbolem w ikonografii jest wół jako pierwszy ochrzcił Palańczyków, w wyniku czego otrzymali ludzką postać. Ofiarował im okrągły, metalowy blat stołu służącego do Ostatniej Wieczerzy, na którym wyrył wizerunek Maryi z Dzieciątkiem. Ów cudowny wizerunek był przechowywany w klasztorze w Mariopolis jako największa świętość Palańczyków.

Jan Koleń – hybryda człowieka z małym rekinem koleniem. Stwór ten odkrył Amerykę jeszcze przed Kolumbem. Postać wzorowana na legendarnym polskim odkrywcy Janie z Kolna (odsyłam do posta: ,,Legenda o Janie z Kolna’’).

Mikołaj Pę – wybitny palański poeta renesansowy wzorowany na Mikołaju Reju (1505 – 1569).

Książę Demetriusz – golem ulepiony przez praskiego rabina Löwe na prośbę dwóch palańskich intrygantów (jeden z nich nazywał się Księżyk) skarżących się na rzekomy antysemityzm Palańczyków. W rzeczywistości golem Demetriusz posłużył im do obsadzenia wakującego tronu Roxu, co wciągnęło Palanę w niepotrzebną wojnę. Jego pierwowzorem był car Dymitr Samozwaniec I (1582 – 1606).

Zenon Biyon – wódz krwawego powstania Żubrzan (Kozaków z głowami żubrów) przeciwko Palańczykom. Jego pierwowzorem był Bohdan Zenobi Chmielnicki (1595 – 1657).

Trinco – cesarz Pingwinów, postać zapożyczona z ,,Wyspy Pingwinów’’ Anatola France’a. Jego pierwowzorem był Napoleon Bonaparte (1769 – 1821). Wielu Palańczyków walczyło w jego armii o wyzwolenie swojej ojczyzny.

Koba – demoniczny władca Imperium Zła, który wyrządził wiele zła Palańczykom i innym narodom. Jego pierwowzorem był Józef Stalin (1878 – 1953). W Palanie antykomunistyczna opozycja śpiewała: ,,O cześć wam, panowie jełopy, za rządy antychrysta Koby!’’

Teofam Oxonius - historyk prowadzący w telewizji programy popularnonaukowe. Postać wzorowana na Bogusławie Wołoszańskim (który nawiasem mówiąc nie jest zawodowym historykiem).

Laškek Oler – premier Palany wzorowany na Leszku Millerze, premierze Polski w latach 2001 – 2004. Postać negatywna, przeciwko jego rządom wznoszono hasło: ,,Niech rząd Olera weźmie ch...lera’’.

Powieść dociągnąłem do początku XIX wieku i dalej już nie kontynuowałem z powodu braku pomysłów ;(.

1 Zainteresowanych Czytelników odsyłam do posta ,,Wyspa Pingwinów’’ dostępnego na tym blogu ;).