,,Słowiańscy królowie Lechii''

,, […] są też polskie dzieje.

Bodajbyście wisieli na haku, złodzieje,

Żeście w wieczne swój naród podając pośmiechy,

Powyrzucali z kronik i Wendy i Lechy’’

- Adam Naruszewicz ,,Chudy literat’’, 1773 r.

,,Czasy te opromieniają legendy: o Kraku, jego synach i smoku podwawelskim, o Wandzie, co nie chciała poślubić władcy Niemców (Allemanów) i w nurtach Wisły śmierć znalazła, o niegodziwym Popielu i myszach – mścicielkach pomordowanych przezeń stryjów. Ten cykl bajowy związała tradycja ludowa z epoką historyczną podaniem o Piaście, kmieciu i kołodzieju, założycielu królewskiej dynastji piastowskiej’’ - ,,Encyklopedia Powszechna Wydawnictwa Gutenberga tom 13 Polska’’

W marcu 2020 r. przeczytałem głośną publikację pseudonaukową ,,Słowiańscy królowie Lechii. Polska starożytna’’ napisaną przez Janusza Bieszka, z wykształcenia ekonomistę.

Książka przedstawia następujące założenia:

- Słowianie rzekomo pochodzą od prehistorycznych cywilizacji … kosmitów: Gobi i Imperium Ramy, bezpośrednio założonych przez uchodźców z zatopionego lądu Mu – widać tu nawiązania zarówno do paleoastronautyki jak i do teozofii ¹.

- Wielka Lechia była państwem słowiańskim rozciągającym się u szczytu swej potęgi od Renu po Wołgę z dostępem do Bałtyku, Morza Czarnego, Adriatyku i Morza Kaspijskiego.

- Wyznacznikiem bycia prawdziwymi Lechitami, bądź ich potomkami było i jest posiadanie słowiańskiej haplogrupy R1a1 Y – DNA. W rzeczywistości geny nie mają nic wspólnego z taką czy inną kulturą i dobrym Polakiem może być także człowiek o zupełnie innej haplogrupie. Pogląd lansowany przez Bieszka i innych turbolechitów jest w istocie nową postacią niemieckiego volkizmu – mistyki ,,krwi i ziemi’’ przebranej w zewnętrzne opakowanie genetyki.

- Bieszk uznaje za Słowian irańskich Scytów, Sarmatów i Alanów, germańskich Wandalów, Gotów, Herulów i Burgundów, oraz mongoloidalnych Hunów.

- Sławnymi Słowianami starożytności mieli być: Ariowist, nazywany Lechem III Ariowitem (101 p. n. e. - 54 n. e.) - ,,rex Germanorum’’ prawdopodobnie stojący na czele koalicji Swebów, Arminius (17 p. n. e. - 21 n. e.) - wódz germańskiego plemienia Cherusków, Attyla (ok. 406 – 453) – władca Hunów, rzymski dowódca Stylichon (359 – 408) – z pochodzenia Wandal, Odoaker (433 – 493) – Herul lub Skir i wielu innych.

- Pierwotną religią Lechitów jako prawdziwych Ariów był kult Słońca, Księżyca i Kosmosu, zaś jego symbol stanowiła swastyka. Dopiero później pojawił się kult takich bogów jak: Jarowit, Świętowit, czy Żywie.

- Imię Lech pochodzi z sanskrytu i oznacza króla, pasterza lub boga.

- W ciągu swoich dziejów Wielka Lechia miała wiele stolic: Gniezno, Kraków, Gdańsk, Poznań, Szczecin, Kruszwicę, Wismar, czy Gelenos (obecnie Bielsk na Ukrainie). Szczecin był dwukrotnie stolicą; za króla Szczyta i za … Mieszka I (zaważył tu błędny odczyt dokumentu ,,Dagome iudex’’).

- Lechici wyprawiali się do Galii gdzie założyli miasta: Brześć (Brest), Orlin (Orlean) i Miecz (Metz), do Skandynawii (za królów Filana i Wizimira), oraz na Wyspy Brytyjskie, skąd sprowadzali sobie branki.

- Lechici żyli w zgodzie z przyrodą, a ich mężczyznom przysługiwała duża swoboda seksualna. Wielu władców było poligamistami, co autor pochwala (głodnemu chleb na myśli ;).

- Wiedźmy zajmowały się psychologią i psychiatrią.

- Jako źródła historyczne Bieszk wymienia min. fikcyjną kronikę Nakorsza Warmisza rzekomo napisaną w IV wieku za króla Wizimira oraz rzekomą kronikę Prokosza – w rzeczywistości falsyfikat Przybysława Diamentowskiego z XVIII wieku (autor uparcie uznaje ją za autentyczną ²). Zawodowego historyka razi tu brak krytyki źródeł. W istocie dla Bieszka wiarygodne jest wszystko to co jest dlań wygodne. Powołując się na późnych autorów i źródła jak Aventinus czy ,,Kronika norymberska’’ argumentuje tym, że mogli mieć dostęp do źródeł dziś zaginionych (jest to gdybanie, a nie trzymanie się faktów, które przystoi prawdziwym historykom). Co gorsza ,,szurskie’’ filmiki na you tube uznaje za równie wiarygodne co teksty źródłowe czy opracowania.

- Powołuje się też na liczne dostępne w Internecie stare mapy łacińskie, niemieckie, angielskie i francuskie. Warta wiedzieć, że słynna angielska mapa przedstawiająca ,,Lechina Empire’’ tak naprawdę została sfałszowana – to nie pierwszy i nie ostatni taki postępek ze strony ,,turbosów’’³. Poza tym na przestrzeni dziejów na starych (i nie tylko starych) mapach przez pomyłkę lub w wyniku fałszerstwa umieszczono wiele fantastycznych krain co uświadamia pouczająca książką Edwarda Brooke – Hitchinga ,,Atlas lądów niebyłych’’. Znów daje o sobie znać brak krytyki źródeł.

- Bieszk za całkowicie wiarygodny uważa poczet jasnogórski z XVIII wieku, który notabene przedstawia mylną chronologię polskich władców historycznych. Przypominam, że właśnie w XVIII wieku legendy heraldyczne przybierały najbardziej fantastyczną formę (M. Derwich, M. Cetwiński ,,Herby, legendy, dawne mity’’).

- Niejako świętym Graalem Bieszka są kolekcje rzekomych monet lechickich zebranych przez XIX – wiecznych numizmatyków Tadeusza Wolańskiego (1785 – 1865) i Ignacego Pietraszewskiego (1796 – 1869). Bieszk nie dopuszcza jakiejkolwiek krytyki ich poglądów uznając ją za zdradę Polski. Zdrajcą i agentem zaborców niemieckiego i austriackiego jest dla niego sam Joachim Lelewel (1786 – 1861). Bieszk nie może mu wybaczyć zakwestionowania autentyczności kroniki Prokosza i polemiki z Wolańskim. Tymczasem Lelewel, którego Bieszk uznaje za Austriaka był wielkim, mesjanistycznym słowianofilem i demokratą wyznającym koncepcję gminowładztwa, który min. uważał za Słowian starożytnych Getów, Daków i Traków, czego nie potwierdza współczesna nauka. Ponadto to właśnie Lelewel zakorzenił w polskiej świadomości narodowej legendę o Janie z Kolna ⁴.

- Krypty królów lechickich mają się znajdować na Łysej Górze.

- Wielką Lechię założył król Sarmata z Elamu w XVIII wieku p. n. e. Władcy lechiccy władali aż do śmierci Kazimierza Wielkiego w 1370 r. czyli … 3099 lat.

- Niektórzy władcy Lechitów to: Kodan (założyciel Gdańska), Filan (od jego imienia ma pochodzić nazwa Finlandia; w rzeczywistości jest to nazwa szwedzka, zaś sami Finowie nazywają swój kraj Suomi), Poznan (założyciel Poznania), Szczyt (założyciel Szczecina), Polach (jego czapka służyła koronacji kolejnych królów Lechii), Car (założyciel starożytnego Krakowa – Carodomu; tak naprawdę słowo ,,car’’ pochodzi od Cezara), Lech III Ariowist (walczył z Juliuszem Cezarem w Galii), Awiłło Leszek, któremu jakoby sam cesarz Tyberiusz ufundował grób w Rzymie (zaistniał dzięki błędnemu odczytaniu przez Bieszka łacińskiej inskrypcji nagrobnej; w rzeczywistości cesarz Tyberiusz nie nosił przydomka Bucco⁵), Radogoszcz (wróg Rzymu i prześladowca chrześcijan), Krak I Scyta, Wanda Amazonka, Corsico, Popiel I Gnuśny, Popiel II Zbrodniczy, Koszyszko (stary szlachcic herbu Kroy, który pełnił urząd ,,piastuna’’, czyli majordoma, nawiasem mówiąc herby pojawiły się i upowszechniły dopiero w dobie krucjat), aż do Mieszka I ukazanego jako prześladowca chrześcijańskiego obrządku cyrylo – metodiańskiego (słowiańskiego).

- Lechici walczyli z Persami (królami Cyrusem II Wielkim i Dariuszem I Wielkim), Greko – Macedończykami (Bieszk powołuje się tu na rzekome listy Aleksandra Wielkiego i Arystotelesa ⁶), Rzymianami (z Juliuszem Cezarem w Galii, w sojuszu z Partami przeciw Markowi Krassusowi w Syrii, oraz w dwóch bitwach o Vindelicum, czyli Augsburg) a także z Frankami.

- Początkiem końca imperium było otrucie 20 książąt lechickich na uczcie u Popiela II Zbrodniczego. Nastąpiło to wskutek spisku Sasów działających poprzez chrześcijańską królową Ryksę.

- Bieszk fałszywie oskarża Kościół katolicki, a zwłaszcza jezuitów o prześladowanie wiedzy o Lechitach. Ze szczególną zajadłością palono ponoć kroniki za panowania Zygmunta III Wazy (1566 – 1632). Bieszk nie wspomina, że kronikarz Wincenty Kadłubek (1150 – 1223), którego tak chwali za pisanie o Lechitach jest błogosławionym Kościoła katolickiego. Prawdziwym powodem cenzurowania kroniki Jana Długosza (1415 – 1480) były zawarte w niej szczegółowe dane o topografii Polski mogące w czasie najazdu posłużyć obcym wojskom, a nie średniowieczne origo gentes!

Autorowi nie można odmówić bujnej wyobraźni, z której jednak robi zły użytek. Równie dobrze mógłby udowadniać historyczność Śródziemia lub ery hyboryjskiej. Jego praca urąga warsztatowi historyka i cofa polską historiografię do pierwszej połowy XIX wieku :(.

1 Odsyłam do posta: ,,Cywilizacje kosmiczne na Ziemi’’.

2 Odsyłam do posta: ,,Prokosz – historia prawdziwa’’.

3 Odsyłam do postów: ,,Prokosz – historia prawdziwa’’, ,,Rękopisy królowodworski i zielonogórski’’, ,,Idole z Prillwitz’’, ,,Teksty z Budzisławia’’ i ,,Pieśni Osjana’’.

4 Odsyłam do posta: ,,Legenda o Janie z Kolna’’.

5 Odsyłam do świetnej książki Artura Wójcika ,,Fantazmat Wielkiej Lechii’’ recenzowanej na tym blogu ;).

6 Dostępne na tym blogu moje opowiadanie ,,Listy stawanoiskie’’ jest wyłącznie fikcją literacką .

Ziemkiewicz nie był pierwszy

,, [...] - A sporo, bo jak tylko nastało 'Polactwo', to pracowali nad nimi dniami i nocami, żeby nastawiać jak najwięcej. [...] diak, jak sobie podbił, to po całej wsi krzyczał, jako nareszcie będzie już koniec Polactwu, że wnet wygonią panów i księży, a który chłop nie zostanie prawosławnym, to pójdzie z torbami. [...]'' - Władysław Stanisław Reymont ,,Z ziemi chełmskiej''

Wynika stąd, że słowo ,,Polactwo'' było używane na długo zanim Rafał A. Ziemkiewicz napisał książkę pod tym tytułem...

Humor o lekturach

- Jaką partię polityczną założyli chłopcy z Placu Broni kiedy byli już dorośli?

- Związek Wciskaczy Kitu!

Humor krawiecki

- Po czym poznać, że krawiec uczył się biologii?

- Kiedy używa do szycia nicieni.

Kobiety

,,Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny, mężczyzna powiedział: ‘Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mojego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta’’’ - Rdz 2, 22 – 23

Śp. Sławomira Belica (1998 – 2019) napisała raz na swoim blogu ,,Idąc przez las’’ posta mówiącego o tym jak postrzega kobiecość. Znalazł się w nim wykaz kobiet; rzeczywistych i literackich, które w były dla niej autorytetem, wzorem, przykładem. Zainspirowany tym postanowiłem sporządzić z okazji dzisiejszego święta własną listę kobiet, które są dla mnie ważne, podobają mi się, bądź inspirują. Zapraszam do lektury ;).

Kobiety w moim życiu:

Mama – zawdzięczam Jej życie, miłość i troskę.

Babcia – odsyłam do posta: ,,Dzień Babci – Dyń ov Vavićka – Babun’skij Dien’ - Dienas Umis’’.

Ciocia Grażynka Kujawska – zmarła zaraz po urodzeniu w 1957 r. Nie zdążyłem jej poznać.

Jena ov Blackeyova – koleżanka ze szkoły podstawowej i gimnazjum, którą uczyniłem główną bohaterką swojego poematu dygresyjnego ,,Milenium, czyli Nowe Triumfy’’.

Kobiety w historii:

Maryja – najwspanialsza z wszystkich kobiet w dziejach. Dzięki Jej miłości, posłuszeństwu Bogu i wierności na świat przyszedł nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus. Gdyby nie Ona, dawna straciłbym wiarę, bo miałem ku temu dużo okazji. Odgrywa ważną rolę w mojej powieści ,,Pawlaczyca’’.

Kleopatra VII Filopator (69 p. n. e. - 30 p. n. e.) – pobudza moją wyobraźnię od dzieciństwa. Odsyłam do dostępnego na tym blogu opowiadania fantasy ,Jak Kleopatra wśród Słowian bawiła’’ zainspirowanego moim snem.

św. Weronika – zawsze podziwiałem jej odwagę. Pod imieniem Serafia umieściłem ją w opowiadaniach ,,Krak’’ oraz ,,Wanda i chrześcijanie’’ dostępnych na tym blogu.

Dobrawa (ok. 930 – 977) – czeska księżniczka, żona Mieszka I, której Polska zawdzięcza swój chrzest. Niemiecki kronikarz Thietmar wywodził jej imię od słowa ,,dobra’’.

Emnilda (970 – 1017) – ukochana żona Bolesława Chrobrego, łagodząca surowość męża.

św. Hildegarda z Bingen (1098 – 1179) – niemiecka mistyczka i bodaj najbardziej uczona z kobiet w swoich czasach.

św. Jadwiga Andegaweńska (1373 – 1399) – przyczyniła się do chrztu Litwy, troszczyła się o ubogich, swe klejnoty przekazała na wydział teologii Akademii w Krakowie.

św. Joanna d’Arc (1412 – 1431) – wzór patriotyzmu, męstwa i szlachetności. Zdradzona przez swoich (Francuzów) i zamordowana przez obcych (Anglików).

Bona Sforza (1494 – 1557) – dobra, choć niedoceniana królowa Polski.

Maria Kazimiera Sobieska (1641 – 1716) – podjęła akcję dyplomatyczną, która opóźniła rozbiory Polski. Niedoceniana w naszym kraju.

Maria Sybilla Merian (1647 – 1717) – artystka i przyrodniczka, która odkryła zjawisko metamorfozy u owadów z Surinamu.

Emilia Plater (1806 – 1831) – na jej cześć nazwałem jezioro znajdujące się na wymyślonej przeze mnie planecie Pterotyjandii ;).

Harriet Tubman (ok. 1820 – 1913) – amerykańska Murzynka walcząca w czasie wojny secesyjnej o wyzwolenie niewolników.

Florence Nightingale (1820 – 1910) – angielska pielęgniarka z oddaniem opiekująca się rannymi podczas wojny krymskiej. Gdyby była katoliczką, a nie protestantką mogłaby zostać wyniesiona na ołtarze.

św. Faustyna Kowalska (1905 – 1938) – odsyłam do posta: ,,Faustyna’’.

Irena Sendlerowa (1910 – 2008) – zasłużona w ratowaniu żydowskich dzieci podczas II wojny światowej.

Antonina Żabińska (1908 – 1971) – żona polskiego zoologa Jana Żabińskiego, z którym wspólnie podczas II wojny światowej ukrywała Żydów w warszawskim zoo.

Stanisława Leszczyńska (1896 – 1974) – położna z narażeniem życia ratująca nowo narodzone dzieci w obozie koncentracyjnym Auschwitz – Birkenau.

Sadako Sasaki (1943 – 1955) – odsyłam do posta: ,,Życzenie Sadako Sasaki’’.

Danuta Siedzikówna ,,Inka’’ (1928 – 1946) – sanitariuszka AK, zamordowana przez ubeków.

Helen Keller (1880 – 1968) – amerykańska głuchoniewidoma, która męstwem w pokonywaniu przeciwności mogłaby zawstydzić niejednego zdrowego człowieka.

Dian Fossey (1932 – 1985) – zasłużona badaczka goryli, którą zamordowali kłusownicy.

św. Matka Teresa z Kalkuty (1910 – 1997) – z heroizmem troszczyła się o nędzarzy i nienarodzone dzieci, za co teraz spotyka ją kampanią oszczerstw ze strony lewaków :(. Posłużyła mi jako jeden z pierwowzorów Dziecileli.

Oriana Fallaci (1929 – 2006) – szanuję jej odwagę w sprzeciwianiu się politycznej poprawności, co nie znaczy, że zawsze miała rację. Posłużyła mi jako pierwowzór królowej Amazonek Oriany żyjącej w erze dwunastej.

Liliana Gąsecka (1955 – 2009) – zasłużona szczecińska działaczka na rzecz osób z autyzmem.

Waris Dirie – szanuję jej walkę z rytualnym okaleczaniem kobiet.

Mary Wagner – pokojowo broni nienarodzonych dzieci, za co zasługuje na Nagrodę Nobla, a nie na więzienie!

Ulubione autorki:

Maria Konopnicka – w dzieciństwie lubiłem ,,Na jagody’’ i ,,Jak to z lnem było?’’. Postać królowej Tatry zaczerpnąłem z jej książki ,,O krasnoludkach i sierotce Marysi’’.

Eliza Orzeszkowa – najbardziej lubię ,,Pana Grabę’’ i ,,Gloria victis’’, choć uważam, że ,,Nad Niemnem’’ nie jest wcale takie złe jak uważają niektórzy ;).

Zofia Kossak – odsyłam do posta: ,,Szaleńcy Boży’’.

Maria Janion – nie podzielam jej lewicowych poglądów, jednak książki ,,Niesamowita Słowiańszczyzna’’ i ,,Wampir. Biografia symboliczna’’ uważam za dobre.

Mary Renault – odsyłam do posta: ,,Król musi umrzeć’’.

Ursula K. Le Guin – nie podzielam jej lewicowych poglądów, ale książki pisała rewelacyjne.

Maria Siemionowa – odsyłam do posta: ,,Wilczarz’’.

Ekaterina Sedia – odsyłam do posta: ,,Tajemna historia Moskwy’’.

Alexandra Pavelkova – odsyłam do posta: ,,Opowieści o Vimce’’.

Anna Brzezińska – sięgnąłem po jej książki zainteresowany tym jako przedstawi postać Szarki; postaci wojowniczki zaczerpniętej z czeskich legend.

Catherynne M. Valente – odsyłam do posta: ,,Nieśmiertelny’’.

Małgorzata Nawrocka – odsyłam do postów: ,,Anhar – Alhar – Ariel. Trylogia antymagiczna’’, ,,Twierdza aniołów’’ i ,,Airam. Ostatnia tajemnica’’.

Michalina Olszańska – pisarka, skrzypaczka, śpiewaczka i aktorka. Lubię jej powieść o Atlantydzie.

Maja Lidia Kossakowska – słusznie nazywana Pierwszą Damą Polskiej Fantastyki ;).

Zuzanna Stromenger, Hanna Gucwińska i Antonina Leńkowa – w gimnazjum i liceum zaczytywałem się ich książkami o zwierzętach (odsyłam do postów: ,,Książki o zwierzętach’’ i ,,Zwierzęta’’).

Ulubione postaci fikcyjne:

Niesułka – bohaterka ,,Roku 1000’’ Karola Bunscha.

Sonia Marmieładowa – bohaterka ,,Zbrodni i kary’’ Fiodora Dostojewskiego.

Anna Shirley – bohaterka ,,Ani z Zielonego Wzgórza’’ Lucy Maud Montgomery.

Kamila G. - bohaterka ,,Pana Graby’’ Elizy Orzeszkowej.

Ligia – bohaterka ,,Quo vadis?’’ Henryka Sienkiewicza.

Helena Kurcewiczówna – bohaterka ,,Ogniem i mieczem’’ Henryka Sienkiewicza.

Mucja Kornelia – bohaterka ,,Gasnącego Słońca’’ Teodora Jeske Choińskiego.

Zosia – bohaterka ,,Pana Tadeusza’’ Adama Mickiewicza.

Łucja Pevensie – bohaterka ,,Opowieści z Narnii’’ C. S. Lewisa.

Julia Pole – bohaterka ,,Opowieści z Narnii’’ C. S. Lewisa.

Istra – bohaterka ,,Dopóki mamy twarze’’ C. S. Lewisa.

Varda – bohaterka ,,Silmarillionu’’ J. R. R. Tolkiena.

Luthien – bohaterka ,,Silmarillionu’’ oraz ,,Berena i Luthien’’ J. R. R. Tolkiena.

Galadriela – bohaterka ,,Władcy Pierścieni’’ J. R. R. Tolkiena.

Arwena – bohaterka ,,Władcy Pierścieni’’ J. R. R. Tolkiena.

Meihna – bohaterka ,,Atlantydy. Dziecka gwiazd’’ Michaliny Olszańskiej.

Aaricia – żona Thorgala.

Assol – bohaterka ,,Szkarłatnych żagli’’ Aleksandra Grina.

Hella – bohaterka ,,Mistrza i Małgorzaty’’ Michaiła Bułhakowa.

Daily Alice Drinkwater – bohaterka powieści ,,Małe, duże’’ Johna Crowleya.

Dejah Thoris – bohaterka ,,Księżniczki z Marsa’’ Edgara Rice’a Burroughsa.

Czerwona Sonia – największa wojowniczka ery hyboryjskiej ;).

Iriam Różanooka – strzyga, bohaterka ,,Sagi o kotołaku’’ Konrada T. Lewandowskiego.

Vimka – tytułowa bohaterka ,,Opowieści o Vimce’’ Alexandry Pavelkovej.

Neelith – bohaterka ,,Wilczarza’’ Marii Siemionowej.

Ertana – bohaterka ,,Wilczarza’’ Marii Siemionowej.

Monika Stiepankovic – bośniacka księżniczka – wampirzyca, bohaterka trylogii ,,Kuzynki Kruszewskie’’ Andrzeja Pilipiuka.

Vlana – wampirzyca z równoległego świata; tytułowa bohaterka opowiadania Andrzeja Pilipiuka ze zbioru ,,2586 kroków’’.

Matka Nenneke – przełożona świątyni bogini Melitele z ,,Sagi o wiedźminie’’ Andrzeja Sapkowskiego.

Xena i Gabriela – odsyłam do posta: ,,Xena – wojownicza księżniczka’’.

Nemezis – bohaterka serialu ,,Herkules’’.

Airam – tytułowa bohaterka powieści ,,Airam. Ostatnia tajemnica’’ Małgorzaty Nawrockiej.

Zoe i Hija – bohaterki ,,Siewcy Wiatru’’ Mai Lidii Kossakowskiej.

Tatra, Mokosza, Wanda – i inne bohaterki mojej twórczości.

Wszystkim Czytelniczkom bloga niezależnie od wyznania i światopoglądu składam najserdeczniejsze życzenia z okazji Ich święta ;).

Oniricon cz. 569

Śniło mi się, że:

- pisałem fanfik twórczości Feliksa W. Kresa, w którym pojawił się ojciec kota Rbita LSI,

- wziąłem udział w wyścigach Boonta Eve Classic na planecie Tatooine,

- jacyś lewacy rozwiesili plakaty piętnujące poglądy Andrzeja Pilipiuka,

- widziałem w Japonii syrenę pół - kobietę, pół - najeżkę,

- na początku XX wieku pewien Anglik spotkał na bagnach w Indiach plemię pięknych Amazonek, które składały pojmanych mężczyzn w ofierze tyranozaurowi, rozkazy dinozaura przekazywała plemieniu samica gigantopiteka, gdy Anglik ją zastrzelił, plemię Amazonek rozpadło się, a mała córeczka Anglika pływała w bagnie,

- w wieku przedszkolnym myślałem, że cały obszar Indii pokrywają bagna,

- w Polsce nakręcono film ,,Dzieci'' przedstawiający je jako niewinne i urocze, film inaczej został oceniony w Watykanie, Izraelu, Polsce i na Węgrzech, byłem ciekawy jak zostanie oceniony w Rosji,

- Węgry procesowały się z Polską o prawa autorskie do pewnej wędliny, której zdjęcie premier Mateusz Morawiecki kazał umieścić na karcie kredytowej, aby promować Polskę,

- pewien chłopiec urodził się bez mózgu, lecz mimo to był szczęśliwy i dobrze się uczył, bo miał silną wolę,

- w szkole była jakaś impreza, poszedłem do pani Anny ov Stipulovej prosząc o sok pomarańczowy, lecz straciłem orientację i zabłądziłem w szkole, którą już niedługo miano zamykać, poszedłem do toalety - nie byłem pewny czy jest przeznaczona dla mężczyzn czy kobiet, w kabinie przebywała kobieta, której tłumaczyłem, że nie znalazłem męskiej toalety, a potem skorzystałem z pisuaru,

- Jezus Chrystus walczył z lwem. 

,,Conan i Szalony Bóg''

,,Iksion, w mit. greck., syn króla Lapitów, za ubliżanie bogini Herze strącony przez Zeusa do podziemi i przykuty do ognistego koła wiecznie się obracającego’’ - ,,Encyklopedia Powszechna Wydawnictwa Gutenberga tom 6 Grecki język do Izasław’’

W marcu 2020 r. przeczytałem po raz drugi powieść heroic fantasy ,,Conan i Szalony Bóg’’ (tytuł oryginału: ,,Conan and the Grim Gray God’’) z 1996 r. pióra amerykańskiego pisarza i programisty komputerowego Seana A. Moore’a (1964 – 1998).

Akcja rozgrywa się w erze hyboryjskiej (12 000 lat p. n. e.) w mieście Nithii zdobytej przez wojska Acheronu, oraz w późniejszych krainach takich jak: Argos (ze stolicą w Messancji), Shem (podzielony na liczne, walczące ze sobą państwa – miasta) i Stygia (oaza Khajar).

Podobnie jak w oryginalnych utworach R. E. Howarda – twórcy postaci Conana ¹, w powieści Moore’a ważną rolę odgrywają religie i mity (oraz magia).

Mieszkańcy prastarej Nithii czcili Ibisa – boga dobra będącego antagonistą złego Seta czczonego w Stygii. Kult Ibisa był wcześniejszy niż kult Mitry. Jako jego pierwowzór łatwo można rozpoznać egipskiego boga Thota przedstawianego właśnie jako człowiek z głową ibisa.

Set miał postać olbrzymiego węża i odbierał cześć w Stygii – ponurej krainie słynącej z czarnej magii. W powieści ukazał się swemu słudze, czarnoksiężnikowi Tot – Amonowi jako wielka, mówiąca kobra. W postaci tego bóstwa egipski bóg Set zlał się w jedno z demonicznym wężem Apopisem (w najstarszych egipskich mitach Set zanim stał się mordercą swego brata Ozyrysa, był czczony jako pogromca Apopisa; jego demonizacja następowała stopniowo).

Ówcześni nekromanci tacy jak Tevek Thul zwracali się do wielu innych złych bóstw:

,,Mam wielu bogów: Ereskigal, Heret – Kau, Nepthys, Serkethetyt, Ta’xet i Tanatos’’ -

- mówił Tevek Thul.

Ereszkigal była mezopotamską boginią świata podziemnego i żoną Nergala (w powieści nie wiedzieć czemu została ukazana jako bóstwo męskie).

Neftyda była egipską boginią świata podziemnego, żoną i siostrą Seta. Odeszła od swego męża gdy ten zamordował Ozyrysa.

Tanatos brat Hypnosa, boga snu, był greckim bogiem śmierci znanym z mitu o Syzyfie.

W powieści wzmiankowany jest Ixion – acheroński władca będący ojcem czarnoksiężnika Xaltotuna (pojawiającego się po raz pierwszy w powieści R. E. Howarda ,,Conan. Godzina smoka’’ ²) i wojownika Dhurkana Czarnomiecznika.

,,Ixion… informacji o nim szukało wielu uczonych. Imię tego najokrutniejszego z tyranów zostało wymazane z wszystkich ksiąg i tablic. Stanowiło najokrutniejsze przekleństwo dla każdego wyznawcy Mitry. Ojciec Xaltotuna znany był historii tylko pod przydomkiem – Pożeracz’’ - op. cit.

W mitologii greckiej Iksjon był królem Lapitów, który chciał uwieść boginię Herę. Wówczas Zeus podsunął mu atrapę swej żony ukształtowaną z chmury. Iksjon współżył z nią myśląc, że ma do czynienia z boginią i nawet spłodził rasę centaurów. Za ten ciężki grzech hybris (pychy) został w ukarany w Tartarze przykuciem do obracającego się, ognistego koła.

Tytułowy Szalony Bóg był złym bóstwem z Atlantydy uwięzionym w wielkiej perle. Uwolnienie go za pomocą wypowiedzenia jego sześciu imion groziło zniszczeniem świata.

Głównym bohaterem jest oczywiście barbarzyńca Conan z Cymmerii – wówczas kapitan pirackiego statku ,,Jastrzębia’’, który udał się do Shemu na poszukiwanie skarbu w Miedzianym Mieście (dawnej Nithii). Mimo bycia piratem kierował się własnym kodeksem honorowym zabraniającym krzywdzenia bezbronnych w tym kobiet co stanowiło rzadkość wśród ówczesnych ludzi cywilizowanych.

U jego boku pojawia się piękna Sivitria (jej imię może nasuwać skojarzenia z Sawitri – wierną i kochająca żoną z mitologii indyjskiej). Była księżniczką z Zamory, która krzywdzona przez ojca i innych mężczyzn, chciała się na nich odegrać. Została szefową międzynarodowego cechu złodziei. Pogardzała mężczyznami i wykorzystywała ich do swoich celów. Dopiero spotkanie z Conanem przekonało ją, że nie wszyscy są źli.

,,W kontaktach z ludźmi ze swych cechów wcielała się w trzy różne osoby. Jedną z nich była kobieta zwana Sivitrią; drugą Jade, której twarzy nikt nigdy nie rozpoznał […]. Miała jeszcze wiele innych wcieleń: w Messancji była Rubinią, posługaczką w gospodzie; w Zingarze Isvarą, szwaczką; w Koth baronową Hypatią; w Nemedii Sephir, czytającą przyszłość z dłoni; a w Aquilonii pod imieniem Androclea handlowałą ziołami. […] Później […] zdecydowała, że podąży za Conanem pod imieniem Kylanny. Następnie stała się Sivitrią’’ - op. cit.

Siły Dobra reprezentuje w powieści Caranthes – stary kapłan Ibisa.

Conan i Sivitria mieli przeciw sobie Tot – Amona – potężnego maga rezydującego w stygijskiej oazie Khajar, nekromantę Teveka Thula (chciał pomścić zniszczenie państwa Amentet przez wyznawców Mitry z Khyfy na ich odległych potomkach), asasyna Tuja Akkhariego (pobierał nauki w klasztorze Xifeng w Khitaiu, możliwe, że wzorowanym na klasztorze Shaolin), oraz wskrzeszonego mocą czarnej magii Czarnomiecznika z Acheronu.

Na uwagę zasługują również opisy fantastycznej, choć prawdopodobnej hyboryjskiej fauny i flory jak: żuk kalb (samica składała jaja w ludzkim ciele), krwista żmija, skorpion cesarski (wyróżniający się wielkością, jaskrawym ubarwieniem i jadowitością), oraz złoty lotos (jego czerwony sok uzdrawiał).

Powieść ostrzega przed magią ukazaną w wyjątkowo ohydny sposób.

1 Odsyłam do posta: ,,Conan – władca wyobraźni’’.

2 R. E. Howard po raz pierwszy opublikował tę powieść w odcinkach na łamach ,,Weird Tales’’ w latach 1935 – 1936. Jako książka ukazała się w 1950 r.