Flaga starożytnej i wczesnośredniowiecznej Analapii, w okresie od panowania Lecha I Dalmackiego do Mieszka I, przedstawiała słup czerwony w polu srebrnym. Barwy te, podobnie jak obecne barwy narodowe Polski, wyobrażały honor i krew przelaną w jego obronie. W godle Analapii znajdował się biały orzeł Tinez w polu czerwonym, noszący koronę ze złotych płomieni, zaś na jego piersi wyobrażony był słowiański symbol ,,kras'', dziś znany pod nazwą ,,ręce Boga''. W szponach Tinez trzymał miecz z zęba smoka Rykara (prasłowiański odpowiednik Szczerbca), oraz gałązkę oliwną. W godle umieszczona była też dewiza: słowo ,,sława'' zapisane w mowie starokrasnej, słowiańskiej, germańskiej, celtyckiej i sarmackiej. Pieśń ,,Bogurodzica'', uznawaną za najstarszy hymn Polski, nie napisał ani św. Wojciech, ani św. Bruno z Kwerfurtu, ale ułożył ją sam Mieszko I, w księdze ,,Codex vimrothensis'' nazywany ,,Dawidem Północy''.
Sława Polsce i Jej fladze!
Fama alden Palana ad Siena propora!
Slava Palsce i Jej stanicy!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz