poniedziałek, 18 września 2017

Pakistańskie czarownice








,,RUI (szina rū.i) w mit. dard. (Szin) kobiety prowadzące podwójne życie. Mają mężów i dzieci, w dzień zachowują się zwyczajnie, ale nocami ich dusze uwalniają się ze śpiących ciał i uczestniczą w zbiorowych biesiadach, na które przylatują w skrzyniach i na kołowrotkach (...). Pod postacią strasznych zwierząt lub całkiem niewinnych niewiast atakują spotkanych po drodze samotnych wędrowców. Pokonane umierają, chyba, że uda im się zwycięzcę nakłonić do miłości. Gdy jednak same zwyciężą, zabierają przemienioną w kozła zdobycz na swoje uczty. Tam wędrowiec - kozioł zostaje zabity przez mitū ('kloc do rąbania mięsa'), jedynego mężczyznę dopuszczanego do obrzędu. Rui pożerają surowe mięso kozła i wracają do domów, gdzie rankiem można je rozpoznać, bo mają pokrwawione usta lub cierpią torsje.
   Rui stają się już małe dziewczynki, jeśli zatańczą na obracającej się górnej części żaren młyna wodnego. Początkowo nie mają jeszcze pełnej mocy (nazywa się je wtedy chutuli - rui) i mogą być groźne tylko dla swoich najbliższych. Z czasem dopiero zyskują zdolność dalekich lotów i stają się niebezpieczne dla obcych (wówczas nazywa się je atuli - rui). Męscy obrońcy przed nimi znani są jako pashu 'jasnowidzący'.
   Istnieją także przekazy o rui - mężczyznach o kobietach - rzeźnikach (mití), biorących udział w ich zlotach.
   Rui nigdy się nie prześladuje, można je tylko błagać o litość. [...]'' -
Andrzej M. Kempiński ,,Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich''



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz