Arturiańska mozaika z Otranto

 

 ,,Legenda arturiańska dotarła do Włoch w XII w. i za sprawą normańskiego rycerstwa upowszechniła się zwłaszcza na południu półwyspu i na Sycylii. Potwierdza to postać króla Artura figurująca od roku 1165 na mozaikowej posadzce katedry w Otranto. Król Artur, identyfikowany dzięki inskrypcji rex Artus, w koronie, uzbrojony w rodzaj maczugi, z uniesioną prawą ręką, dosiada kozła. W pobliżu tej postaci widać nagiego mężczyznę, który zdaje się oglądać całą scenkę, drapieżnika (lamparta?) zjeżonego przed kozłem, psa (?), który powalił człowieka. Scena ma coś z wyobrażeń wypędzenia Adam i Ewy z raju z jednej strony, a z drugiej - ofiary Kaina i Abla oraz bratobójstwa. Wokół tej mozaiki powstały liczne interpretacje. [...]'' - Jean - Claude Schmitt ,,Duchy. Żywi i umarli w społeczeństwie średniowiecznym''