niedziela, 9 listopada 2025

Skrzeble




 ,,skrzeble - demoniczne zwierzątka z ludowych podań kaszubskich. W przeszłości znano zimową zabawę młodzieży wiejskiej pod nazwą 'skrzeble chwytać' albo 'iść na skrzeble' [...]'' - Barbara i Adam Podgórscy ,,Encyklopedia demonów''



    Skrzeble pojawiają się w moim zbiorze opowiadań fantasy ,,Wymrocze'', wydanym w 2021 r. 

Sjen

 


,,sjen - geniusz obrońca, czarnogórski demon, opiekun domostwa oraz ogniska domowego, wywodzony albo powiązany z duchami protoplastów rodziny bądź rodu'' - Barbara i Adam Podgórscy ,,Encyklopedia demonów''

 

    W wymyślonych przeze mnie językach słowo ,,sjen'' znaczy cień. 

Saren

 



,,sáren - kaszubska nazwa diabła leśnego, ujawniającego się pod postacią sarny, a raczej sárena, kłusownikom lub myśliwym polującym w niedzielę, w porze przedpołudniowego nabożeństwa odprawianego w kościele. [...]'' - Barbara i Adam Podgórscy ,,Encyklopedia demonów''



 

W mojej mitologii slawianistycznej sarenowie byli rasą ludzi z głowami saren. 

Siostry rodzanic



 ,,narecznica [...] bułgarski demon przeznaczenia: W Bułgarii przybywają do dziecka o północy trzy narečnici, aby wyznaczyć mu przyszłość, zostawiając mu niewidzialny znak na czole. Oczekując na ich przybycie i aby zjednać ich przychylność, przygotowuje się dla nich poczęstunek i pieniądze. U Czechów to sudická, słoweńska sojenica, serbsko - chorwacka suženica, urobione od ogólnosłowiańskiego  soditi - 'sądzić'. [Giey - MS]'' - Barbara i Adam Podgórscy ,,Encyklopedia demonów''



    W tworzonej przeze mnie mitologii slawianistycznej Narecznicy byli fikcyjnym plemieniem słowiańskim żyjącym w erze dwunastej na terenach dzisiejszej Chorwacji. Pochodził z niego zmiennokształtny heros Żmij Ognisty Wilk. 

Myrcha

 



,,myrcha, marcha, myrszyna <nm. Mahre 'mora' > - określenie ➡ zmory na Śląsku Cieszyńskim'' - Barbara i Adam Podgórscy ,,Encyklopedia demonów''



 

    W 2024 r. była głośna afera mieszkaniowa posłów PO, Arkadiusza Myrchy i Kingi Gajewskiej. 

Marek

 



,,marek, Marek < prawdop. od słowa mara, według reguł niepoprawnej etymologii ludowej skojarzonego z ewangelicznym imieniem Marek > - bliżej nieokreślony demon śląski, wymieniany także w innych regionach Polski. Markiem kiedyś straszono dzieci, mówiąc im, że przyjdzie i toporkiem odetnie brudne nogi [...]. Markiem nazywa się także małego czerwonego pająka, w którego wcielił się demon. Czasami nazwą tą określa się pokutującą duszę: 'Tłucze się jak Marek po piekle'. [Sim - WZP]'' - Barbara i Adam Podgórscy ,,Encyklopedia demonów''



 

Kiedy znajoma nazwała mnie nocnym Markiem, powiedziałem, że przecież nie obcinam nóg dzieciom ;).