,,Dawno temu mężczyzna zwany Empu Najo zamieszkiwał wraz ze swoją żoną Leą na wyspie Komodo. Empu Najo był przywódcą wioski położonej nad zatoką Loh Lavi w Gili Mana. Na jego społeczność często spadały ataki i mieszkańcy uciekali wówczas w góry, zaś po powrocie odkrywali, że ich dobra były skradzione, a domostwa w ruinie. Empu Najo zrozumiał, że w wiosce nie czeka ich żadna przyszłość, więc zaproponował swoim ludziom, aby na stałe przenieśli się w góry, gdzie mogliby zażyć spokojnego żywota.
Podczas ostatniej nocy w Loh Navi Lea poczęła dziecko. Gdy zbliżał się czas porodu, nowa wioska była gotowa, ale nadal brakowało dukuna (lokalnego felczera). Poród zatem musiał odebrać Empu Najo. Jakież było jego zaskoczenie, gdy okazało się, że los obdarował go nie tylko zdrowym chłopcem, ale i córką o łaciatej i pokrytej łuskami skórze, długich i opadających powiekach oraz ogonie. Dziewczynka bardzo przypominała jaszczurki zamieszkujące wyspę.
Niestety Lea zmarła i Empu Najo musiał samotnie wychowywać dzieci. Synowi dał na imię Si Gerong, a córce - Orah. Oboje żywili się mlekiem kozy i miodem, ale wkrótce u Orah zrodził się niepohamowany apetyt i zaczęła atakować kurczaki sąsiadów. Ojciec poprosił, aby oszczędziła zwierzynę mieszkańców wioski, więc z biegiem lat dziewczyna spędzała coraz więcej czasu poza domem, próbując zdobyć pożywienie w dziczy.
Si Gerong i Orah byli sobie bliscy, ale dziewczynka coraz rzadziej powracała ze swoich wypraw, aż pewnego dnia opuściła dom na dobre. Wiele lat później Si Gerong, zapomniawszy prawie, że w ogóle miał siostrę, wyruszył pewnego dnia do lasu, aby zapolować na jelenia. Natrafiwszy na jego ślady, podkradł się po cichu do zwierzęcia, lecz w chwili gdy zbierał się do ataku, spod poszycia leśnego wyskoczył największy smok, jakiego kiedykolwiek widział.
Zwróciwszy się ku bestii, wzniósł włócznię, ale w tej samej chwili jeleń przemienił się w kobietę, która przemówiła: 'Odłóż broń, chłopcze. Czyż zamierzasz zabić własną siostrę?' Duch jego matki oznajmił, że była to Orah, którą musi traktować jak równą sobie, po czym zniknął. Si Gerong i Orah wpatrywali się w siebie przez długi czas, po czym mężczyzna i smocza księżniczka powrócili do swoich domów. Od tamtej pory Si Gerong i jego ludzie zawsze już traktowali smoki z życzliwością'' - Sarah - Beth Watkins ,,Smoki w wierzeniach i kulturze''
W swojej powieści fantasy ,,Tatra. Suplement'' (2019) opisałem Warańców z Wyspy Szczurów, rasę ludzi mających głowy największych współczesnych waranów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz