Bestiariusz pana Kosy Owinniczewa - cytat z ,,Animalistyki''

,,To są inne dzieci Altairy i Rgła.

Smok z Łysogóry. Potworny ptak z jaszczurczą głową, przednimi kończynami i ogonem, oraz z kogucim grzebieniem jak Król Węży. Był wielki, mięsożerny i szybki, obecnie już nie żyje 

Buruska żmija wodna. Żmija polująca na małe ryby i inne stworki w wielkich jeziorach prowincji Burus. Podrażniona, rozdziawia szeroko pysk i stroszy skórną krezę wokół szyi. Jest jadowita i żyworodna, podobna do żmii zygzakowatej w zwyczajach i anatomii. Jadana przez ludzi, leśnych ludzi, żmijów, Płanetników, Lynxów, Neurów i topielców (rusałki i wodniki). 

Glizdnik. Najdłuższy z węży; tak długi jak wieloryb; pełza w lasach Dalekiego Zachodu. Niejadowity. Zjada owady, ptaki, jaszczurki, żaby i gryzonie. Wygląda jak glista z wielkimi, brązowymi oczyma.

Smok powietrzny. Żmija z łapami i skrzydłami jak nietoperzowe, ale większe. Wspiera stuha w walce z ałami, ażdachami i latawcami. Łowi owady w locie, pomocny w tępieniu szarańczy. Niejadowity, żyworodny. 

Lakerta giganteja (jaszczur). Jaszczurka zielona wielka jak koń, łowi wszystko co mniejsze od niej samej. Według Kosy Oppmana (,,Perłowy latopis'') Tatra próbowała uwolnić to zwierzę z sideł. Dostarcza świetnej skóry. Dokonuje selekcji w stadach.

Bazyliszek. Smok o głowie jaszczurczej z kogucim grzebieniem i dzwonkami, tułowiem karpia, przednimi kończynami modliszki, a tylnymi orła i szczurzym ogonem. Ma wielkie czarne oczy. Zabija posyłając z nich parę czarnych piorunów. Mięsożerny. Wykluwa się z koguciego jaja wysiedzianego przez ropuchę. Z dawnych przekazów znamy bazyliszki zabijane przez wodnika Volcha Alabastę i Tatrę za pomocą przedmiotów odbijających pioruny lecące z oczu tych smoków".