Szkice mitologiczne. Nawia i Płanetnicy

Nawia – kraina zmarłych stworzona przez Welesa w erze drugiej. Umieścił ją na górskim jeziorze koło góry Triglav – Gwóźdź w Atlasie i nadał postać trzech archipelagów: Nawi Jasnej, Ciemnej, wreszcie Nawi Čortów, czyli Čortnawi. Pierwszą zamieszkiwali wśród szczęścia i chwały jytnas w koronach z ognia, razem z wodnymi ptakami navaci, których królem był Lelek, oraz z najpiękniejszymi ze stworzeń – nawkami (mawkami). Jytnas wypraszają u Ageja, miłosierdzie dla żyjących stworzeń. W Nawi Ciemnej dusze pokutują w strasznej ciemności, ciasnocie i ogniu, torturowane przez Čorty. Pojawiały się wśród żywych i można im było pomagać postem i modłami. Czasem przychodzili do nich Jarowit lub Mokosza zabierajac wiele dusz. Wiele z nich wyzwoliła krew Teosta, zabitego przez Amosowa. Ich męka była tymczasowa, a po jej zakończeniu idą do Nawi Jasnej. Co więcej była dobrowolna, z miłości do Ageja. W Nawi Čortów męki sroższe ponad wszelkie wyobrażenia, trwały całą wieczność, a najwięcej było tam tych dusz, które nie wierzyły w istnienie tego miejsca. Zmarli dostawali się do Nawi na różne sposoby – albo przechodząc po kładce, albo przeprawiając się po rzece Nevedamai brodem, bądź w łodzi Sowicy, któremu wręczali pieniążek włożony przy pogrzebie do ust.

 Płanetnicy – mieszkańcy Księżyca stworzeni przez Pochwista w erze drugiej. Pochwist nazwał pierwszą parę imionami Rimilus i Anila. Nadał im postać podobną do ludzkiej, lecz o niebieskiej skórze, a ich krew miała postać tęczowej mgiełki. Potrafili latać i kierować chmurami, stąd otrzymali u ludu nazwę ,,chmurników’’. Hodowali stada owiec, chodzących po chmurach jak po łące, a także spożywali nabiał rodzony przez ziemię księżycową i pili mleko, śmietanę, oraz maślankę, płynącą w księżycowych rzekach i jeziorach.