To nie smok, to chała!

,,CHAŁY, ały w mit. połsłow. potworne skrzydlate węże zamieszkujące czarne obłoki i spadające na ziemię, by zniszczyć zasiewy. Chały walczyły ze sobą o władzę rażąc się lodowymi pociskami, skutkiem czego pojawiały się błyskawice i następowały opady gradu. Atakowały słońce i księżyc kąsając je lub zasłaniając skrzydłami, powodując 'krwawe' ich barwy bądź zaćmienia. Tańcząc kolo przyczyniały się do powstawania wichrów. Mogły występować pod postacią ptaków (głównie orłów), zwierząt i ludzi, ale zidentyfikować mógł je wówczas  tylko człowiek o sześciu palcach. Ich przeciwnikami byli → zduhacze. Wedle lokalnych tradycji niektóre chały broniły swoich ziemskich terenów przed innymi, obcymi chałami. [...]'' - Andrzej M. Kempiński ,,Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich''.