Cagliostro a sprawa polska

Cagliostro (właściwie: Giuseppe Balsamo); hrabia i czarnoksiężnik żyjący 300 lat. Urodził się jako ubogi chłop z okolic Palermo. Uczył się chemii i farmacji w klasztornej szkole. Moc magiczną uzyskał od diabłów mieszkających w czaszce cyklopa. Podróżował do Egiptu, Grecji i na Bliski Wschód. W Grecji spotkał katułany (plemię brzydkich, szarych, grubych wodników – ludożerców o świńskich uszach, które oprócz ludzkiego mięsa żywiły się też promieniami Księżyca i składały podobne do winogron jaja jak ośmiornice – istoty te zapożyczyłem ze swojego snu). Cagliostro przekonał ich wodza Katułusa do uwolnienia dwójki dzieci, które miały być pożarte. Ożenił się z czarownicą Serafiną Felicciani hrabiną Lorenczą. Razem udali się do Polski, aby zwodzić ludzi. Gościli ich Adam Poniński i Kazimierz Poniatowski. Wrogiem Cagliostra okazał się stolnik koronny August Fryderyk Moszyński; chemik – amator, który wyśmiewał się z Cagliostra i demaskował jego oszustwa, nie bez pomocy jego byłego medium; szesnastoletniej dziewczyny, którą czarownik próbował zgwałcić. Cagliostro opuścił Polskę w niesławie i udał się do Rzymu, gdzie spłonął na stosie i poszedł do piekła.