Szczur w ogniu

,,Poza Południowym Pustkowiem znajduje się Ognista Góra i rośnie tam Nie Wyczerpujące się Drzewo. Dniem i nocą gorzeje ono i ani silne wiatry ognia nie ugaszą, ani gwałtowne deszcze go nie zdławią. W ogniu tym żyje zaś szczur ważący ponad tysiąc funtów o sierści długiej na przeszło dwie stopy i cienkiej jak jedwab. W ogniu sierść ta staje się ostroczerwona. Kiedy jednak czasem szczur ten wyjdzie z płomieni, jego sierść staje się biała. Gdyby go oblać wodą, zaraz by zdechł. Z jego sierści można prząść nić, tkać z niej płótno i używać go. Gdy zaś taka tkanina się zabrudzi, starczy ją w ogień wrzucić, by się znów stała czysta'' - ,,Księga gór i mórz''.