,,Faeton (‘świecący’) w greck. mitol. syn Heljosa i Klimeny, otrzymał pozwolenie kierowania wozem słońca, nie zdołał jednak utrzymać na wodzy rumaków, wywołał ogólny pożar i zginął zabity piorunem Zeusa. U Homera F. jest przydomkiem Heljosa. [...]’’ - ,,Encyklopedia Powszechna Wydawnictwa Gutenberga tom 5 Europejska równowaga do Grecka sztuka’’
W gimnazjum czytając książkę popularnonaukową Andrzeja Donimirskiego ,,Na krawędzi niepoznanego’’ zapoznałem się po raz pierwszy z hipotezą zakładającą istnienie w przeszłości ciała niebieskiego noszącego mitologiczną nazwę Faeton (pojawia się ono nawet w moim napisanym wówczas utworze ,,Praeludium materiae’’, który jest dostępny na tym blogu ;).
Faeton to rzekoma planeta położona między Marsem a Jowiszem. Nazwę nadał jej Jewgienij Krinow (1906 – 1984) – sowiecki badacz meteorytów. W rzeczywistości w miejscu gdzie znajdować miał się Faeton odkryto Pas Planetoid.
Istnienie Faetona miało wynikać z reguły Titiusa – Bodego głoszącej, że odległość każdej planety od Słońca spełnia proste prawo arytmetyczne. Była to hipoteza z końca XVIII wieku wysunięta przez dwóch niemieckich astronomów: Johanna Daniela Titiusa (1729 – 1796) i Johanna Elerta Bodego (1747 – 1826). Dziś nauka kwestionuje istnienie Faetona, ponieważ masa planetoid (pierwsze z nich zostały odkryte w XIX wieku) jest zbyt mała (mniejsza niż masa Księżyca), aby mogły kiedyś tworzyć całą planetę.
Zanegowany przez naukę, Faeton odgrywa obecnie ważną rolę w poglądach niemieckiego pseudonaukowca Johannesa von Buttlara (fałszywie przypisującego sobie posiadanie tytułu naukowego 1), autora książek: ,,Dziesiąta planeta’’ i ,,Planeta Adama’’. Buttlar twierdzi, że to właśnie Faeton był kolebką ludzkości i biblijnym Edenem.
1 Na temat wykształcenia Buttlara polecam recenzję Istimora Izostara ,,’Dziesiąta planeta’, czyli o odlocie niejakiego Johannesa von Buttlara’’ zamieszczoną na blogu ,,Na książkowym szlaku’’.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz