sobota, 13 kwietnia 2013

Ordan i Tarcus z Asarmathu


W fantazji o Ordanie z Brustaborga, główny bohater przemierzając zaczarowaną, rakuską puszczę na czele dusz zmarłych uwolnionych z Sanatorium Pod Klepsydrą, spotkał Tarcusa z Asarmathu – białego króla Sud – Afaranu; jednego z Czarnych Królestw Nirów. Jego pierwowzorem był Staś Tarkowski. Jego matka poczęła go pod wpływem ciepła, zagrzebana w gnoju (pomysł zaczerpnięty z mitologii afrykańskiej). Tarcus panował razem ze swą żoną, białą królową Nelisławą (jej pierwowzorem była Nel Rawilson). Ich rozkazów słuchały wojska murzyńskie jeżdżące na słoniach i magiczne zwierzę Iredo, przybierające postać mastyfa, lwa, gryfa i hipogryfa (jego pierwowzorem był pies Saba). Wszyscy oni razem z Ordanem i jego podopiecznymi zjedli upieczonego na ognisku Wilka z Romacji, którego mięso się mnożyło. W czasie burzy król Tarcus dał wszystkim schronienie wewnątrz sięgającego nieba Drzewa Silindi, najwyższego z drzew Dalekiego Południa (jego pierwowzorem był baobab ,,Kraków’’). Tarcus opowiedział jak został królem Murzynów po zwycięstwie nad sułtanem Dżeber – aśri (jego pierwowzorem był Gebhr). Wenedyjski bohater był początkowo niewolnikiem sułtana, który kazał mu walczyć na arenie, zaś Nelisława była jego tancerką.



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz