Czarownica z Berkeley

,,Kobieta żyjąca w Berkeley praktykowała czary i czciła starożytne bóstwa. Była obżartuchem i prowadziła rozwiązłe życie, jako że stara jeszcze nie była. Pewnego dnia, kiedy ucztowała, jedna z jej ulubieńców - kawka - wielką wrzawę wywołała. Kiedy usłyszała jej skrzeczenie, nóż wypuściła z dłoni i blada cała wykrztusiła: 'Dziś mój pług doszedł do krańca bruzdy, usłyszę dzisiaj straszne wieści'. [Później usłyszała o śmierci swego syna i jego rodziny. W rozpaczy odwróciła się twarzą do ściany, by umrzeć. Przywoławszy resztę swych dzieci, powiedziała im, że straciła duszę, praktykując sztuki diabelskie, i błagała ich o pomoc.] 'Chociaż nie możecie cofnąć wyroku, jaki wisi nad mą duszą, może uda się wam uratować moje ciało. Zaszyjcie je w skórę jelenia, połóżcie na wznak w kamiennej trumnie, zaklejcie wieko ołowiem i żelazem i owińcie dokładnie trzy razy żelaznym łańcuchem i niech śpiewają psalmy i msze odprawiają przez dni pięćdziesiąt'. [Dzieci postanowiły spełnić ostatnie życzenie zmarłej matki, ale] zbyt ciężka była przewina kobiety, a gwałtowność diabła tak wielka, że ich starania i modły na nic się zdały. Przez pierwsze trzy noce, kiedy chór księży śpiewał psalmy wokół ciała, banda demonów, sforsowawszy ciężki skobel w drzwiach. wpadła na teren wokół kościoła. Trzeciej nocy, blisko świtu, cały klasztor trząsł się w posadach od odgłosów nadchodzących nieprzyjaciół. Jeden z demonów, wyższy i bardziej przerażający niż pozostałe, rozbił bramę w drzazgi. [Wezwał kobietę, by wstała z trumny i wyciągnął ją z kościoła, w dal unosząc wrzeszczącą na czarnym koniu]'' - William z Malmesbury (ok. 1080/ 1095 - ok. 1143) [w]: Jeffrey B. Russell ,,Krótka historia czarownictwa''