Ary są grupą największych papug świata (97 cm długości) żyjącą w Ameryce Południowej, o czym warto pamiętać, przedstawiając te ptaki w innych rejonach świata. Papugi od tysięcy lat biją rekordy popularności, ale obecnie najsłynniejsze ary nie zawsze były u nas znane, a więc tymi papugami, na które tak zżymał się Katon, były aleksandrettami obrożnymi, żako, nierozłączkami, ale nie arami! Zainteresowanie Europejczyków tymi ptakami, narodziło się od chwili wyprawy Kolumba w 1492 r. Pod koniec podróży doszło do sporu między Kolumbem, a Pinzonem, co do kierunku rejsu. Krzysztof Kolumb zastosował się do rady oponenta, kiedy zobaczył ary lecące w kierunku wyspy. I tak doszło do najsłynniejszego epizodu w historii odkryć geograficznych. Wkrótce potem zaczęto masowo przywozić ary do Europy, gdzie były poszukiwane do klatkowych hodowli, przedstawiano je jako popularne towarzyszki piratów i kataryniarzy. Tymczasem ich naturalnym środowiskiem są lasy tropikalne. Ary budziły żywe zainteresowanie rdzennych mieszkańców Ameryki Środkowej i Południowej; były oswajane przez nich do towarzystwa i dla pięknego pierzenia. Nikogo też nie martwił mankament w postaci naturalnego, wrzaskliwego głosu ar, który nawet ocalił życie mieszkańcom pewnej indiańskiej wioski, na terenie obecnej Panamy. Spłoszone przez hiszpańskich konkwistadorów, ary podniosły rwetes, którym ostrzeżeni Indianie w porę się uratowali. Ponieważ podobna historia miała miejsce w starożytnym Rzymie z gęśmi, oraz na Madagaskarze z krukami, to jak nie wierzyć, że historia lubi się powtarzać? Jeśli jesteśmy już przy dźwiękach... Papugi nie od razu uzyskały sławę (i tak mocno naciąganą) najrozmowniejszych ptaków świata. Początkowo wcale nie dawano temu wiary, ponieważ będące do dyspozycji papugi umiały wymówić tylko niezrozumiałe dla Europejczyków słowa indiańskie.
Co wiemy o ich anatomii? Łatwe do rozpoznania po
dużych wymiarach ciała i pięknym ubarwieniu. Dziób masywny,
zakrzywiony, służy do rozrywania owoców i kruszenia skorup
orzechów. O wielkiej sile takiego dzioba może świadczyć to, że w
warunkach domowych ara może nawet przecinać nim cienkie pręty. U
niektórych gatunków w okolicach oczu występuje biała, pozbawiona
piór skóra.
Ary są roślinożerne, niektóre ze zjadanych
przez nie roślin są trujące dla innych zwierząt, ale i dla samych
ar. potrafią one jednak neutralizować spożytą truciznę zajadając
się glinką z rzecznych brzegów.
Ary żyją w trwałych parach monogamicznych,
których członkowie nie opuszczają się aż końca trwającego 70
lat życia. Czułe ptaki przekładają sobie z dzioba do dzioba
kawałek pokarmu. Jaja są składane w dziuplach – pisklęta są
gniazdownikami.
Arom zagraża wyrąb lasów i złe warunki
transportu, a później także hodowli, rzezie dla piór, zaś arę
trójbarwną wytępiono z samej żądzy niszczenia, bo przecież
palce do cyngla swędziały...
Papugi w naszej wyobraźni nierozerwalnie zrosły
się z tropikami, jako ich żywe ,,wizytówki'', którym nie możemy
dać podzielić losów ary kubańskiej, haitańskiej i trójbarwnej,
czy papużki karolińskiej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz