,,Jedna z ich legend mówi, że wywodzą się od Sity, bohaterki eposu 'Ramajana':
'Kiedy Sita przebywała na wygnaniu w pobliżu rzeki Gandaki pod opieką wiekowego mędrca Walmiki, urodziła syna i nadała mu imię Lohari. Walmiki nie pozwalał wyprowadzać go z pustelni, ale Sita nie posłuchała starca i podczas jego nieobecności zabrała synka nad rzekę, aby pokazać mu harcujące tam małpy. Gdy jej opiekun powrócił z przechadzki i zobaczył pustą kołyskę, pomyślał, że dziecko gdzieś zginęło, nie przypuszczał bowiem, iż Sita nie wykonuje jego poleceń. Bojąc się matczynej rozpaczy, zrobił z trawy kuśa kukłę i tchnął w nią życie. Wkrótce okazało się, że Lohari nie zginął, tymczasem jego miejsce w kołysce zostało zajęte. Walmiki poradził Sicie, aby razem ze swoim synem wychowywała chłopca z trawy, którego nazwał Kuśari. Mijały lata, chłopcy rośli i traktowani byli jak bracia i wydawało się, że zawsze będą żyć ze sobą w zgodzie. Ale kiedy stali się dojrzałymi ludźmi, niesnaski rozdzieliły się i odseparowały do tego stopnia, że stanęli na czele dwóch odrębnych, wrogich sobie plemion. Z czasem potomków Lohariego nazwano Czepangami, zaś synowie Kuśari utworzyli plemię Kusunda''' - Jerzy Samusik ,,Himalajskie królestwo''
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz