Riket Czubaty

 ,,Riket Czubaty (Riquet à la Houppe) bajka ze zbioru Bajek Babci Gąski (Contes de ma mère l'Oye, 1697) Charlesa Perraulta (1628 - 1703) [...]. Królowej pewnego państwa urodził się syn tak brzydki i pokraczny, że wątpiono zrazu, czy jest ludzką istotą. Ale wróżka obecna przy jego narodzinach zapewniła matkę, że jego wybitna inteligencja wynagrodzi brak urody. Otrzyma też od wróżki dar użyczania rozumu osobie, którą pokocha. Nazwano go Czubaty, gdyż przy urodzeniu miał czubek włosów na główce. W 7 czy 8 lat potem królowa sąsiedniego państwa urodziła dwie córki. Starsza była piękna jak marzenie. Aby pomiarkować radość matki, wróżka uprzedziła ją, że dziewczyna będzie równie głupia jak piękna. Jej młodsza siostra będzie natomiast brzydka i mądra. Starsza dostała od wróżki dar czynienia osoby ukochanej piękną. Gdy dorosły, rozum i błyskotliwy dowcip młodszej zapewniał jej, mimo brzydoty, większe powodzenie w towarzystwie niż uroda starszej, przyćmiona nadmiarem osielstwa. Starsza, choć głupia, czuła się jednak nieszczęśliwa. Spacerując raz po lesie spotkała bardzo elegancko ubranego karła - brzydala. Był to Riket Czubaty. Zagadnął ją grzecznie i z szacunkiem, czemu jest taka smutna, będąc tak piękna. Moja głupota mnie zabija - odparła. Mogę pani łatwo pomóc, gdyż potrafię obdarzyć rozumem osobę, którą najmocniej kocham. A że jest nią właśnie pani, zdobędzie pani mądrość i dowcip poślubiając mnie. Daję pani rok do namysłu wraz z rozumem, jeśli wyrazisz zgodę. Rok wydał jej się tak odległy, iż myślała, że nigdy się nie skończy. Wyraziła więc zgodę i szybko zasłynęła w kraju i zagranicą jako najmądrzejsza piękność i najpiękniejsza intelektualistka. Tłumy wielbicieli ubiegały się o jej rękę. Pewnego razu, gdy spacerowała po lesie, zastanawiając się nad wyborem, zobaczyła służbę przygotowującą wielką ucztę. Królewna spytała ich, co to za uroczystość się szykuje. 'To ślub i wesele księcia Riketa Czubatego'. Królewna dopiero teraz uświadomiła sobie, że właśnie mija ów udzielony jej do namysłu rok. Po chwili zjawił się sam pan młody, pytając, czy królewna dotrzyma słowa. Ona mówi, że się jeszcze nie zdecydowała. On pyta, czy cokolwiek prócz jego brzydoty, budzi w niej odrazę: jego rozum, zachowanie, maniery? Nic a nic, odpowiedziała, wszystkie te cechy kocham. Jeśli tak, to możesz mnie uczynić pięknym, gdyż wróżka dała ci moc obdarzenia urodą osoby, którą kochasz. Królewna wyraziła entuzjastyczną zgodę i Riket stał się w jednej chwili najbardziej urodziwym i przystojnym człowiekiem. Niektórzy utrzymują, że to nie czary wróżki sprawiły tę zmianę, ale samo miłość królewny; twierdzą, że zalety jego duszy kompletnie przysłoniły jej oczom niekształtność ciała. [...] nazajutrz odbył się ślub i wesele ku ogólnemu zadowoleniu. Miłość triumfowała'' - Władysław Kopaliński ,,Leksykon wątków miłosnych''