Magia czarnych muzułmanów

,,Muzułmańska wiara w baraki (specjalną łaskę otrzymaną od Boga za zasługi i dającą możliwość czynienia cudów) sprawia, że toleruje się różne formy magii. Ludzie obdarzeni baraki, zwani wali (uznani za świętych), są w sudańskim islamie szczególnie szanowani, a nawet oddaje się im kult. Praktyki białej magii (dobroczynnej - dawa) nie są uznawane w przekonaniu miejscowej ludności za magię, którą zakazuje Koran (sihir). Wykorzystuje się ją w leczeniu ludzi. Najczęściej polega na fizycznym kontakcie ze świętym słowem Koranu, np. za pośrednictwem śliny czytającego święty tekst lub poprzez wdychanie dymu ze spalonego tekstu Koranu. Teksty koraniczne i barakę traktuje się więc jako zaklęcia magiczne, czasem do bardzo różnych celów, np. do poszukiwania skarbów lub wody. Podobną rolę spełniają wyrażenia religijne bismillah ('w imię Boga'), używane przy rozpoczynaniu jakiejkolwiek czynności, ale też traktowane jako formuły chroniące przed czarami czy złymi duchami. Wypowiada się je z chwilą zapadnięcia  ciemności, w momencie gdy zaczyna padać deszcz, na widok światła błyskawic i odgłosów grzmotów, przy przechodzeniu obok złego czy świętego miejsca (starych drzew, wielkich skał), w chwili zobaczenia lub usłyszenia czegoś złego (węża, skorpiona, czarnego psa i kota, sowy, sępa lub kruka), przed rozpoczęciem uprawy czy przechodzeniu przez pole uprawne. Mimo wyraźnego zakazu w afrykańskim islamie uprawiana jest także czarna magia (sihir) oraz różne metody wróżenia. Łączy się to często z wiarą w siłę 'złego wzroku' (ein haarra) i różnymi praktykami szkodzenia wrogowi. Najpopularniejsza jest magia kontaktowa (amal), która polega na magicznym oddziaływaniu na włosy, paznokcie lub cokolwiek mającego kontakt z ciałem człowieka, któremu zamierza się zaszkodzić. To magiczne oddziaływanie polega na wykorzystaniu przez fakiha siły złych dżinów. Obroną przed czarną magią jest noszenie specjalnych amuletów (hidziab). Są to najczęściej formuły pisane przez fakihów na rolowanym papierze, które składają się z wersetów Koranu, znaków kabalistycznych, imion Boga, aniołów lub dżinów. Papier wkłada się do skórzanych futerałów, które kobiety noszą zawieszone na szyi, a mężczyźni na lewym ramieniu. Amuletami zabezpiecza się także domostwa, zwierzęta i drzewa owocowe. Szajchowie islamscy również we wróżbiarstwie przejęli niektóre miejscowe techniki, np. wróżąc z piasku, stosując metody astrologiczne i numerologiczne, przepowiadając wydarzenia z ruchu ptaków, obserwacji wnętrzności zwierząt czy interpretując układ rzucanych muszelek'' - ks. Andrzej Zwoliński ,,Duchy Afryki''