sobota, 8 października 2016

Oniricon cz. 247

Śniło mi się, że:

- jesienią brałem udział w rekolekcjach i przygotowywałem się do spowiedzi z grzechów przeciwko pierwszemu przykazaniu; dostałem czarną świecę i książkę w czarnej okładce, w szkolnej szafce zostawiłem słoik z kiszonymi ogórkami, który ostatecznie opróżniłem, gdy zabrakło dlań miejsca w szafie,







- broniłem wartości literackiej ,,Władcy Pierścieni'' J. R. R. Tolkiena przed zarzutami Alexandrusa ov Cocelaise,
- pojechałem z panią Inhą nad Jezioro Głębokie w Szczecinie,






- w ,,Panu Tadeuszu'' Adama Mickiewicza występują smerfy; powiedziałem, że Zosia to ,,taka Sasetka'',






- miałem w domu kolekcję dawnych encyklopedii min. wszystkie tomy Samuela Orgelbranda,
- na Wałach Chrobrego widziałem prace zmierzające do skierowania Odry w nowe koryto; byłem przerażony gdy Mama napiła się wody z rzeki,
- widziałem jak jakaś staruszka umarła, a godzinę potem jej ciało zaczęło podskakiwać od nagromadzonych w nim gazów i mówić,
- w czasie wycieczki w Sudety ugryzłem Pavlasa ov Vidłara w nogę, a potem go przeprosiłem,







- w XIX wieku ,,Don Kichot'' znajdował się na indeksie ksiąg zakazanych,
- byłem na wycieczce z panem Tomasusem ov S. w Sudety; wstydziłem się skorzystać z toalety, bo bałem się, że będą mnie podglądać, nad ranem uciekałem z krzykiem przed wózkami widłowymi i chroniłem się przed nimi w jakiejś komórce, albo w bunkrze, widziałem posąg Liczyrzepy na wielkiej, trawiastej równinie; potem wieczorem byłem na uczcie; marzyłem o puszczaniu zapalonych lampionów,
- jakaś dziewczynka potajemnie łasowała słodycze, podczas gdy pewna kobieta otworzyła w Sudetach salon ślubny dla chcących brać ślub w masce Batmana, lub w innych przebraniach,






- broniłem kreskówki ,,Wyspa Niedźwiedzi'' przed zarzutami o promowanie okultyzmu mówiąc, że to właśnie z niej dowiedziałem się po raz pierwszy, że wampiry boją się znaku krzyża,





- jednym ze stu kontynentów fantastycznego świata Cudomirii jest Disaraf - taf - pustynny ląd wielkości Australii, na innym lądzie żyli Króliczanie - ludzie z głowami królików,






- w Polsce kręcono film będący parodią ,,Gwiezdnych Wojen''; główną rolę grała w nim Amerykanka Meduza, odpowiednik Chewbaki miał białe futro i przypominał nietoperza namiotnika; Meduza zbuntowała się i nie chciała grać w niskobudżetowym filmie i zamknęła się w toalecie, a reżyser i aktorzy przekonywali ją, by zmieniła zdanie. 

Żurawie








Żurawie odgrywają dużą rolę w kulturze człowieka. W Chinach i Japonii są symbolem wierności i długowieczności. W mitologii greckiej żurawie walczyły z Pigmejami. Żurawiem nazywano drewniany prymitywny, drewniany dźwig służący do przenoszenia wiader wody lub przeładunku towarów ze statków. Wielka jest fama o czujności tych ptaków. W polskich wierzeniach żurawie, aby nie zasnąć ściskały w łapie kamień.
W Polsce żyją trzy gatunki: żuraw, drop i strepet.







Żuraw ma upierzenie biało – siwe, a na głowie czerwoną plamę (jej kolor wygasza agresję!). Żurawie są słynne z głośnego trąbienia zwanego klangorem. W czasie toków pary tych ptaków wykonują serię ruchów głowami i skrzydłami co przypomina taniec. Gniazda żurawi znajdują się nad wodą, na drzewie, lub wśród trzcin. Pisklęta są pokryte rudym puchem. Mimo takiego wyglądu są gniazdownikami. Żywią się: rybami, owadami, dżdżownicami, myszami i ziarnem. Na zimę lecą do Afryki. Lecące żurawie tworzą struktury zwane kluczami. Na przedzie leci przewodnik, a z obydwu stron pozostałe osobniki. Do Europy wracają już w marcu. Zdarza się, że jeszcze leży śnieg, więc żurawie zbliżają się do ludzkich zabudowań.







Podczas gdy nasz żuraw spędza w Afryce zimę, jego endemiczny krewny, żyje tam cały rok. Jest to żuraw koroniasty. Nogi czarne. Upierzenie szaro – czarno – białe. Pod szarym dziobem znajdują się niewielkie, czerwone wyrostki skórne, zwane dzwonkami. Są podobne do tych kurzych, ale mniejsze. Nazwa ptaka wzięła się stąd, że na głowie sterczą mu drutowate, żółte pióra przypominające koronę, skąd nazwa.







W Ameryce Północnej żyje żuraw krzykliwy. Z wszystkich żurawi jego klangor jest najgłośniejszy, skąd nazwa. Upierzenie białe, a na głowie brązowa plama. Do niedawna był gatunkiem ginącym, ponieważ ludzie polowali na te ptaki dla ich piór. Po objęciu ptaka ochroną prawną, nadal był ginący, ponieważ osuszano bagna i wycinano drzewa. W trosce o uratowanie gatunku naukowcy podjęli się programu reintrodukcji tego ptaka. Min. oddawali jaja żurawia krzykliwego pokrewnemu gatunkowi – żurawiowi wydmowemu.






Najstarsze żurawie pochodzą z eocenu, odkryto je nad jeziorem Messel w Niemczech. Protoplastą żurawi był palaeotis, do którego są podobne takie współczesne gatunki jak drop i strepet.








Drop żyje w Europie, Azji i Afryce. Gnieździ się na ziemi na terenach stepowych. Jaja składa w niewielkim dołku. Dropie są przykładem dymorfizmu płciowego. Samica jest mniejsza i skromnie ubarwiona na brązowo. Samiec natomiast ma upierzenie biało – czarno – pomarańczowe. W momencie podniecenia pióra samca puszą się. Podczas godów samce walczą zażarcie, ale nie robią sobie krzywdy, a tylko przepychają się piersiami. Drop ma krótką, grubą szyję i masywny korpus. Jest najcięższym z ptaków latających. Łapy ma dobrze rozwinięte. Aby wzbić się w powietrze, musi przebiec kilka kilometrów. Ot i cała tajemnica czemu jest ptakiem stepowym. Z powodu polowań i zagospodarowywania stepów jest ptakiem ginącym. Znajduje się w Polskiej Czerwonej Księdze. W Polskiej Czerwonej Księdze znajduje się również strepet o szaro – brunatnym ubarwieniu.