,,Julin, założony i nazwany przez Juliusza Cezara - gdzie także włócznia jego wbita w słup przedziwnej wielkości jest przechowywana na jego pamiątkę - zwykł był na początku każdego lata obchodzić święto jakiegoś bożka przy tłumnym udziale ludzi i pląsach. [...]'' - Ebbo ,,Żywot św. Ottona, biskupa bamberskiego'' [w]: Artur Kowalik ,,Kosmologia dawnych Słowian''
,, [...] Toporov z Rarogiem (Rarog, Rarach) łączy tajemniczego ptaka, nazywanego Strach - Rach (Strachel, Strafel. Asfratel - ptica, Stratim - ptica), siedzącego na dębowej kłodzie pośrodku oceanu (...). Ptak Strefil, mieszkający pośrodku oceanu, jest matką wszystkich ptaków (Golubinaja kniga)'' - Artur Kowalik ,,Kosmologia dawnych Słowian''
,,Diana, która pojawia się wraz z orszakiem duchów (dianae), jest znaną z tradycji rumuńskiej pod imieniem Doamna Zînelor (także Irodiada) patronką wróżek (zîna), tańczących i śpiewających w okresie od trzeciego tygodnia po Wielkanocy do Zielonych Świątek. Wróżki miały zsyłać na ludzi choroby epidemiczne (dżuma, cholera) oraz układu nerwowego (epilepsja, paraliż, choroby psychiczne), zatem dolegliwości należące do kratofanii Psiej Gwiazdy. Doamna Zînelor była także opiekunką męskich drużyn (...), uzbrojonych w pałki, szable, bicze i młotki, których specjalnością były ekstatyczne tańce lekarskie w okresie aktywności wróżek i leczące 'choroby rusalkie'. [...]'' - Artur Kowalik ,,Kosmologia dawnych Słowian''.
,, [...] Muzy miały zarówno szkodzić zdrowiu ludzi, jak i uzdrawiać chorych, co daje asumpt do zestawienia ich z wyróżniającymi się podobnym wyglądem wschodniosłowiańskimi lichoradkami, które zadawać miały choroby strzałami lub innymi kłującymi, przebijającymi przedmiotami, bądź miały być rażone z ich pomocą. Inne warianty ich nazwy, występujące w zaklęciach, odpowiadają symptomom apollińskiej mocy objawiającej się drżeniem (trjasovicy, trjasuchi, Trjaseja), wewnętrznym ogniem (Ogneja) i siłą samoistnego, chorobliwego wzrostu (Puchneja). Notabene w opisach symptomów chorobowych używano predykatów mających swe odzwierciedlenie we wschodniosłowiańskim nazewnictwie lichoradek: palić, suszyć, bić, łamać, gryźć, łupać, młócić, trząść, dusić, plątać, skręcać. Wychodzące z morza - oceanu lichoradki w folklorystycznych przekazach są uważane za córki władcy królestwa zmarłych, cara Iroda, (...), który jest w zaklęciach lokalizowany w morzu, pod kosmicznym drzewem, górą, białym kamieniem. Według tekstów ludowych , lichoradki otaczają kamień, ołtarz lub dąb, tańczą, śpiewając wokół ogniska, kotła z kipiącą wodą, płonącego łuczywa, co dowodzi ich związku z kosmicznym zarodkiem. Mogą także otaczać opanowaną przez mór osadę [...]'' - Artur Kowalik ,,Kosmologia dawnych Słowian''
