,,Himmler [...] przekonany był bowiem, że tak sam Dżyngis - chan (który, według René Guenona, miał w pieczęci swastykę), jak jego mongolskie elity nie byli rasą azjatycką, ale potomkami starożytnych mieszkańców → Atlantydy, możliwe, że przodkami germańskich Aryjczyków [...]'' - Rosa Sala Rose ,,Krytyczny słownik mitów i symboli nazizmu''
,, [...] Mit cudownej broni cieszył się zdumiewająco długim życiem. Lęk przed tym, że Niemcy mogłyby faktycznie dysponować bronią o nadzwyczajnych właściwościach, wkradł się także w szeregi wrogów Rzeszy. Wspaniała i niezwykle kosztowna makieta laboratorium doświadczalnego, którą wytwórnia UFA wykonała jako dekorację do filmu SF Złoto (1934), wzbudziła u aliantów podejrzenia, że już w roku 1934 Niemcy mogły posiadać reaktor atomowy. Na wszelki wypadek po wojnie kazali skonfiskować wszystkie kopie filmu. Również w ezoterycznych kręgach neonazistowskich lub skrajnie prawicowych nadal wierzy się w istnienie cudownej broni, czasem w sposób znamienny kojarzonej z mitem świętego → Graala, który w pewnym sensie jest jej najbardziej wymowną metaforą. Cudowną broń łączy się także z fenomenem UFO, jak w pracach przebywającego na wygnaniu w Chile Willibalda Matterna, który twierdził, że pewnego dnia tysiące statków kosmicznych wyprodukowanych przez nazistów wylecą z tajnych baz na Antarktydzie, by przywrócić władzę niemiecką w świecie zdegenerowanym przez rasowy chaos. Wszystko to jasno pokazuje, do jakiego stopnia technika stała się bohaterką wielkich współczesnych mitów. (...)'' - Rosa Sala Rose ,,Krytyczny słownik mitów i symboli nazizmu''
,,Penella de Silva, korespondent hiszpański w nazistowskich Niemczech, osłupiał, gdy wśród nazwisk odkrywców i wynalazców figurujących w encyklopedii Brockhausa, obok Kopernika, Gutenberga i Newtona, zobaczył nazwisko Hitlera. Figurowało tam dlatego, że Führer 'wynalazł autostrady'. Faktycznie w to wierzono; głównym głosicielem tego mitu był Fritz Todt, który nazwał te arterie 'ulicami Adolfa Hitlera' [...]'' - Rosa Sala Rose ,,Krytyczny słownik mitów i symboli nazizmu''
W rzeczywistości pierwsze autostrady zaczęli budować Włosi na co wskazuje już sama nazwa tych dróg, pochodząca z języka włoskiego. Rola Hitlera w budowie autostrad w Niemczech została ponadto wyolbrzymiona przez nazistowską propagandę, choć niestety wielu (nie tylko neonazistów) do dzisiaj w nią wierzy :(.
,, [...] W Doktrynie tajemnej (1888) Bławatska przyjmuje rasową teorię ewolucji ludzkości, dzieląc historię człowieka na siedem wielkich cykli wyznaczanych przez wzlot i upadek siedmiu wielkich ras pierwotnych. Czwartą z nich byli Atlanci, olbrzymy obdarzone wielkimi zdolnościami psychicznymi, twórcy rozwiniętej technologii, którą zawdzięczali eksploatacji energii kosmicznej zwanej Fohat. Po zniknięciu z ich kontynenty Atlantów zastąpiła rasa piąta, czyli aryjska [...]. Z kolei wersja satanisty i okultysty Aleistera Crowleya bardziej zbliża się do tego, co miało stać się rzeczywistością historyczną nazizmu: w Zaginionym kontynencie (1913) opisuje on Atlantydę jako piekło zamieszkane przez rasę magów, którzy żyją w górach i zmuszają niewolników z rasy niższej do dożywotniej pracy.
Dziewiętnastowieczny okultyzm - w rozmaitych wersjach - silnie wpłynął na pionierów i zwolenników ariozofii, w tym na Guido von Lista, który próbował skojarzyć siedem ras wyodrębnionych przez Bławatską z kulturą nordycką. W Piśmie ideograficznym Ariogermanów (1910) List porównuje Atlantów z krewnymi Bergelmira, nordyckiej wersji Noego, opisanej przez Snorriego Sturlusona w Eddzie, a w Protojęzyku Ariogermanów (1914) utrzymuje, że obecność menhirów w Austrii Dolnej świadczy o tym, iż w środku Europy zachowała się 'wyspa', która niegdyś była częścią Atlantydy. Uczeń Lista, Lanz von Liebenfels, rozpowszechniał te teorie, dodając od siebie elementy darwinizmu społecznego. Porównywał mianowicie schemat ras zaproponowany przez Bławatską z teorią antropogeniczną paleontologa Carla Heinricha Stratza, zamieszczoną w jego Historii naturalnej człowieka (1904). Lanz, który również przypisuje Atlantom nadprzyrodzone moce i uważa ich za pierwszych przodków rasy obecnie istniejącej, umiejscawia zaginiony kontynent w północnych rejonach Atlantyku. Twierdzi, że Atlanci podzieli się na podgatunek ludzki i podgatunek zwierzęcy, odpowiadające pierwszym człekokształtnym i małpom. Niedozwolone krzyżowanie się obu podgatunków doprowadziło do powstania dzisiejszej rasy piątej, czyli Aryjczyków, bądź homo sapiens. Zatonięcie kontynentu, które według Liebenfelsa miało miejsce osiem tysięcy lat przed naszą erą, nastąpiło w wyniku grzechów cielesnych, jakie popełniali Atlanci, łącząc się z małpoludami. Kataklizm spowodował dwie wielkie fale migracji: Atlanci północni zaludnili Wyspy Brytyjskie, Skandynawię i północ Europy, Atlanci południowi zaś przenieśli się do Egiptu i Babilonii, zakładając cywilizacje Bliskiego Wschodu; dotarli aż do Azji, gdzie nielegalny metysaż kwitł w najlepsze.
Mit Atlantydy [...] nie ograniczał się do traktatów ezoterycznych. Już Jacint Verdaguer skojarzył go z ideą hiszpańskości (hispanidad) w swoim poemacie epickim Atlantyda (1877 - 1878), a w roku 1919 niebywały sukces odniosła powieść fantastyczna pod tym samym tytułem , autorstwa Pierre'a Benoȋt, oparta na legendzie tuareskiej księżniczki Tin - Hinan. Właśnie na podstawie tej wersji historii niemiecki reżyser Georg Wilhelm Pabst nakręcił Panią Atlantydy (1932). W filmie pobrzmiewają echa legendy o podziemnych miastach, których jakiś czas później Himmler chciał szukać w → Tybecie. Aluzje do słynnego kontynentu liczne są również w pracach naukowych znanego etnologa niemieckiego Leona Frobeniusa; utrzymuje on, że Atlantyda dała początek afrykańskiej kulturze Jorubów, która w obliczu konkurencji ze strony Greków i Rzymian przeniosła się na wybrzeże Atlantyku.
Tajemnica otaczająca mit, nieustannie ożywiany nowymi wyszukanymi interpretacjami, stworzyła idealny substrat fantastyczny, na którym mogły oprzeć się tezy czołowych ideologów nazistowskich. Zarówno Himmler, jak i Rosenberg traktowali legendę bardzo poważnie, widząc w niej świadectwo istnienia pierwotnej ojczyzny rasy aryjskiej. Rosenberg wysunął ostrożną hipotezę, że Atlandyda mogła być nordyckim ośrodkiem kulturowym, ojczyzną rasy, która stworzyła wielką cywilizację usytuowaną w miejscu, 'gdzie dziś kołyszą się fale Oceanu Atlantyckiego, unosząc olbrzymie góry lodowe'. Zaryzykował też twierdzenie, że być może fragmentem owego mitycznego zatopionego kontynentu jest Islandia [...]. Podobnie myślał należący do SS badacz Hermann Wirth: na południowy zachód od Islandii szukał nordyckiej ziemi Adland - czyli greckiej Atlantydy [...]. Heinrich Pudor i Himmler z kolei upatrywali pozostałości wymarzonego kontynentu w niemieckiej wyspie Helgoland [...]. Profesor Albert Herrmann, z którym Himmler prowadził korespondencję, wolał umiejscawiać Atlantydę w dawnym słonym jeziorze u ujścia mitycznej rzeki Tryton, na północ od Tunisu,
Himmler usiłował przenieść legendę o Atlantydzie na grunt nauki, zlecając badania grupie naukowców z SS. Pseudonaukowa teoria wielkich kataklizmów, wysunięta przez Hannsa Hӧrbigera [...], potwierdzała przypuszczenia, że mityczna kraina rozwinęła wielką kulturę, która rozpowszechniła się po całym świecie, a następnie uległa zagładzie na skutek katastrofy kosmicznej; jej oczywiste echa odczytać można w apokaliptycznych wizjach znanych z Biblii i zawartych w Eddzie. Według Battiego Dohma, zainspirowanego przez Hörbigera, Atlantyda była biblijnym rajem; pewnego razu Księżyc za bardzo zbliżył się do Ziemi i siła przyciągania spowodowała ogromne powodzie (biblijny potop, obecny także w innych przekazach), z których ocalała jedynie para Atlantów - przodkowie dzisiejszych Aryjczyków. Pomimo to nadal panowało przekonanie, prawdopodobnie za sprawą Lanza von Liebenfelsa, że rzeczywistym powodem upadku Atlantydy był 'grzech przeciwko krwi i rasie' [...] zarówno antropozof Rudolf Steiner, jak i Lanz von Liebenfels byli przekonani, że biblijna przypowieść o grzechu pierworodnym i wygnaniu z Edenu odnosi się do końca Atlantydy. [...]'' - Rosa Sala Rose ,,Krytyczny słownik mitów i symboli nazizmu''
