Długość życia nimfy

,,Dziewięć długości życia ludzkiego żyje gadatliwy kruk, jeleń żyje tak długo, jak cztery kruki, czas życia wrony obejmuje trzy żywoty jelenia, dziewięć żywotów żony składa się na wiek palmy, a dziesięć żywotów palmy liczy sobie długość życia pięknowłosej nimfy, córy Zeusa'' - Karl Kerényi ,,Mitologia Greków''.

Atena i kruk

,,Opowiadano również o tym, gdzie udała się bogini, gdy powierzyła dziecko trzem siostrom - poszła do attyckiego Pallene, przynosząc tam skałę na umocnienie grodu Kekropsa, która miała się stać ateńskim Akropolem. W chwili, gdy zbliżała się bogini z potężnym kamieniem, kruk wyleciał jej naprzeciw i opowiedział, iż wydała się jej tajemnica. Dotychczas kruk był ulubionym ptakiem Ateny - w innych okolicach Grecji pozostał nim nadal, ale w owej chwili pierwsza fala gniewu bogini skrupiła się na kruku. Atena upuściła wielki kamień - dzisiaj jest on górą Likabettos - i od tej pory żaden kruk nie ma prawa zbliżać się do ateńskiego Akropolu. [...] ulubionym ptakiem bogini stała się odtąd sowa [...]'' - Karl Kerényi ,,Mitologia Greków''

Oniricon cz. 338

Śniło mi się, że:

- z okna autokaru widziałem pasące się na poboczu drogi alpaki, a Mama myślała, że to lamy,

- wyzywałem opozycję totalną od Skurłytów,

- chciałem sobie kupić białego chomika syryjskiego, widziałem w terrarium porcelanowe figurki tych zwierząt, oraz 12 stłoczonych chomików dżungarskich,

- w Szczecinie pod Pomnikiem Czynu Polaków miały miejsce zawody ludzi i kotów w łapaniu myszy zwykłych i rasowych,

- poszedłem do wojska gdzie w sali gimnastycznej siwowłosy dowódca  kazał żołnierzom powtarzać ruchy wykonywane przez szympansa,

- widziałem koalę poruszającą się na odnóżach pająka,

- krzyczałem do Pavlasa ov Vidłara, że nie dam z siebie zrobić leminga,

- Robert Biedroń miał anielskie skrzydła,

- głaskałem na ulicy groźnego owczarka kaukaskiego, z którym się zaprzyjaźniłem,

- spotkałem po raz ostatni Alexandrusa ov Cocelaise, który miał na stałe wyjechać w góry,

- pewna rodzina znalazła w ogrodzie czaplę purpurową (ang. purple prawn), która polewała wodą z węża,

- na chodniku znalazłem książkę ,,Conan i Król Demonów'', której nie mogłem kupić więc przeczytałem ją na ulicy; opowiadała o tym jak Conan pociął mieczem książkę, z której wychodziły elfy, a ona potem się zrosła,

- w jakimś ośrodku wypoczynkowym biłem się z Mariuszem Pudzianowskim - najsilniejszym Polakiem, chcąc odziedziczyć jego siłę,

- towarzyszyłem Tomaszowi Terlikowskiemu w jego rozmowie z papieżem Franciszkiem w szczecińskim kościele i w specjalnym zeszycie rysowałem i opisywałem Welesa i Kościeja,

- cygańskie dzieci znają czarną magię wenezuelską; w jednym z zaklęć występowały ċisti (,,grzywiaste'')  - demony podobne do nagich dziewcząt o głowach przypominających głowy psów; pozostałe ċisti mówiły swej koleżance, że może wykonać powierzone jej zadanie, bo przecież jest demonem,

- język cygański składa się z wszystkich języków świata, w tym z języka włoskiego,

- byłem cygańską księżniczką Aną i miałem skoczyć w przepaść, lecz bardzo się bałem,

- rozmawiałem ze Sławomirą o wyidealizowanych latach 90 - tych XX wieku, kiedy to nie było wojen, terroryzmu, ani głodu, życie ludzkie było chronione od poczęcia do naturalnej śmierci, redaktorem naczelnym ,,Gazety Wyborczej'' był Zbigniew Herbert, który zamieszczał we wstępniakach swoje ,,Psalmy częstochowskie'', a Adam Michnik czyścił toalety, zaś Wojciech Jaruzelski zamiast zostać prezydentem trafił do więzienia (wcześniej zbiegł do Rosji, lecz dokonano jego ekstradycji pod wpływem nacisków społeczności międzynarodowej). 

Modlitwa szturmowa do Świętych Aniołów

Wszechmogący,

Wieczny Boże,

w Trójcy Świętej Jedyny!

Zanim my, słudzy Twoi zaczniemy błagać świętych Aniołów, upadamy przed Tobą na kolana i wielbimy Ciebie, Ojcze, Synu i Duchu Święty! Bądź pochwalony i uwielbiony na wieki, a wszyscy Aniołowie i ludzie przez Ciebie stworzeni niech Cię adorują, kochają i Tobie służą, Święty, Mocny i Nieśmiertelny Boże!

I Ty, Maryjo, Królowo wszystkich Aniołów, przyjmij łaskawie nasze błagania, które zanosimy do sług Twoich i kieruj je do tronu Najwyższego, abyśmy doznali łaski, pomocy i ratunku, Ty, błagająca Wszechmocy, Ty, Pośredniczko łask. Amen.

Potężni i chwalebni Aniołowie, zostaliście nam dani przez Boga ku naszej obronie i pomocy, błagamy Was w imię Boga w Trójcy Jedynego:

W. Śpieszcie nam z pomocą!

Błagamy Was w imię Krwi Przenajdroższej Pana naszego Jezusa Chrystusa:

W. Śpieszcie nam z pomocą!

Błagamy Was przez wszechmocne imię Jezusa:

W. Śpieszcie nam z pomocą!

Błagamy Was przez wszystkie rany Pana naszego Jezusa Chrystusa:

W. Śpieszcie nam z pomocą!

Błagamy Was przez całą mękę Pana naszego Jezusa Chrystusa:

W. Śpieszcie nam z pomocą!

Błagamy Was przez święte Słowo Boże:

W. Śpieszcie nam z pomocą!

Błagamy Was przez Serce Pana naszego Jezusa Chrystusa:

W. Śpieszcie nam z pomocą!

Błagamy Was w imię miłości Bożej ku nam, biednym:

W. Śpieszcie nam z pomocą!

Błagamy Was w imię wierności Bożej ku nam, biednym:

W. Śpieszcie nam z pomocą!

Błagamy Was w imię Miłosierdzia Bożego ku nam, biednym:

W. Śpieszcie ku nam z pomocą!

Błagamy Was w imię Maryi, Matki Bożej i naszej Matki:

W. Śpieszcie nam z pomocą!

Błagamy Was w imię Maryi, Królowej Nieba i Ziemi:

W. Śpieszcie nam z pomocą!

Błagamy Was w imię Maryi, Waszej Królowej i Pani:

W. Śpieszcie nam z pomocą!

Błagamy Was przez Waszą szczęśliwość:

W. Śpieszcie nam z pomocą!

Błagamy was przez Waszą wierność:

W. Śpieszcie nam z pomocą!

Błagamy Was przez Waszą waleczność o Królestwo Boże:

W. Śpieszcie nam z pomocą!

Błagamy Was:

W. Zasłaniajcie nas Waszą tarczą!

Błagamy Was:

W. Brońcie nas Waszym mieczem!

Błagamy Was:

W. Oświecajcie nas Waszym światłem!

Błagamy Was:

W. Schrońcie nas pod płaszcz Maryi!

Błagamy Was:

W. Ukryjcie nas w sercu Maryi!

Błagamy Was:

W. Złóżcie nas w ręce Maryi!

Błagamy Was:

W. Ukazujcie nam drogę do bramy życia: otwartego Serca Pana naszego!

Błagamy Was:

W. Prowadźcie nas bezpiecznie do niebieskiego domu Ojca!

Wszystkie dziewięć chórów duchów błogosłąwionych:

W. Śpieszcie nam z pomocą!

Nasi szczególni, towarzyszący nam wszędzie przyjaciele, dani nam przez Boga:

W. Śpieszcie nam z pomocą!

Śpieszcie, wspomagajcie, błagamy Was! Najdroższa Krew naszego Pana i Króla została przelana za nas, biednych.

W. Śpieszcie, pomagajcie, błagamy Was!

Niepokalane Serce Maryi, Najczystszej Waszej Królowej, bije z miłości do nas, biednych.

W. Śpieszcie, pomagajcie, błagamy Was!

Święty Michale Archaniele,

Książę zastępów niebieskich, zwycięzco smoka piekielnego, Ty otrzymałeś od Boga siłę i władzę do zniszczenia pychy sił ciemności: błagamy Cię, dopomóż nam, abyśmy osiągnęli prawdziwą pokorę serca, nizachwianą wierność w wypelnianiu woli Bożej i męstwo w cierpieniu i niedoli.

W. Pomóż nam ostać się na sądzie Bożym!

Święty Gabrielu Archaniele,

Aniele Wcielenia, wierny posłańcu Boży, otwórz nasze uszy, nawet na ciche napominania i przywoływania kochającego Serca naszego Pana. Bądź nam zawsze przed oczyma, błagamy Cię, abyśmy Słowo Boże właściwie rozumieli, zachowywali, byli mu posłuszni i wypełniali to, czego Bóg od nas żąda. Dopomóż nam, abyśmy byli czujni i gotowi,

W. aby Pan, kiedy przyjdzie, nie zastał nas śpiących.

Święty Rafale Archaniele,

Strzało miłości i lekarstwo miłości Bożej, błagamy Cię, zrań nasze serce płomieniem Boskiej miłości i spraw, aby ta rana nigdy się nie zagoiła. Pomagaj nam, abyśmy także w dniu powszednim zawsze pozostawali na drodze miłości

W. i miłością wszystko przezwyciężali!

Wspomagajcie nas, wielcy, święci Bracia, współsludzy przed Bogiem!

Brońcie nas przed nami samymi, przed naszym własnym tchórzostwem i letniością, naszym egoizmem i chciwością, przed naszą żądzą sytości, dobrobytu i uznania.

Wyzwólcie nas z więzów grzechu i przywiązania do rzeczy doczesnych.

Zdejmijcie nam z oczu przepaskę, którą sami sobie nałożyliśmy, aby nie widzieć otaczającej nas nędzy i aby móc spokojnie wpatrywać się w siebie i ubolewać nad sobą.

Wbijcie w nasze serca oścień świętego niepokoju za Bogiem, abyśmy nigdy nie przestali szukać Boga w tęsknocie, żalu i miłości.

Patrzcie na Krew Pana naszego, która dla nas została przelana.

Patrzcie na łzy Waszej Królowej, które dla nas wylała.

Patrzcie na obraz Boga w nas, wyciśnięty w naszej duszy przez Bożą miłość, a zniekształcony naszymi grzechami.

Pomagajcie nam poznawać i uwielbiać Boga, kochać Go i Jemu służyć.

Pomagajcie nam w walce z mocami ciemności, które nas podstępnie atakują i dręczą.

Pomagajcie nam, aby nikt z nas nie zginął i byśmy kiedyś zjednoczeni z Wami cieszyli się w wiecznej szczęśliwości.

W. Amen.

Św. Michale, bądź przy nas ze swoimi Aniołami,

- pomagaj nam i módl się za nami!

Św. Rafale, bądź przy nas ze swoimi Aniołami,

- pomagaj nam i módl się za nami!

Św. Gabrielu, bądź przy nas ze swoimi Aniołami,

- pomagaj nam i módl się za nami!

Do mojego Anioła Stróża

Mój drogi, święty Aniele Stróżu, budząc się, zastaję Ciebie czuwającego przy mnie. Błogosław mnie na początku dnia i kieruj moje pierwsze myśłi do Boga.

Bądź obecny przy mnie podczas wszystkich czynności tego dnia i udziel mi swego wsparcia we uświęceniu całej mojej pracy. Ty znasz moje potrzeby, trudy i bóle; spraw, abym nie utracił zasług moich cierpień. Ty słyszysz moje modlitwy i znasz ich wartość; naucz mnie dobrze się modlić, aby moja modlitwa była miła Bogu.

Ty znasz moją drogę, która ma zaprowadzić mnie do nieba; kieruj moimi krokami, abym nie zagubił właściwej drogi. Ty znasz zamiary Boga względem mojego życia; udzielaj mi swoich natchnień, abym zawsze spełniał to, czego żąda ode mnie Bóg.

Ty obdarzasz ludzi miłością; także i moje serce napełnij miłością, dobrocią i miłosierdziem. Spraw, abym wszystko czynił z łagodnością, cierpliwością i delikatnością.

Bądź moim opiekunem w podróży do wieczności, zachowaj od złego moje ciało i moją duszę. Ukaż mi słabości mojej natury, abym świadom własnej małości, kierował serce ku temu, co jest miłe Bogu. Naucz mnie słuchać Ciebie i bądź zawsze blisko mnie, abym nie zbłądził.

U schyłku dnia zanosisz moje modlitwy przed Boży tron; ukaż mi dobro i zło, które popełniłem, abym mógł za nie żałować i dzięki Twojej pomocy, poprawić się.

Ty czuwasz przy mnie, kiedy zasypiam; przyjmij moje wieczorne pozdrowienia, moje podziękowania i prośby. Błogosław mnie i strzeż w czasie snu. Wierzę, że będziesz mnie umacniał w godzinę śmierci. Módl się za mnie do św. Józefa o szczęśliwą śmierć oraz wyproś mi na tę godzinę wsparcie mojej Niebieskiej Matki, a potem zaprowadź mnie, Aniele Stróżu, do Jezusa, mojego Pana. Amen’’.

Modlitwa do św. Michała Archanioła

,,Święty Michale Archaniele, wspomagaj nas w walce, a przeciw niegodziwości i zasadzkom złego ducha bądź naszą obroną. Niech go Bóg pogromić raczy, pokornie o to prosimy, a ty wodzu zastępów archanielskich, szatana i inne złe duchy, które na zgubę dusz ludzkich po tym świecie krążą, mocą Bożą strąć do piekła. Amen''

Refleksja polityczna 3

Ci co najgłośniej krzyczą o tolerancji sami zwykle nie są tolerancyjni (przykład może Czytelnik znaleźć opisany w poście ,,Czesław Białczyński'').

Nowy crossover

1. Słowiańscy królowie Madagaskaru

2. Pingwiny z Lechii

3. Jak rozpętałem wojnę klonów?

4. Weźmisz czarno kobietę...

5. Prometeusz w wielkim mieście

6. My hobbici

7. Fatalne jaja sierotki Marysi na Wyspie Pingwinów

8. Biała szkapa z Zielonego Wzgórza

9. Sejdżio i jej chrześcijańscy królowie

10. Harry Potter w piekle

11. Mały Książę z Marsa

12. Złota kaczka Daisy

13. Wyspa Nimm Dwa

14. Szczęki Maryny

15. Godzilla we mgle

16. Strachy w pustyni i w puszczy

17. Koszmarny Tomek w grobowcach faraonów

18. Boso przez galaktykę

19. Koszmarny Karolek w piekle

20. Sherlock Holmes na tropie yeti

21. 300 dalmatyńczyków

22. Czterej pancerni i 101 dalmatyńczyków

23. Trędowata piła

24. Smażone zielone dzieci pana astronoma

25. Bolek i Lolek  wśród łowców głów

26. Ryby śpiewają w garncu

27. Szatan z Zielonego Wzgórza

28. Anaruk chłopiec z dżungli

29. Wyspa Okrągłego Stołu

30. Bolek - człowiek z nadziei i Lolek, który został papieżem

31. Dzwonnik z Lechii

32. Pocahontas i siedmiu krasnoludków

33. Wampirek z Czarnego Podwórza

34. Kanada pachnąca ogniem i mieczem.

35. Opisanie świata według Małej Księżniczki

36. Świat według Złotopolskich

37. Ku - Klux - Klan na drzewie

Bohaterski wilkołak z Serbii

,,ZMAJ OGNENI WUK (srbs. 'Wąż Ognisty Wilk') w mit. połsłow. (srbs.) bohater epicki, syn → Węża Ognistego, narodzony jako człowiek pokryty wilczą sierścią. Posiadał zdolność przemieniania siebie i swojej drużyny w wilki (...) lub inne zwierzęta albo ptaki'' - Andrzej M. Kempiński ,,Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich''

Zelu

,,ZELU w mit. zachsłow. (czes.) bóstwo czczone przez pierwszych czeskich władców. Informacja o nim pochodzi z XIV w. (Neplach). Zarówno właściwe imię bóstwa (czes. žal 'żal, rozpacz'? [...]), jak i jego funkcje nie są znane. Czasem w ogóle kwestionuje się jego istnienie'' - Andrzej M. Kempiński ,,Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich''

Wołch Wsiesławiewicz

,,WOŁCH WSIESŁAWIEWICZ w mit. wschsłow. wielki bohater bylinny. Przyszedł na świat ze związku Marfy Wsiesławiewny z wężem. Narodziny dziecka wstrząsnęły całą naturą, która uznała jego potęgę. Wołch potrafił mówić już w chwili narodzin; jako dziesięciolatek posiadał zdolność zmiany postaci, mając dwanaście lat stanął na czele własnej drużyny, a jako piętnastoletni młodzieniec ruszył przeciw 'królowi indyjskiemu' Sałtykowi Stawrulewiczowi (...). Korzystając ze swych zdolności podsłuchał rozmowę króla dotyczącą planów jego napadu na Ruś i w postaci gronostaja zniszczył łuki, strzały, szable i maczugi wroga. Następnie siebie samego i swoich wojów zmienił w mrówki, dostał się do stolicy nieprzyjaciela, zdobył ją i zburzył, a w końcu poślubił królewnę pokonanego ludu, własnych zaś drużynników ożenił z wziętymi do niewoli dziewicami (...).

   W tradycji nowogrodzkiej Wołch był synem Słowiena, złym czarnoksiężnikiem zdolnym do przybierania postaci zwierzęcych, eponimem rzeki Wołchow (w istocie wariant fiń. Olhava), w której topił uchylających się od uznania jego boskości (niektórych pożerał jako krokodyl). Lud okoliczny zwał go Gromem albo Perunem (...), a on sam wzniósł nad rzeką gródek Peryń i ustawił w nim posąg Peruna. → Biesy utopiły Wołcha w Wołchowie, ciało zaś topielca popłynęło w górę rzeki i pochowane zostało naprzeciwko Perynia, ale po trzech dniach ziemia pochłonęła mogiłę. [...]'' - Andrzej M. Kempiński ,,Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich''

W mojej mitologii stał się pierwowzorem zmiennokształtnego wodnika Volcha Alabasty żyjącego w erze dziewiątej ;).

Zmiennokształtny Wolga

,,WOLGA w mit. wschsłow. bohater bylinny, krewniak kniazia Władimira (Włodzimierza I). Już jako pięciolatek był postrachem dla ziemi, leśnych zwierząt, ptaków i ryb. Mając dwanaście lat ukończył naukę mądrości i 'wszelkich języków różnych'. Zebrał dwudziestodziewięcoosobową drużynę i wraz z nią trzykroć organizował wielkie polowania na leśną zwierzynę, ptactwo i ryby. Dzięki swoim magicznym zdolnościom trzy razy pokonał w sztuce łowieckiej własnych drużynników. Przyjął postać maleńkiego ptaszka i samotnie udał się na zwiady do 'ziemi tureckiej'. Poznał plany sułtana tyczące inwazji na Ruś, więc jako wilk wydusił konie wrogiego władcy, a jako gronostaj zniszczył broń jego armii i w końcu swoją drużynę poprowadził na Turcję (...). Kniaź Władimir nagrodził go trzema gródkami drewlańskimi. W drodze do własnego majątku spotkał → Mikułę Sielaninowicza. Nie zdołał dźwignąć jego klonowej sochy, a nadto kobyła Mikuły okazała się lepszym wierzchowcem od jego rumaka. Mocarny chłop został jednak drużynnikiem Wolgi, który ruszył przeciw grodowi Kurżow (lub Gurczew). Obrońcy podstępnie podrąbali pale mostów i Wolga poniósł druzgocącą klęskę.
    Imię bohatera jest zapewne wariantem imienia Oleg (ze stisl. helgi 'święty, poświęcony'; [...]). Prawdopodobnym prototypem Wolgi był Oleg Światosławowicz Drewlański, przyrodni brat Włodzimierza I (por. bylinne otczestwo Wolgi - Swiatosław'jewicz, choć występuje on także jako Busławlewicz i Wsiesław'jewicz; w tym ostatnim wypadku niewątpliwie wskutek kontaminacji z Wołchem Wsiesławiewiczem), który zginął w r. 977 podczas ucieczki po przegranej bitwie z Jaropełkiem: wraz z częścią ogarniętego paniką tłumu runął z mostu w fosę grodu Wrucz (tj. Owrucz; Powiest' wriemiennych let pod r. 6485, czyli 977)'' - Andrzej M. Kempiński ,,Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich''

Wąż Ognisty

,,WĄŻ OGNISTY w mit. słow. (poł. i wsch.) demoniczne wcielenie ognia, złowrogi latający władca bogactw (stąd jego inne nazwy: Naletnik u Słowian wsch. i Pjenežny Zmij u Serbów Łużyckich). Mit o Wężu Ognistym możliwy jest do zrekonstruowania na podstawie serbskich pieśni epickich oraz staroruskich bylin, podań i zaklęć. Uchodził za ojca wężokształtnego syna, którego urodziła mu zgwałcona (lub poślubiona) przez niego kobieta (...). Syn wkrótce wystąpił przeciw ojcu i pokonał go'' - Andrzej M. Kempiński ,,Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich''

Przodek Jakuba Wędrowycza?

,,WASYL IGNATIEWICZ (ros. Wasilij Ignat'jewicz) w mit. wschsłow. młody bohater bylinny, opój, który w kijowskich karczmach zastawił konia, zbroję, łuk, strzały, maczugę, włócznię, kaftan i pas. Pogrążonego w pijackim śnie znalazł kniaź Władimir (Włodzimerz I), zagrożony najazdem 'króla' Tatarów Skurł(y)ty. Kniaź poczęstował chorego z przepicia trzema czarami wina (każda o pojemności półtora wiadra) i trzema kołaczami, aż otrzeźwiony Wasyl zażądał zwrotu zastawu. Następnie ruszył przeciw wrogiej armii i pokonał ją schwytanym za nogi Tatarem, choć ten 'delikatne miał ścięgna' i 'sztywne kości'. Władimir chciał zwycięzcę obdarzyć grodami, podgrodziami, siołami i przysiółkami, ale bohater zażądał prawa do darmowego picia wina w kniaziowych włościach. Gdy spotkał się z odmową, zabił 'tłustobrzuchych' bojarów z otoczenia władcy'' - Andrzej M. Kempiński ,,Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich''

Wasyl Busłajewicz

,,WASYL BUSŁAJEWICZ (ros. Wasilij Busłajewicz) w mit. wschsłow. bohater nowogrodzkiego cyklu bylinnego, jedyny syn Amelfy Timofiejewny i Busłaja, dobrego i spokojnego człowieka. Ojciec odumarł go wcześnie, a matka oddała siedmioletniego chłopca na naukę. Wkrótce jednak Wasyl zaczął prowadzić wesołe życie opoja i zabijaki. Specjalnymi jarłykami (obwieszczeniami) zaprosił do matczynego domu amatorów darmowego jadła i napitku i tak zebrał dwudziestodziewięcioosobową drużynę obwiesiów, na czele których wywoływał nieustanne burdy w Nowogrodzie zmuszając zastraszonych mieszczan do płacenia haraczu. Po jakimś czasie, dla odkupienia grzechów młodości, przedsięwziął pielgrzymkę do Jerozolimy. Po drodze, na Soroczyńskiej Górze, znieważył ludzką czaszkę, która przepowiedziała mu rychłą śmierć. Spełnił bogobojny ślub i w drodze powrotnej znów pohańbił czaszkę. Wkrótce potem zabił się podczas zabawy, którą zorganizował lekceważąc wyryty w kamieniu ostrzegawczy napis i pochowany został na miejscu wypadku. Drużyna Wasyla powiadomiła Amelfę o śmierci wodza i obdarzona przez wdowę rozeszła się po świecie'' - Andrzej M. Kempiński ,,Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich''

Oniricon cz. 337

Śniło mi się, że:

- ksiądz Viłgełmus kazał mi wejść do szkolnej klasy gdzie mieściło się hospicjum, chciałem tam oddać mocz, lecz wstydziłem się przy dzieciach, więc poszedłem do toalety gdzie też mnie obserwowano,

- przeniosłem się do czasów Bolesława Krzywoustego i na jego dworze spotkałem mnicha Marcina, w którym rozpoznałem Gala Anonima,

- mówiłem, że dzieła starożytnych uratowali  nie tylko benedyktyni, ale również mnisi irlandzcy, ormiańscy, syryjscy, greccy (bizantyjscy) i etiopscy,

- kiedy byłem na Cmentarzu Centralnym zobaczyłem jak rosyjskie lotnictwo zaatakowało Szczecin,

- byłem XVII - wiecznym francuskim listonoszem i odczuwałem pożądanie na widok półnagiej nauczycielki fizyki, pani Joleny ov Symetayak,

- w kościele po Mszy Świętej ksiądz zaproponował wiernym odpoczynek w Duchu Świętym, nabywało się daru mówienia językami, lecz nie chciałem, bo bałem się, że będę opętany, będę musiał odbyć spowiedź furtkową i zrezygnować z czytania fantasy, lecz potem zawstydziłem się tchórzostwa,

- Alexandrus ov Cocelaise po polsku nazywa się Aleksander Szukalski, podczas gdy Stanisław Szukalski to po starokrasnemu Stanislavus ov Sukalen, Stax ezen Virana (Stach z Warty),

- byłem na wycieczce chyba na Polanę Harcerską w Szczecinie gdzie stały rozległe betonowe hale podobne do tych w Riese, a jakaś mała dziewczynka o blond włosach brała do ręki maleńką żmijkę, gdy ja ją brałem była pokryta śluzem, po powrocie z wycieczki spotkałem Stanislavusa ov Gotičiča, który posiadał sforę wielkich, płowych psów - anarchistów, którym oddałem śmieci, potem zaszedłem do swojego starego domu, gdzie spotkałem Andreusa ov Sieniticusa, któremu w sądzie jakaś kobieta pokazała obnażone pośladki,

- pomyślałem, że Sławomira popiera anarchizm ze szlachetnych pobudek, chcąc pokoju na świecie, ale nie wierzę, aby to anarchia zakończyła wszystkie wojny,

- w XIX wieku wyróżniani dwa gatunki koali,

- Norbert Roliński wspominał jak  na początku XXI wieku oglądał ,,Harry'ego Pottera'',

- jechałem do pracy autobusem i spotkałem Rosjanina, który pytał mnie czy lubię ,,nasz ruski humor'', odparłem, że lubię humor w ,,Mistrzu i Małgorzacie'', ,,Powrocie Wolanda'' i ,,Psim sercu'', a on się ucieszył, bo czytał te książki, zaś ludzie w autobusie dziwnie patrzyli i komentowali,

- w szkole nie mogłem wejść po schodach z powodu ciasnego przejścia, zaś nauczycielka geografii, pani Jüstna ov Šilichenova powiedziała mi, że jest Żydówką i była prześladowana z tego powodu. 

Trojan

,,TROJAN w mit. słow. (wsch. i poł.) wysoce zagadkowe bóstwo, na Rusi związane z → Welesem (...) i natchnieniem poetyckim (czyli magią; [...]), być może patronujące całemu krajowi (ziemię ruską nazywa się 'ziemią Trojanową'; [...]). O wysokiej randze Trojana zdaje się świadczyć zwrot wieczi Trojani, określenie dawnych, tj. 'pogańskich' czasów (...). Wedle folklorystycznych danych połsłow. Trojan był nocnym, trójgłowym demonem z woskowymi skrzydłami i koźlimi uszami. W tradycji serbskiej jedna jego głowa pożerała ludzi, druga - bydło, trzecia zaś - ryby (ślad władzy nad trzema sferami kosmicznymi?); w baśni Trojan ginął porażony światłem słonecznym. W tradycji bośniackiej Trojana nazywa się 'carem wszystkich ludzi i bydła'. Wobec tych danych słabe są podstawy dla identyfikacji Trojana z rzymskim cesarzem Trajanem (98 - 117 n. e.), choć pewnych zależności niepodobna wykluczyć ('car Trojan'?) [...]'' - Andrzej M. Kempiński ,,Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich''

Najsłynniejszy olbrzym mitologii słowiańskiej

,,SWIATOGOR w mit. wschsłow. bohater bylinny, samotny mieszkaniec Świętych Gór (przeciwstawnych 'Świętej Rusi'), syn 'ciemnego' (tj. ślepego) ojca, mocarz nie mający sobie równych, olbrzym, którego ciężaru nie mogła znieść ziemia, jej zaś waga - zamknięta magiczną siłą w niewielkim worku - była ponad siły wielkoluda. Wbrew niewczesnym przechwałkom ('Gdybym rzemienie znalazł, podniósłbym całą ziemię') próba dźwignięcia tajemniczego worka (...) leżącego na drodze doprowadziła Swiatogora do śmierci, pogrążył się bowiem w gruncie. Wedle innej wersji Swiatogor zmarł w grobie, na który natknął się podróżując z → Ilją Muromcem. Olbrzym postanowił zmierzyć ów grób własnym ciałem i nie zdołał odsunąć pokrywy, pod którą legł. Umierając część swojej siły oddał towarzyszowi.
    Związek Swiatogora z ziemią i ślepotą (...), jego niezmierna siła nie mająca heroicznego zastosowania, olbrzymi wzrost i wrogość wobec Ilji Muromca (kolos chciał go zabić z grobu swoim trzecim oddechem) wskazują na pierwotny chtonizm, później złagodzony m. in. zeufemizowaną wersją nie znanego już właściwego imienia (może tylko pierwszej jego części; por. swiatyj 'święty'; zob. negatywna waloryzacja → góry'' - Andrzej M. Kempiński ,,Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich''

Suchman

,,SUCHMAN w mit. wschsłow. bohater bylinny (cykl kijowski), syn Dołmanta (Odichmanta), tj. być może pskowskiego kniazia Dowmonta (lit. Daugmantas; 1266 - 1299). Kniaziowi Władimirowi (Włodzimierzowi I Wielkiemu) przyrzekł podarować żywą łabędzicę i dla zdobycia ptaka udał się nad Dniepr, gdzie niespodziewanie zajechał drogę tatarskiej ordzie. Samotnie pokonał wrogów, a ciężkie rany, które odniósł w walce, własnoręcznie opatrzył ziołami i liśćmi. Kniaź nie dał wiary jego usprawiedliwieniom i z powodu niedotrzymania obietnicy kazał zamknąć w lochu. Relację Suchmana potwierdził jednak wysłany na zwiady → Dobrynia Nikitycz i Władimir uwolnił więźnia, ale bohater otworzył swoje rany i zmarł. Z jego krwi powstała rzeka Suchmana (okresowo wysychająca). Suchman znany jest też jako Suchmatij bądź Suchmantij'' - Andrzej M. Kempiński ,,Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich''

Stopan

,,STOPAN w mit. połsłow. (bułg.) → demon, dobrotliwy opiekun domu występujący w postaci węża (żmii). Widziano w nim wcielenie zasłużonego przodka, → herosa rodzinnego, który swoich darzył pomyślnością w zamian za jadło (stopanowa gozba 'jadło stopana') i ofiarę w postaci czarnej kury, zarzynanej przez najstarszą kobietę w rodzinie'' - Andrzej M. Kempiński ,,Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich''

Stawr i Gawr

,,STAWR I GAWR w mit. wschsłow. (brus.) dwa ulubione, przyboczne psy kniazia Boja, który po śmierci faworytów ustanowił ich kult. Na grobie Stawra i Gawra podwładni Boja składali w wyznaczonym terminie ofiary z napoju i jadła, a nadto organizowali całodzienną ucztę (trizna), podczas której wzywali psy po imieniu. Na Białorusi utrzymywano, że w związku z tym obrzędem pozostaje nazwa święta zmarłych przodków - Stawruskie Dziady (...)'' - Andrzej M. Kempiński ,,Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich''

Taka żona to skarb!

,,STAWR GODINOWICZ w mit. wschsłow. (ros.) bohater bylinny z cyklu kijowskiego. Podczas uczty u kniazia Władimira (Włodzimierza I Wielkiego) pochwalił się mądrością i rycerską sprawnością swojej młodej żony, Wasilisy (Kateriny) Iwanowny (NIkuliczny, Mikuliczny), która jakoby zdolna była pokonać i kniazia, i jego drużynników. Za tę niesłychaną obrazę władca wtrącił Stawra do lochu. Kruk poinformował o zdarzeniu Wasilisę i przybyła ona na dwór kijowski przebrana za groźnego posła wrogiego monarchy. Pokonała kniazia w grze w szachy, zachwyciła swą sztuką muzyczną i wreszcie wyzwała do zawodów w strzelaniu z łuku. Z powodu nieobecności drużynników władca polecił Stawrowi stanąć do konkursu i małżonkowie wspólnie opuścili Kijów'' - Andrzej M. Kempiński ,,Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich''

        W mojej mitologii Wasilisa Mikuliszna stała się pierwowzorem rusałki Vasylisy z Ałatyru ;).