,,W mitach i baśniach zwierzęta przemawiały ludzkim głosem i pomagały bohaterom znajdującym się w niebezpieczeństwie’’ - Bolesław Orłowski ,,Zwierzęta w służbie człowieka’’
We
wrześniu 2018 r. obejrzałem amerykański film heroic fantasy
,,Władca
zwierząt’’
(ang. ,,The
Beastmaster’’)
z 1982 r. zrealizowany przez Dona Coscarellego (ur. 1954) na motywach
powieści ,,Władca
bestii’’
Andre Norton (1912 – 2005).
Tytułowym
bohaterem jest Dar, syn Zeda; króla Araku. Jeszcze przed swym
narodzeniem, został wykradziony przez czarownicę z łona swej
matki, królowej i umieszczony w ciele … byka zebu. Po przebyciu na
ustronne miejsce, byk zebu urodził chłopca, którego czarownica
chciała złożyć w ofierze. Na dłoni noworodka wypaliła magiczny
znak. Na szczęście przechodzący w pobliżu kapłan z pobliskiej
wioski obronił dzieciątko przed czarownicą i wychował je z
miłością jako przybrany ojciec. Mały Dar obronił swego opiekuna
przed atakiem niedźwiedzia. Posiadał bowiem telepatyczną władzę
nad zwierzętami. Tymczasem wieś, w której się wychowywał
najechali i wycięli w pień żołnierze złego czarownika Maaxa,
który dybał na życie Dara jeszcze przed jego narodzeniem. Również
przybrany ojciec młodzieńca zginął zamordowany przez żołdaków,
on sam zaś przeżył i został wojownikiem, aby pomścić śmierć
przybranego ojca.
Pierwszymi
zwierzętami jakie dołączyły do Dara były dwa psotne tchórze:
Kodu i Podu. Potrafiły kraść drobne przedmioty i boleśnie gryźć
wrogów Dara. Jeden z tchórzy spadł w ognistą przepaść strącając
do niej złego czarownika Maaxa, potem jednak się okazało, że
zwierzątko przeżyło. W finale oba tchórze mają dwójkę
potomstwa.
Orzeł
o ciemnych piórach telepatycznie przekazywał Darowi obrazy widziane
z wysoka. Był czczony przez rasę wampirów o błoniastych
skrzydłach, które pomogły w decydującej bitwie z wojskami
czarnoksiężnika Maaxa. Ponadto uratował małą dziewczynkę przed
złożeniem w ofierze.
Darowi
służył również czarny tygrys Gru (jego imię jest onomatopeją
wywodzącą się od warczenia; nie należy go wywodzić od sowieckiej
instytucji GRU). Dar z pomocą orła i odważnych tchórzy uratował
tygrysa przed dręczącymi go żołnierzami Maaxa. Później Gru
walczył z wrogami bohatera.
Do
drużyny Władcy Zwierząt należeli również ludzie jak murzyński
wojownik Set, który pomógł Gru wyjść z dołu pułapki i jego
podopieczny; książę – wygnaniec Tao (chińskie: Droga). Ten
ostatni był synem uwięzionego króla Zeda i dużo młodszym bratem
Dara. Po zwycięstwie nad Maaxem, Dar dobrowolnie oddał młodszemu
bratu tron.
Ukochaną
Dara była piękna, rudowłosa Kiri, którą ujrzał po raz pierwszy
gdy zażywała kąpieli. Dar uwolnił ją z niewoli i uratował przed
złożeniem w ofierze.
Rolę
antagonisty pełni czarownik Maax. Otaczał się czarownicami o
potwornych twarzach. Uwięził króla Zeda i zagarnął władzę, aby
móc bez przeszkód składać ofiary z dzieci, mordowanych na
szczycie schodkowej piramidy (stanowi to nawiązanie do religii
Azteków, którzy też składali ludzkie ofiary na szczytach piramid
schodkowych). Śledził Dara za pomocą magicznego pierścienia z
wprawionym weń ludzkim okiem (nawiązanie do ,,Władcy
Pierścieni’’ J. R. R. Tolkiena). Pierścień został
zniszczony przez Seta.
W
filmie podobała mi się postać głównego bohatera. Motywem
mesjańskim nawiązującym w sposób zamierzony, bądź nie, do
postaci Jezusa Chrystusa jest bycie przez głównego bohatera synem
króla wychowanym wśród prostych ludzi. Spodobały mi się również
sympatyczne zwierzęta i (pomijając wątek wampiryczny) – jasny
rozdział dobra od zła.