,, [...] szkocki szlachcic, Michel de Ramsay [...]. Wywiódł masonerię od jerozolimskiego zakonu rycerskiego joannitów, z którymi budowniczowie (mularze) zawiązali tajne porozumienie w sprawie odbudowy świątyń chrześcijańskich w Jerozolimie. Wzorem dla nich mieli być żydowscy budowniczowie drugiej świątyni Salomona. Twórca tej legendy w prosty sposób wytłumaczył pochodzenie wielorakiej symboliki masońskiej'' - Jerzy Besala, Dorota Lis, Adam Krawiec ,,Tajemnice historii. Polska, Europa, świat''
,,Z kolei XVI - wieczny historyk holenderski, Hadrian Junius, sugerował, iż wynalazcą druku jest jego rodak, Wawrzyniec Coster. Jednak żmudne badania historyków niemieckich wykazały, że Gutenberg jest jedynym i niepodważalnym wynalazcą druku'' - Jerzy Besala, Dorota Lis, Adam Krawiec ,,Tajemnice historii. Polska, Europa, świat''
,,Villon (właśc. de Montcorbier) François, poeta franc., * 1431, paryski magister artium 1452, za morderstwo popełnione w obronie koniecznej 1455 wygnany, na prowincji członek bandy złodziejskiej (le Coquille), 1463 skazany na galery, ułaskawiony na 10 lat wygnania z Paryża, wkrótce umarł. Napisał dwa testamenty: ‘Les lais’ (albo ‘Le petit testament’ 1456) i ‘Le (grant) testament’ (1461, przeł. Boy – Żeleński, 1917), nadto drobne utwory, przeważnie ballady. Jest pierwszym nowoczesnym poetą franc. Dzieła wyd. po raz pierwszy 1489 [...]’’ - ,,Encyklopedia Powszechna Wydawnictwa Gutenberga tom 18 Victor do Żyżmory’’
W gimnazjum dobrowolnie przeczytałem ,,Wielki Testament’’ François Villona, który jako lektura był omawiany w pierwszej klasie liceum.
Villon napisał swój utwór w więzieniu. Był synem ubogich i niewykształconych rodziców. Możliwość studiów zapewniał mu kanonik Wilhelm Villon (poeta nosił odtąd jego nazwisko). Niestety szybko zszedł na złą drogą i miast się uczyć oddawał się hulankom. Razem z innymi żakami ukradł kamień zwany Diabelską Bździną. Wielkim ciosem była dlań niespełniona miłość do czarnookiej Kasi, która manipulowała zakochanym bez pamięci młodzieńcem. Ostatecznie Villon skończył w obrzydliwym związku jako sutener z prostytutką Grubą Małgośką. Kobiety odgrywają zresztą ważną rolę w jego poemacie. Z żalem i nostalgią wspomina ,,niegdysiejsze śniegi’’; ,,panie minionego czasu’’ jak: rzymską boginię wegetacji Florę, Archippe, Tais, nimfę Echo, Heloizę, św. Blankę Kastylijską i św. Joannę d’Arc (tęskni również za mężnymi władcami jak Artur i Karol Wielki). W usta starej Płatnerki (prostytutki) włożył żale nad utraconą młodością. Płatnerka zwraca się do młodych dziewcząt, aby używały życia. W poemacie fragmenty wzniosłe; pełne żalu i ufności prośby o przebaczenie kierowane do Boga i Maryi przeplatają się z obscenicznymi scenkami z życia ówczesnego marginesu społecznego.
François Villon jest głównymi bohaterem dylogii historyczno– fantastycznej Jacka Komudy złożonej z tomów: ,,Imię bestii’’ i ,,Herezjarcha’’.
