,,Tuż przed śmiercią w 1888 roku Edward Lear narysował ostatni z surrealistycznych obrazków z ewolucyjnej menażerii, którego pierwszym elementem było drzewo Bong z powstałego blisko 20 lat wcześniej nonsensownego wiersza The Owl and the Pussycat (Sowa i Koteczek). Jego Nonsense Botany to zbiór figlarnych rysunków przedstawiających absurdalne rośliny, a wśród nich krzaczek truskawki, na którym zamiast czerwonych owoców znajdują się porcje puddingu, okaz Coctooca superba z papugą zamiast kwiatu oraz niezapomnianą roślinę Manypeeplia upsidownia, pokrewną kokoryczce, tyle że z miniaturowymi ludzikami zwisającymi zamiast kwiatostanów z wygiętej łukowato łodygi. [...] Skoro świat jest pełen tak niesamowitych organizmów, to dlaczego miałoby się w nim nie znaleźć miejsca dla dwulistników muszych zdolnych wypuścić z pąków prawdziwe muchy, jak to przedstawił Lear na rysunku zatytułowanym Bleubottlia buzzilentia? Wydaje się zupełnie prawdopodobne, że inspiracją dla jego Sophtsluggia glutinosa, ukazanej jako roślinno - zwierzęca kooperatywa, mogła się stać upiorna smocza lilia odkryta przez badaczy tropików'' - Richard Mabey ,,Roślinny kabaret. Botanika i wyobraźnia''
