,,Wyciągnij dłonie i chwyć marzenie
Ono rozproszy złej nocy cienie
Niechaj nadziei skrzydła białe
Z powrotem niosą cię jak ptak’’
- Beata Kozidrak ,,Rzeka marzeń’’
W kwietniu 2022 r. przeczytałem ,,Po drugiej stronie książki’’. Jest to wywiad rzeka z Andrzejem Pilipiukiem, przeprowadzony przez Jacka Skrzypacza i wydany przez Fabrykę Słów w 2021 r.
Andrzej Pilipiuk urodził się w 1974 r. w Warszawie. Obecnie mieszka w Krakowie. Swoją twórczością rozsławił wieś Wojsławice w województwie lubelskim gdzie jako dziecko spędzał wakacje u dziadka. Jego spojrzenie na świat ukształtowały dzieciństwo w szarej i siermiężnej rzeczywistości schyłkowego PRL – u oraz szereg przykrości wyrządzonych mu przez patologicznych kolegów ze szkoły i nauczycieli. Wytwory zza Żelaznej Kurtyny (zwłaszcza ze Szwecji) takie jak kolorowe gazety, a nawet opakowania produktów spożywczych budziły w chłopcu awersję do realnego socjalizmu i skłaniały do marzeń o lepszym świecie. W spektrum jego zainteresowań znajdowały się Skandynawia, Ameryka Południowa, Egipt, Etiopia, a także kryptozoologia i mit o Atlantydzie.
Autor jest katolikiem. Negatywnie ocenia okultyzm i satanizm (min. dopatruje się inspiracji satanistycznych w morderstwach popełnionych przez Mariusza Trynkiewicza). Na końcu książki zamieszczona została ułożona przez Pilipiuka modlitwa do św. Maksymiliana Kolbego.
Na początku lat 90 – tych uczył się w liceum. Następnie poszedł na studia archeologiczne. Z szacunkiem wspomina takich wykładowców jak prof. Andrzej Buko (wówczas jeszcze doktor 1) i egiptolog, prof. Andrzej Niwiński. Cywilizacja egipska podoba się Autorowi znacznie bardziej niż grecka czy rzymska. Niestety marzenia o pracy w wyuczonym zawodzie zniweczyła głupia ustawa zakazująca działalności prywatnych archeologów. Wówczas Pilipiuk pracował jako dziennikarz, autor artykułów o historii w gazecie ,,Puls Warszawy’’ (obecnie publikuje w piśmie ,,Polonia Christiana’’).
Książka omawia przebieg kariery literackiej Pilipiuka, jej trudne początki oraz zwraca uwagę na pomoc udzieloną przez pisarza, Pawła Siedlara, początkującemu autorowi. Zawiera też szczegółowe omówienie poszczególnych dzieł. Już w dzieciństwie Pilipiuk wymyślał fantastyczne historie; dalsze ciągi bajek np. o delfinie Umie (jego pierwszy utwór podyktowany dziadkowi) czy o Muminku pracującym w fabryce luster. W latach 90 – tych XX wieku na zlecenie wydawnictwa Warmia pisał kontynuację przygód Pana Samochodzika pod pseudonimem Tomasz Olszakowski. Z ciekawością przeczytałem również o jego ówczesnej, niestety niewydanej powieści fantastycznej ,,Największa tajemnica świata’’, w której pojawili się min. czarnoskórzy Rosjanie mieszkający w Afryce. Z części swoich utworów Pilipiuk jest zadowolony, część zaś ocenia dziś krytycznie. W przeciwieństwie do mnie, nie lubi podgatunku fantasy (poza małymi wyjątkami). Dostrzega natomiast potencjał tkwiący w historiach alternatywnych.
Podróżował do Szwecji, Norwegii 2, Włoch (Rawenna i Wenecja), Grecji i na Ukrainę.
W 2015 r. razem z kuzynem, Markiem Farfosem założył fundację Ku Przeszłości zajmującą się popularyzowaniem wiedzy historycznej o Wojsławicach.
Od 2014 r. konsekwentnie odrzuca propozycje publikacji swoich książek w Rosji z powodu zaborczych wojen prowadzonych przez Putina. Mimo osobistej fascynacji bogactwem rosyjskiej wyobraźni, zgodzę się z Autorem, że nawet najpiękniejsze jej twory NIE usprawiedliwiają zbrodni popełnianych na bezbronnej ludności. Dodam też, że w bieżącym, tragicznym roku, Autor zwrócił ambasadzie rosyjskiej otrzymany niegdyś medal za swą twórczość (więcej na jego blogu).
Czytając wywiad rzekę można się też sporo dowiedzieć o stosunku Pilipiuka do innych pisarzy takich jak: Juliusz Verne, E. R. Burroughs, Alfred Szklarski, Zbigniew Nienacki, Aleksander Grin, Kir Bułyczow, Margit Sandemo, Jerzy Edigey, Edmund Niziurski, Nodar Dumbadze, Karol May, Astrid Lindgren, Selma Lagerlöf, J. R. R. Tolkien, R. E. Howard, H. P. Lovecraft (na dwóch kolorowych fotografiach nosi czapkę kominiarkę przypominającą łeb Cthulhu), Jarosław Grzędowicz, Andrzej Sapkowski, Jacek Komuda, Rafał Dębski, Andriej Bielanin, Jakub Ćwiek, Łukasz Orbitowski, Michalina Olszańska, James Herriot, Konrad T. Lewandowski, Wisława Szymborska, Olga Tokarczuk, Hanna Krall, Carlo Collodi i Stanisław Szukalski, filmów i seriali - ,,Stawka większa niż życie’’, ,,Pan Samochodzik i templariusze’’, ,,Czterej pancerni i pies’’ oraz ,,Gang Olsena’’ a także do popularnej w latach 90 – tych XX wieku polskiej gazety ,,Skandale’’ zawierającej same fake newsy.
Cenię Pilipiuka za jego ciekawe, bardzo niesztampowe pomysły, humor oraz katolickie i konserwatywne przesłanie jego książek.
1 Kiedy w latach 2005 – 2010 studiowałem historię na Uniwersytecie Szczecińskim, słuchałem gościnnego wykładu prof. Buki o prehistorii ziem polskim i również na mnie ów uczony wywarł pozytywne wrażenie :).
2 Odsyłam do posta: ,,Raport z Północy’’.
