Mit o Ur - Nammu

 

 ,,Nawet, jeśli nie był bogiem za życia, Ur - Nammu został nim po śmierci; zachowany hymn opisuje, jak poległ w trakcie bitwy i po pogrzebie udał się wraz ze swoimi żołnierzami do świata podziemnego, gdzie wziął udział w uczcie i przekazał bogate dary tamtejszym bóstwom, otrzymał swój pałac i stał się opiekunem wszystkich wojowników poległych w walce. Nie był to nowy motyw: już w okresie wczesnodynastycznym III do bóstw Podziemia zaliczany był Gilgamesz, legendarny władca Unug. Tym razem jednak chodziło o króla dopiero co zmarłego, a nie herosa z zamierzchłej przeszłości'' - Arkadiusz Sołtysiak ,,Religie Mezopotamii'' [w]: Krzysztof Pilarczyk, Jan Drabina (red.) ,,Religie starożytnego Bliskiego Wschodu''

Lugalbanda

 

 ,,Jeden z nielicznych tekstów mitologicznych z tego okresu (ok. 2600 p. n. e.) to znaleziona w Abu Salabich opowieść o Lugalbandzie, legendarnym królu Unug, który za sprawą świętego związku z Inanną, sprawił, że spadł deszcz'' - Arkadiusz Sołtysiak ,,Religie Mezopotamii'' [w]: Krzysztof Pilarczyk, Jan Drabina (red.) ,,Religie starożytnego Bliskiego Wschodu''

 

Eponim Częstochowy

 

 ,,W czasach, gdy nikt jeszcze u nas nie budował mostów, płytkie przejście przez rzekę stanowiło ważne miejsce na handlowych szlakach. Wiedział o tym niejaki Częstoch, który przybył z rodziną nad Wartę i przy brodzie zbudował sobie chatę. Często gościł w niej podróżnych, pośredniczył w transakcjach i szybko dorobił się majątku. Inni zachęceni jego przykładem również zaczęli się tu osiedlać, powstała wioska, a później miasto Częstochowa. (...)'' - Paweł Zych ,,Atlas legend tom I''

 

Według innej legendy, nazwa Częstochowy wywodzi się od klasztornej wieży, która ,,często się chowa'' przed pielgrzymami przybywającymi do miasta.