Morze Sargassowe, Morze Strachu

 ,,'Całkowity brak najsłabszego nawet powiewu wiatru, który by poruszył statek, jest zupełnie cicho, powietrze zaś wydaje się jakieś ciężkie - opowiadał prawdopodobnie o tym morzu pierwszy znany nam przedstawiciel Starego Świata, legendarny Kartagińczyk Himilkon, który już 500 lat p. n. e. dotarł w swej wyprawie na zachód podobno aż do tych obszarów. - Wiele gronorostów jak zarośla unosi się na falach, wciąż zatrzymując statek (...). Morze nie jest tutaj głębokie (...). Wokół pływają morskie potwory, a inne potężne monstra poruszają się między nimi, popychając i unosząc dryfujący statek'. [...] obok nazwy oficjalnej w szerokich kręgach żeglarzy znane było pod nazwami: Morze Ciszy lub Morze Strachu. Czy nie stąd właśnie, z Morza Strachu, narodziła się legenda rozpościerającego się nad tym akwenem tzw. Trójkąta Bermudzkiego?'' - Lucjan Znicz ,,Katastrofa tunguska. Trójkąt bermudzki. Obce ślady''

 

Zaklęte Bermudy

,,'Wyspy te wkrótce zyskały sobie miano wysp zaklętych i tajemniczych, a nawet nazywano je wyspami diabła - pisze o nich mieszkająca obecnie na Bermudach Polka, Barbara Yerbury. - Słynęły one wśród szesnastowiecznych żeglarzy z niebezpiecznych mocy (...). Wiele statków, głównie angielskich i hiszpańskich, zginęło w okolicach tych wysp i dlatego nawigatorzy owych czasów unikali tego miejsca jak zarazy''' - Lucjan Znicz ,,Katastrofa tunguska. Trójkąt bermudzki. Obce ślady''

Wyspa św. Brendana

 

,,Legenda głosi, iż żyjący w latach 484 - 577 irlandzki mnich św. Brendan wyruszył pewnego razu na okręcie na zachód i odbył po Atlantyku 7 - letnią podróż. Po swym powrocie do Europy oświadczył, że właśnie jemu udało się odkryć pełną szczęśliwości wyspę, do której daremnie wybierał się przed nim wódz rzymski Sertoriusz, o której marzył w swym dziele 'De situ Orbis' geograf Pomponiusz i której bezskutecznie szukali (odkrywając zresztą przy okazji... Wyspy Kanaryjskie) książęta Mauretanii (...). Była to pełna szczęśliwości wyspa, z której gór płynął miód, a białe ptaki przemawiały do świętego ludzkim głosem. Odtąd legendarna 'Wyspa Szczęśliwości' lub 'Wyspa Błogosławiona' przechrzczona została na mapach i globusach na 'Wyspę św. Brendana' i z reguły umieszczana była na zachód od Wysp Kanaryjskich, a na globusie Martina Behaima z r. 1492 znalazła się nawet w miejscu bardzo bliskim położenia Bermudów'' - Lucjan Znicz ,,Katastrofa tunguska. Trójkąt bermudzki. Obce ślady''

 

Poczet królów Wielkiej Lechii cz. 2 Średniowiecze

 

Przedstawiony poniżej wykaz ma znaczenie wyłącznie pseudonaukowe. Zaczerpnąłem go z fanpejdża Janusza Bieszka na Facebooku.

1. Alberyk II (507 – 526) – apogeum ekspansji imperialnej.

2. Jan (526 – 566) – apogeum ekspansji imperialnej.

3. Radgoszcz II (566 – 613) – apogeum ekspansji imperialnej.

4. Wisław III (613 – 652) – oddzielenie się Morawian, Słowaków, Karyntyjczyków, Czechów i Słoweńców oraz powstanie efemerycznego państwa Sama (Samona).

5. Bezkrólewie (652 – 659)

6. Dwunastu pierwszych wojewodów (659 – 694): Nehora herbu Topór, Nieczuja herbu Nieczuja, Pan herbu Kozioł, Niesobia herbu Niesobia, Lew herbu Łada lub Łado, Zadim herbu Odrowąs, Zametha herbu Ładoga, Grabin herbu Larysz lub Larysza, Paniew herbu Łodzia, Wisan herbu Oksza, Dajmierz herbu Pawąż, Domczelej herbu Prawda, Wierzbow herbu Radwan, Lestoch herbu Starykoń, Krok herbu Ślepowron, Pielesz herbu Świnka, Bolko herbu Trzaska, Stogniew herbu Topacz, Mstyboj herbu Wieże, Marcherz herbu Uhr, Shulborz herbu Zadhora i Pakosz herbu Gryf.

7. Krak/ Krok I Scyta (694 – 728) pokonał Franków i Sasów, założył Kraków na zachodnim brzegu Wisły i Pragę, ojciec Libuszy, Tetki i Kazi.

8. Krak/ Krok II Scyta (728 – 733) zamordowany przez młodszego brata.

9. Lech V Zabójca (733 – 735) wygnany za zabójstwo Kraka II.

10. Wanda Amazonka (735 – 740) – samobójczyni.

11. Dwunastu drugich wojewodów (740 – 760): Walny herbu Lewart, nieznany herbu Koścież, Domczelej herbu Nałęcz, Labisyn herbu Topór, Gerzel herbu Pawąż, Ostrzew herbu Nieczuja, nieznany herbu Prawda, Jezden herbu Niesobia lub Krzywosąd, Roblew herbu Nowosta, Przemysł herbu Janina, Chelorz herbu Odrowąs, Pogon herbu Ogończyk lub Pogończyk, Włostho herbu Oksza, Sulgasth herbu Trąby, Skubisz herbu Topacz, Jandon herbu Warnia, Kurysz herbu Weseliny, Falimier herbu Wąż i Leszczyc herbu Bróg.

12. Lech VI Przemysław I (760 – 780) – założyciel Przemyśla.

13. Lech VII Oszust (4 godziny 6 października 780) – rozerwany końmi.

14. Lech VIII Kolbimir (780 – 800) – wygrał tron Lechii w zawodach konnych.

15. Lech IX Waleczny (800 – 824) podzielił królestwo na 32 prowincje.

16. Popiel I Gnuśny (824 – 830) przeniósł stolicę z Gniezna do Kruszwicy.

17. Popiel II Zbrodniczy (830 – 840) razem z żoną, Niemką, otruł 20 stryjów, przez co rozbił królestwo.

18. Bezkrólewie (841 – 842).

19. Ostyk (841) – wojewoda Jaćwieży, który wybrany królem odmówił przyjęcia korony.

20. Koszyszko Stary (842 – 862) znany jako Piast.

21. Ziemowit Reformator (862 – 892) – chrzest w obrządku słowiańskim, reforma armii (min. przywrócenie Szkoły Rycerskiej) i odbudowa imperium.

22. Wrocisław (892 – 896) – chrześcijanin obrządku słowiańskiego.

23. Lech X Dzielny (896 – 921).

24. Ziemomysł (921 – 957).

25. Mieczysław II Strateg alias Mieszko I (957 – 999).

26. Bolesław I Wielki/ Chrobry (999 – 1026) – cesarz Europy, Rzymu i Słowian, ukoronowany w katedrze Notre Dame w Paryżu.

27. Cesarz Mieczysław III alias Mieszko II (1025 – 1034).

28. Bezprym (1031 – 1032).

29. Cesarz słowiański Bolesław II Sprawiedliwy/ Zapomniany (1034 – 1038).

30. Książę Mieczysław IV Mazowiecki alias Masław (1038 – 1047) – ostatni wyznawca ,,wedyjskiego arianizmu’’.

31. Kazimierz I Karol alias Kazimierz Odnowiciel (1040 – 1058).

32. Bolesław III Śmiały (1058 – 1079) – Bieszk chwali go za skazanie na śmierć św. Stanisława.

33. Władysław I Pobożny/ Herman (1079 – 1102).

34. Wratysław II (1085 – 1092) – król Czech i Lechii.

35. Książę Zbigniew (1102 – 1107) - ,,skrytobójca włoski i bękart papieski’’.

36. Bolesław IV Krzywousty (1102 – 1138) rozgromił krucjatę papiesko – niemiecką na Psim Polu.

37. Władysław II Wygnaniec (1138 – 1146).

38. Bolesław V Kędzierzawy (1146 – 1173) pokonał dwie krucjaty.

39. Mieszko V Stary (1173 – 1177, 1191, 1198 – 1202).

40. Kazimierz II Sprawiedliwy (1177 – 1194).

41. Leszek XI Biały (1194 – 1198, 1202 – 1210, 1211 – 1227).

42. Władysław III Laskonogi (1202, 1228).

43. Mieczysław VI Plątonogi (1210 – 1211).

44. Konrad I Mazowiecki (1229 – 1231, 1241 – 1243).

45. Henryk I Brodaty (1231 – 1238).

46. Henryk II Pobożny (1238 – 1241).

47. Bolesław VI Łysy/ Rogatka (1241).

48. Bolesław VII Wstydliwy (1243 – 1279).

49. Leszek XII Czarny (1279 – 1288).

50. Bolesław Mazowiecki (1288).

51. Henryk III Prawy/ Probus (1288 – 1290).

52. Przemysław II (1288 – 1291, 1295 – 1296).

53. Król czeski Wacław II (1300 – 1305) - ,,mierny, obcy władca’’.

54. Król czeski Wacław III (1305 – 1306) - ,,mierny, obcy władca’’.

55. Władysław IV Łokietek (1306 – 1333).

56. Kazimierz III Wielki (1333 – 1370) – ostatni król z Wielkiej Dynastii Sarmacko – Lechickiej (2078 p. n. e. - 1370 n. e.).