W 2006 r. czytając ,,Rękopis znaleziony w smoczej jaskini’’ Andrzeja Sapkowskiego dowiedziałem się po raz pierwszy o Johnie Dee (1527 – 1608/ 1609) – anglo - walijskim nadwornym astrologu Elżbiety I, okultyście, alchemiku, kabaliście i matematyku. Prawdopodobnie był również szpiegiem. Udał się z misją do Polski, gdzie leczył króla Stefana Batorego i zalecał mu ,,posłuszeństwo’’. Posiadał bogatą bibliotekę. W czasach kiedy Anglia zaczęła zakładanie pierwszych kolonii, stworzył koncepcję ,,Imperium Brytyjskiego’’. Po śmierci Elżbiety I został wygnany.
Razem ze swoim asystentem Edwardem Kelleyem (1555 – 1597) miał jakoby wywoływać liczne anioły, z którymi porozumiewał się za pomocą specjalnie stworzonego do tego celu, sztucznego języka zwanego enochiańskim na cześć w dużej mierze apokryficznego patriarchy Enocha (w cyklu angel fantasy ,,Zastępy niebieskie’’ Mai Lidii Kossakowskiej był to urzędowy język Nieba). Dee i Kelley twierdzili, że rozmawiali z aniołami Urielem, Razjelem, dziewczynką – nimfetką Madini, archaniołem Rafałem, anielicą Galvah, aniołami Jubanladace i Ilemse. Duchy te odradzały im oddawanie czci boskiej Jezusowi Chrystusowi. Nawet jeśli duet renesansowych magów kontaktował się z prawdziwymi aniołami, były to anioły upadłe, czyli diabły. Dee prowadził również prace nad perpetuum mobile. 1 Niektórzy przypisują mu autorstwa do dziś nieodczytanego Manuskryptu Wojnicza.
John Dee jest jednym z bohaterów powieści fantasy ,,Gloriana’’ gdzie występuje jako nadworny astrolog tytułowej królowej, której odległy pierwowzór stanowiła Elżbieta I.
1 Odsyłam do posta: ,,Perpetuum mobile’’.
