Dodola

,,DODOLA w mit. połsłow. dobroczynna demoniczna istota wzywana w magii sprowadzania deszczu. Lokalne warianty imienia: bułg. Dudula, Didiula, srb. Dodolica, Dodola, skąd (?) ngrec. Tantulé, alb. Dudule, rum. Dodóla, Dindiul (...). Być może imiennie i funkcjonalnie Dodola związana była z → Perunem (...). Samo onomatopeiczne imię Dodola (pod którym ukrywa się zapewne tabuizowany teonim) uważa się za wynik reduplikacji ie. rdzenia * dhu - 'wstrząsać (brodą)' odnoszącego się do boga Gromowładcy (...). Wszystko to, a także analiza tekstów rytualnych pieśni, w których występuje Dodola, pozwala stwierdzić, że najpewniej była ona pierwotnie małżonką boga gromu (por. serbski rytuał sprowadzania deszczu, w którym uczestniczyły min. dwie dziewczyny; jedna grała rolę Dodolicy, druga zaś - Dodola, tj. boga Gromowładcy). Nie jest wykluczone, że Dodola występowała też pod imieniem → Perperuna'' - Andrzej M. Kempiński ,,Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich''

Dobrynia Nikitycz

,,DOBRYNIA NIKITYCZ w mit. wschsłow.  największy po → Ilji Muromcu - bohater bylinny (cykl kijowski) Był synem pogrobowcem Nikity Romanowicza i Amelfy (Ofimii) Timofiejewny. Wychowany przez troskliwą i kochającą matkę posiadł znaczną wiedzę: grał na gęślach, śpiewał, świetnie strzelał z łuku i znał tajniki gry w szachy. Nad rzeką Puczaj (historyczna Poczajna w Kijowie) pokonał latającego, wielogłowego węża Zmieja Gorynycza, ale puścił go wolno pod warunkiem, że nie będzie więcej pożerał ludzi i bydła. Gorynycz złamał jednak umowę porywając, unosząc w góry i ukrywając w jaskini krewniaczkę  kniazia Władymira (Włodzmierza I), Zabawę Putjatiszną. Dobrynia ruszył przeciw potworowi i tym razem zabił go, korzystając z trzech darów matczynych: dobrej rady, chusty wzmacniającej siły i bicza. Jako 'wielki (tj. starszy brat' towarzyszył Wasylowi Kazimirowiczowi w poselstwie do władcy Połowców, Batury (...), którego trzykrotnie pokonał i zmusił do zapłacenia ogromnej daniny, pierwotnie przez 'Baturę - sobakę' wymaganej od Władymira. Wraz z → Dunajem Iwanowiczem zdobył dla kniazia żonę, Apraksję (Opraksję), córkę Dymitra Czernihowskiego. Dzięki swojemu kosmatemu, znającemu ludzką mowę konikowi Kruczkowi wygrał zakład z Władymirem (trasę Kijów - Czernihów - Kijów pokonał w pół dnia). Przy pomocy matki pokonał czarownicę Marinkę, próbującą zdobyć go na męża. Poślubił Nastazję (Katerinę) Nikuliszną, której uległ w walce. Gdy z rozkazu kniazia udał się na wojnę, żona czekała na niego 12 lat, aż wreszcie pod naciskiem Władymira, zgodziła się wyjść za → Aloszę Popowicza, który podstępnie przyczynił się do rozłąki małżonków i rozsiewał fałszywe wieści o śmierci Dobryni. Ten, przebrany za wędrownego muzykanta (skomoroch), wrócił jednak do domu w ostatniej chwili i odzyskał żonę, a przed zabiciem Aloszy powstrzymał go Ilja Muromiec. Wraz z Aloszą i Ilją został zamieniony w kamień. 

     Historycznym prototypem Dobryni Nikitycza był Dobrynia, syn Mała Drewlańskiego (w latopisach: Małka Lubeczanina), brat Małuszy, która Światosławowi (zm. w r. 972) urodziła Włodzimierza I (zm. w r. 1015)'' - Andrzej M. Kempiński ,,Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich''

W mojej mitologii slawianistycznej Dobrynia Nikitycz jest nazywany Dobrynią Zwycięzcą z Dzikich Pól ;). 

Refleksja religioznawcza

Gdyby Chrystus miał postępować jak Kriszna to by zabił Heroda tak jak Kriszna zabił Kansę. P. S. Co do Scotta Roedera i George'a Tillera ,,zło dobrem zwyciężaj''.  Kościół katolicki wcale nie pochwala tego co uczynił Roeder. Jeden i drugi był mordercą (w odpowiedzi Sławomirze ;).