,,W Tybecie ciała zmarłych wynoszone były za miasto, dzielone i pozostawiane na żer sępom, których zadaniem było uniesienie duszy zmarłych do nieba. [...]. Szkot D. Houston przedstawia przypadek Persów, jako przykład kolejnej roli 'grabarzy' pełnionej pełnionej przez sępy w Azji. Lud ten pochodzący z Persji, nadal hołduje religii sprzed 3500 lat. Persowie rozprzestrzenili się w Indiach, przede wszystkim w Bombaju. Według nich śmierć jest manifestacją zwycięstwa zła, zaś powierzenie zwłok ogniowi, ziemi lub wodzie sprawiłoby, że żywioły te stałyby się nieczyste. Dlatego też na sępach spoczywa obowiązek zjadania ciał. W ten sposób nie może dojść do żadnej zarazy. Zwłoki składane są w budowlach, nazywanych 'wieżami ciszy'. Są to budowle okrągłe zasłonięte dużymi drzewami, prawie zamknięte i aby ułatwić dostęp sępom pozbawione dachu. Kiedy ptaki padlinożerne spełniają swą rolę, bliscy osób zmarłych modlą się w pobliżu'' - ,,Świat dzikich zwierząt Nr 21 Ścierwnik biały''.
